.1فضیلت دانش طلبى

مـَن سَلَكَ طَریقاً یَطلُبُ فِیهِ عِلماً سَلَكَ اللهُ بِهِ طَرِیقاً اِلـى الجَنَّةِ ... وَ فَضلُ العالـِمِ عَلـَى العابِدِ كَفَضْلِ القَمَـرِ عَلَـى سـائِرِ النُجُـومِ الَیْلَةِ البَـدْرِ.

هركه راهى رود كه در آن دانشـى جـوید, خداوند او را به راهى كه به سـوى بهشت است ببرد, و برترى عالم بر عابـد ماننـد برتـرى ماه در شب چهارده بـر دیگـر ستارگان است.

اصول كافى , ج 1, ص 42.

لَو كانَ الدِیـنُ عِنْدَ الثُرَیَّا لَذَهَبَ بِهِ رَجُلٌ مِن فارْس ـ اَو قَالَ مِـنْ اَبْنَاءِ فَارْس- حَتّى یَتَنَاوَلَهُ , اگـر دین در ستاره ثـریا باشد, هـر آینه مـردى از سـرزمین پارس ـ یا ایـن كه فـرمـوده از فـرزنـدان فـارس ـ به آن دست خـواهنـد یـافت.

صحیح مسلـم , ج 4، ص 1972؛ كتاب فضائل الصحابه, حـدیث 230

اِذَا نَزَلَتْ عَلَیهِصلی الله علیه وآله سُـورَةُ الجُمعَةِ فَلَمَّا قَرَا "وَ آخَریـنَ مِنْهُم لَمَّا یَلَحَقُوا بِـهِم"سوره جمعه , آیه 3، قَالَ رَجُلٌ مِـنْ هَولاءِ یَا رَسولَ اللهِ: فَلِمَ یُراجِعُهُ النبى صلی الله علیه وآله، حَتّى سَئَلَهُ مَرَّةً اَو مَرَّتَین اَو ثَلاثاً. 

قَالَ وَ فِینَا سَلمانُ الفارسـى قَالَ فـَوَصَعَ النَّبـِى یَدَهُ عَلَى سَلمَان ثُـمَّ قَالَ : لَـو كَـان الاِیمـانُ عِنْـدَ الثُّرَیّـا لَنـَالَهُ رِجـالٌ مِن هَـؤُلاءِ. 

وقتـى كه سـوره جمعه بر پیامبـر اكرم صلی الله علیه وآله نازل گردیـد و آن حضرت آیه "وَ آخَریـنَ مِنْهُم لَمَّا یَلَحَقُوا بِـهِم" را خـوانـد، مردى گفت : اى پیامبـر خـدا مراد ایـن آیه چه كسانـى است ؟ رسـول خدا به او چیزى نگفت تا ایـن كه آن شخص یك بار ,دوبار , یا سه بار سوال كرد. 

راوى میگـوید: سلمان فارسى در میان ما بود كه پیامبراكرم صلی الله علیه وآله دستـش را روى دوش او نهاد, سپـس فرمـود: اگر ایمان به ستاره ثریا برسد هرآینه مـردانـى از سـرزمیـن ایـن مـرد به آن دست خـواهنـد یافت .

صحیح مسلم , ج 4, ص 1972, كتـاب فضـائل الصحابه

.4مشمولان شفاعت
اَربَعَةُ اَنَا الشَفِیعُ لَهُم یَومَ القِیَمَةِ :  مُعینُ اَهلِ بَیتِى وَ القَـاضِـى لَهُـم حَـوائِجَهُم عِنْـدَ مَـا اضْطـَـرُّوا اِلَیهِ وَالمُحِبُّ لَهُم بِقَلبِهِ وَ لِسانِهِ وَالدَافِعِ عَنهُم بِیَدِهِ . 

چهار دسته انـد كه مـن روز قیـام شفیع آنهاهستـم :

1ـ یارى دهنده اهل بیتم , 2ـ بـرآورنـده حـاجـات اهل بیتـم به هنگـام اضطـرار و نـاچـارى , 3ـ دوستدار اهل بیتم به قلب وزبان , 4ـ و دفـاع كننـده از اهل بیتـم با دست و عمل .

خصـال صـدوق , بـاب اربعه , ص 215, حـدیث 1. 

.5ملاك پذیرش اعمال
لایُقبَلُ قَولٌ اِلّا بِعَمَلٍ وَ لایُقبَلُ قَـولٌ وَ لاعَملٌ اِلّا بِنِیَّةٍ وَ لا یُقبَلُ قَـولٌ وَ لاعَملٌ وَ لا نِیَّةٌ اِلّا بِاِصابَةِ السُنَّةِ .

نزد خداوند سخنى پذیرفته نمیشود مگر آن كه همراه با عمل باشد, و سخـن و عملى پذیرفته نمـیشـود مگـر آن كه همراه با نیت خالص باشـد .و سخـن و عمل و نیتـى پذیـرفته نمـیشـود مگـر آن كه مطـابق سنت بـاشد.

بحار الانوار ج 2, ص 174.

اَلا اُخبَرُ كـُم بِمَـن تَحرُمُ عَلَیهِ النارُغَداً؟ قِیلَ بَلى یَا رَسـولَ اللهِ .

فَقالَ: الهَیِّـنُ القَریبُ اللَّیِّنُ السَّهل .

آیا كسـى را كه فرداى قیامت , آتـش بر او حرام است به شما معرفى نكنـم ؟ گفتند: آرى , اى پیامبر خدا.

فرمـود: كسى كه متیـن , خونگرم , نرمخـو و آسانگیر باشد.

ثواب الاعمال ص 381.

.7نشانه هاى ستمكار
عَلامَةُ الظالِمِ اَربَعَة :یَظلِمُ مَن فَوقَهُ بِالمَعصِیَةِ وَیَملِكُ مَـن دُونَهُ بِالغَلَبَةِ وَ یَبْغِضُ الحَقَّ وَ یَظهَرُ الظُلمَ.

نشانه ظالم چهار چیز است: 1ـ با نافرمانى به مافوقش ستم میكند, 2ـ به زیـر دستـش بـا غلبه، فـرمـانـروایـى مـیكنـد, 3ـ حق را دشمـن مـیدارد, 4ـ و ستـم را آشكـار مـیكنـد.

تحف العقول ص 21. 

.8شعبه هاى علوم دین
اِنَّمَـا العِلـمُ ثَلاثَةٌ : آیَةٌ مُحكَمَةٌ اَو فَریضَةٌ عَادِلَةٌ اَو سُنَّةٌ قَـائِمَةٌ و مَـا خَلاهُــنَّ فَهُوَ فَضلٌ .

همـانـا علـم دیـن سه چیز است , وغیــر از اینها فضل است : 1ـ آیه محكمه (كه منظور از آن علـم عقـــائد است ), 2ـ فـریضه عادله ( كه منظور از آن علـم اخلاق است ), 3ـ و سنت قـائمه (كه منظور از آن علـم احكـام شــریعت است (.

اصول كافى , ج 1, ص 37. 

.9فتواى نااهل
مَـن اَفْتـَى النـَّاسَ بِغَیـرِ عِلـمٍ، فَقَـد هَلَكَ وَ اَهْلَكَ .

كسـى كه بدون صلاحیت علمى براى مردم فتـوا دهد, خـود را هلاك ساخته و دیگران را نیز به هلاكت انداخته است .

اصول كافى , ج 1, ص 54.

الصائِمُ فـِى عِبـادَةٍ وَ اِنْ كـانَ فـِى فِـراشِهِ مَـا لَـم یَغْتَب مُسلِمــاً.

روزه دار ـ مادامـى كه غیبت مسلمانـى را نكرده باشد ـ همـواره در عبادت است , اگر چه در رختخواب خود باشد.

تهذیب الاحكام , ج 4, ص 190.

شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللهِ عَزَّوجَلَّ و هـُو شَهرٌ یُضاعَفُ فیهِ الحَسناتِ وَ یَمْحُـو فِیهِ السَّیِئاتِ وَ هُو شَهرُ البـَرَكَةِ وَ هُوَ شَهرُ الاِنابَةِ وَ هُوَ شَهرُ التَـوبَةِ وَهُو شَهرُ المَغْفـِرَةِ وَ هـُو شَهرُ العِتْقِ مِن النَّارِ وَالفَوزِ بِالجَنَّةِ، اَلا فَاجْتَنِبُـوا فِیهِ كُلَّ حَرامٍ وَ اَكثِرُوا فِیهِ مِن تِلاوَةِ القُرآن ... 

ماه رمضان ماه خداوند عزیز و جلیل است، و آن ماهـى است كه درآن نیكی‌ها دوچندان و بدی‌ها محو میشود, ماه بركت و ماه بازگشت به خدا و تـوبه ازگنـاه و مـاه آمـرزش و مـاه آزادى از آتـش دوزخ و كـامیـابـى به بهشت است . آگاه بـاشیـد در آن ماه از هـرحـرامـى بپـرهیزیـد و قـرآن را زیاد بخـوانیـد.

بحار الانوار, ج 96, ص 340.

عَلامَةُ الصَابِرِ فِى ثَلاثٍ‌ : اَوَّلُها اَنْ لایَكسِل و الثانِیه اَنْ لایَضجِـر, والثالِثُهِ اَنْ لایَشكـُو مِن رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ , لِاَنَّهُ اِذَا كَسِلَ فَقد ضَیعَ الحَقَّ , وَاِذا ضَجِرَ لَـم یُـؤَدِ الشُكرَ, وَاِذَا شَكَى مِن رَبِّهِ عََزَّوَجَلَّ فَقَد عَصَاهُ .

علامت صابر در سه چیزاست : اول : آن كه كسل نشـود, دوم : آن كه آزرده خاطـرنگردد, سـوم آن كه از خـداونـدعزوجل شكوه نكند, زیرا وقتى كه كسل شـود, حق را ضایع میكند, وچـون آزرده خاطرگـردد شكـر را به جا نمـیآورد, و چـون از پـروردگارش شكایت كنـد در و واقع او را نافرمانى نموده است .

همان , ج 71, ص 86.

اِنَّ اَهلَ النَّارِ لَیَتَأَذُّونَ مِن رِیحِ العالـَمِ التارِكِ لِعِلمِهِ وَ اِنَّ اَشَدَّ اَهلِ النَّارِ ندامَةٌ وَ حَسرَةُ رَجُلٍ دَعَا عَبْـداً اِلـَى اللهِ فَاستَجابَ لَهُ وَ قَبِلَ مِنْهُ فَاَطاعَ اللهُ فَاَدْخَلَهُ اللهُ الجَنَّةَ وَ اَدْخَلَ الـدَاعِىَ النَارَ بِتَرْكِهِ عِلْمَهُ. 

همانا اهل جهنـم از بوى گند عالمى كه به علمش عمل نكرده رنج میبرند, و از اهل دوزخ پشیمانـى و حسرت آن كـس سخت تـر است كه در دنیا بنـده اى را به سـوى خـدا خـوانده و او پذیرفته و خدا را اطاعت كرده و خـداوند او را به بهشت در آورده ولـى خـود دعوت كننـده را به سبب عمل نكـردن به علمـش به دوزخ انداخته است.

اصول كافى , ج 1, ص 55.

14.عالمان دنیا طلب
اَوحـَى اللهُ اِلـَى داودَعلی نبیّنا و اله و علیه السلام: لاتَجعَل بَینِـى وَ بَینِكَ عالِماً مَفتـوناً بِالدُنْیا فَیَصُـدُكَ عَن طَریق مَحَبَّتِى فَاِنَّ اولَئِكَ قَُطّاعُ طُرُقِ عِبادِى المُرِیدِیـن , اِنَّ اَدْنَى مَا اَنَا صَانِعٌ بِهِم اَنْ اَنْزَعَ حَلاوَةَ مُناجَاتِى عَنْ قُلوبِهِم . 

خداوند به داودكه درود خدا بر او و بر پیامبر اسلام و خاندانش بادوحى فرمود كه : میان مـن و خودت عالـم فریفته دنیا را واسطه قرار مده كه تو را از راه دوستی‌ام بگرداند, زیرا كه آنان , راهزنان بندگان جـویاى مـن‌اند, همانا كمتر كارى كه باایشـان كنـم ایـن است كه شیـرینـى منـاجـاتـم را از دلشـان بـركنم .

همان , ج 1ص 58.

لـَو كُنْتُم تُوقِنُونَ بِخَیرِ الاخِرَةِ وَ شَرِّها كَمَا تـُوقِنُونَ بِالدُّنیا، لَآثَرْتـُم طَلَبَ الاخِرَةِ .

اگر شما مردم یقین به خیر و شـر آخـرت مـیداشتیـد, همان طـور كه یقیـن به دنیاداریـد البته در آن صـورت آخـرت را انتخـاب مـیكـردیـد.

تنبیه الخـواطـر و نزهه النواظر(معروف به مجمـــوعه ورام ) , ج 1, ص 134.

لاتَزُولُ قَـدَمـاً عبـدٌ یَـومَ القِیامَةِ حَتَّـى یُسئَلُ عَنْ اَربَع : عَنْ عُمرِهِ فِیمَا اَفْنَاهُ , وَ عَن شَبَابِهِ فِیمَا اَبْلاهُ , وَ عَن مَالِهِ مِنْ اَیْنَ اِكتَسَبَهُ وَ فِیمَا اَنْفَقَهُ وَ عَن حُبِّنَا اَهَلِ البَیتِ .

هیچ بنـده اى در روز قیامت قدم از قـدم بـر نمـیدارد تا از ایـن چهار چیزاز اوپرسیده شود: 1ـ از عمـرش كه در چه راهـى آن را فـانـى نمـوده , 2ـ واز جـوانـى اش كه در چه كـارى فـرسـوده اش ســـاخته , 3ـ و از مـالـش كه از كجـابه دست آورده و در چه راهـى صـرف نموده , 4ـ و از دوستى ما اهل بیت .

خصـال صـدوق ص 253, و مشكـاه الانـوار , ص 171.

وَلَكِـن الله یُحِبُّ عَبـْـداً اِذَا عَمِلَ عَمَلاً اَحْكَمَهُ .

پیامبـر اكـرمصلی الله علیه وآله وقتـى كه بـا دقت قبـر سعد بـن معاذ را پـوشـانـد فـرمـود: میدانـم كه قبر سرانجام فرو میریزد و نظم آن بهم میخـورد, ولـى خداوند بنده اى را دوست مـیدارد كه چـون به كـارى پـردازد آن را محكـم واستـوار انجـام دهـد.

امالى صدوق , ص 231 

18.مرگ , بیدارى بزرگ
الناسُ نِیام اِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا.

مـردم در خـواب انـد وقتـى كه بمیـرنـد , بیـدا مـیشـونـد.

لئالى الاخبار, ص 386.

سَبْعَةُ اَسبـابٍ یَكسِبُ العَبـدُ ثـَوابَهَا بَعدَ وَفـاتِهِ : رَجُلٌ غَرَسَ نَخلاً اَو حَفَـرَ بِئْراً اَو اَجْـرَى نَهراً اَو بَنَـى مَسجِـداً اَو كَتَبَ مُصْحَفاً اَو وَرَثَ عِلمـاً اَو خَلَفَ وَلَـداً صَـالِحـاً یَستَغْفِـرُ لَهُ بَعدَ وَفـَاتِهِ .

هفت چیز است كه اگر كسى یكی از آنها را انجام داده باشد, پس از مرگـش پاداش آن هفت چیز به او میرسد:.

1ـ كسـى كه نخلـى را نشـانـده بـاشـد (درخت مثمـرى را غرس كـرده بـاشد).

2ـ یا چاهى را كنده باشد.

3ـ یا نهرى را جارى ساخته باشد.

4ـ یا مسجدى را بنا نموده باشد.

5ـ یا قرآنى نوشته باشد.

6ـ یـا علمـى را از خـود بـر جـاى نهاده بـاشـد.

7ـ یا فـرزنـد صـالحـى را باقـى گذاشته بـاشـد كه بـراى او استغفـار نمـایـد.

مجموعه ورام , ج 2,ص 110.

طُـوبَـى لِمَـن مَنَعَهُ عَیْبُهُ عَن عُیـُوبِ المُـومِنِیـن مِن اِخْـوَانِهِ، طُـوبَـى لِمَـنْ اَنْفَقَ القَصْـدَ وَ بَذَلَ الفَضْلَ وَ اَمسَكَ قَـولَهُ عَنْ الفُضـولِ وَ قَبیحَ الفِعلِ

خوشا به حال كسى كه عیبـش او را از عیوب برادران مومنـش باز دارد، خوشا به حال كسـى كه در خرج كردن میانه روى كند و زیاده از خرج راببخشد و از سخنان زائد و زشت خوددارى ورزد.

روضه كافى , ص 248.

مَن مَاتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحمدٍ مَاتَ شَهیداً.

اَلا وَ مَن مَاتَ عَلـى حُبِّ آلِ مُحمـدٍ مَاتَ مَغفُـوراً لَهُ .

اَلا وَ مَن مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحمدٍ مَاتَ تَائِباً.

اَلا وَ مَن مَاتَ عَلـى حُبِّ آلِ مُحمـدٍ مَاتِ مُومِنـاً مُستَكمِلَ الایمانِ .

اَلا وَمَن مَاتَ عَلى بُغضِ آلِ مَُحمدٍ جَاءَ یَومَ القِیامَةِ مَكتـُوباً بَیـنَ عَیْنَیْهِ "مَأْیُـوسٌ مِن رَحمَةِ اللهِ ".

اَلا وَ مَن مَاتَ عَلـى بُغضِ آلِ مُحمـدٍ لَم یَشُـمّ رَائِحَةَ الجَنَّةَ .

كســى كه بـا دوستـى آل محمـددرود خدا بر او و خاندانش باد  بمیـرد شهیـد مرده است .

آگـاه بـاشیـد كسـى كه بـا دوستـى آل محمـددرود خدا بر او و خاندانش باد  بمیـرد آمـرزیـده مــرده است .

آگاه باشیـد كسـى كه بـا دوستـى آل محمـددرود خدا بر او و خاندانش باد  بمیـرد تـوبه كـار مـرده است .

آگاه باشیـد كسـى كه با دوستـى آل محمـددرود خدا بر او و خاندانش باد  بمیرد, با ایمان كامل مرده است .

آگاه باشیـد كسـى كه با دشمنـى آل محمـددرود خدا بر او و خاندانش باد  بمیرد, در حالـى به صحراى قیامت مـیآیـد كه بـر پیشـانـى اش نـوشته شـده "نـا امیـد از رحمت خدا".

آگاه باشید كسـى كه با دشمنـى آل محمد درود خدا بر او و خاندانش باد  بمیرد, بـوى بهشت به وى نمـیرسـد .

تفسیر كشاف زمخشرى , ج 3,ص 467. 

22.سزاى زن و مرد همسر آزار
اَیُّمَا امْرِاةٍ اَذَتْ زَوجَها بِلِسانِها لَم یَقبَل اللهُ مِنهَا صرفاً وَ لاعِدلاً وَ لا حَسَنَةً مِـن عَمَلِها حَتَى تُرضِیهِ وَ اِنْ صَامَتْ نَهارَهَا و قامَتْ لَیلَها وَ كَانَتْ اَوَلَ مَـن یَرِدُ النارَ وَ كذلك الرَّجُلُ اِذَا كانَ لَها ظالماً

هر زنـى كه شـوهر خـود را با زبان بیازارد خداوند هیچ جبران و عوض و نیكـى ازكارش را نمیپذیرد تا او را راضى كند, اگر چه روزش را روزه بگیرد و شبـش را به عبادت بگذراند و چنین زنى اول كسى است كه داخل جهنـم خـواهد شد و همچنیـن است اگر مرد به زنش ستم روا دارد.

امالى شیخ صدوق , ص 257.

اَیُّمَا امْرِأةِ لَم تـَرْفق بِزَوجِهَا وَ حَمَلَتْهُ عَلـَى ما لایَقـْدِرُ عَلَیهِ وَ مَا لایُطیقُ لـَم تُقبَل مِنها حَسَنَةٌ وَ تَلقـَى اللهَ وَ هُـوَ عَلیها غَضْبان

هرزنـى كه با شـوهر خـود مـدارا ننماید واو را به كارى وادرا سازد كه قـدرت وطاقت آن را ندارد, از او كارى نیكـى قبـول نمـیشـود ودر روز قیامت , خدا را درحـالتـى ملاقـات خـواهـد كـرد كه بـر وى خشمگیـن بـاشـد.

همان , ص 285.

اَوَّلُ مَا یُقضَى یَومَ القِیامَةِ الدِماءُ.

اولیـن كارى كه در روز قیامت به آن رسیدگـى میشـود خـونهاى- به ناحق ریخته شده - است.

سفینه البحـار, ماده قتل , ج 2, ص 407

اِطلعتُ لَیلَةَ اِسـرَى عَلـى النارِ فَرَأیْتُ امْرَأةً تُعذَّب فَسَئَلتُ عَنها فَقِیلَ اَنَّها رَبَطَتْ هِرَّةً وَ لَم تُطَعِّمُها وَ لَـم تَسقِها و لـَم تـَدَعها تَاكُلَ مِـن خَشـاشِ الارضِ حَتـَّى مَاتَتْ فَعَذَّبَها بِذلكَ وَ اطلعتُ عَلـى الجَنَّةِ فَـرَأیْـتُ امـرَأةً مُـومِسة یَعنِــى زانِیةً فَسَئَلْتُ عَنهَا فَقِیلَ اَنَّها مَرَّتْ بِكَلْبٍ یَلهَثُ مِن العَطَـشِ فَاَرْسَلَتْ اِزارَهَا فِى بِئْرٍ فَعَصَرَتْهُ فِـى حَلقِهِ حَتـَّى روى فَغَفَـرَ اللهُ لَها.

در شب مـعراج از دوزخ آگاهـى یـافتـم , زنـى را دیـدم كه درعذاب است , از گناهش سوال كـردم پاسخ داده شد كـــــه او گربه اى را محكـم بست , درحالى كه نه به آن حیوان خـوراكى داده و نه آبى نوشاند و آزادش هم نكرد تا خود در روى زمین چیزى را بـیابـد و بـخـورد و با این حال ماند تا مرد. خداوند این زن را به خـاطر آن گناه عذاب كرده است .

و از بهشت آگاهى یافتـم , زن آلـوده دامنى را دیدم و از وضعش سـوال كردم .

پاسخ ‌داده شد ایـن زن به سگى گذر كرد, در حالى كه از عطش زبانش را از دهان بیرون آورده بود , او پارچه پیرهنـش را در چاهى فرود برد, پـس آن پارچه را در حلقوم سگ فشرد تا آن حیـوان سیراب شـد خـداوند گناه آن زن را به خاطرایـن كار بخشید.

جواهر الكلام , ج 31, ص 359.

اِذا كانَ یَـومُ القِیامَةِ نادَى مُنادٍ یَسمَعُ اَهلُ الجَمعِ "اَینَ الذینَ كانـُوا یَعبُدونَ النَاسَ، قُـومُـوا خُذُوا اُجُـورَكُـم مِمَّـن عَمِلتُـم لَهُ فَاِنـِّى لا اَقبَلُ عَمَلاً خالِطة شـى ءً مِـنَ الـدُنیا وَ اَهلِها. 

چـون روز قیامت فـرا رسـد, نـدا دهنـده اى نـدا دهـد كه همه مـردم میشنـوند گـوید: كجایند آنانكه مردم را میپرستیدند ؟ (یعنـى بـراى چشـم مـردم وخـوشـاینـد آنـان كـار مـیكـرده انـد) برخیزید و پاداشتان را ازكسـى كـــه براى او كار كردید بگیرید چـون مـن عملـى را كه چیزى از دنیا واهل دنیا با آن مخلوط شده باشد, قبول نمیكنـم .

مشكات الانوار, ص 312. 

27.دنیا طلبى ,عنصر حبط اعمال
لَیَجِیئنَ اَقـوامٌ یومَ القیامَةِ وَ اَعمالُهُم كَـجِبالِ تَهامَة فَیُـؤمَرُ بِهِم اِلَى النارِ قَالُـوا یا رَسولَ اللهِ مُصَلین ؟ قال نَعَم یُصَلون و یَصومُون و یَأخُذونَ وَهناً مِـنَ اللیلِ فَاِذَا عَرَضَ لَهُم شَـىءٌ مِـن الـدُنیا وَثَبـوا عَیله .

در روز قیامت گروهـى را بـراى محاسبه میآورند كه اعمال نیك آنان ماننـد كـوههاى تهامه بر روى هـم انباشته است امـا فرمان میرسد كه به آتـش برده شوند صـحـابـه گفتند : یـا رسول الله آیـا اینان نماز میخواندند؟ فرمـود: بلى نماز میخـواندند و روزه میگرفتند و قسمتى از شب را در عبـادت بــه سـر میبردند اما همیـن كه چیزى از دنیا به آنها عرضه میشد, پرش و جهش می‌كردند تا خود را به آن برسانند.

لئالى الاخبار ,ص 465.

المَرءُ مَعَ مَن اَحَبَّ.

آدمـى( در قیـامت) بـاكســى است كه او را دوست دارد.

سفینه البحار ماده حبیب , ص 201.

مَـن سره اَن یُحیِىَ حَیاتِى وَ یَمـوتَ مَماتـِى وَ یَسكُـنَ جَنَّةَ عَدنٍ غَرَسَها رَبُِّـى فَلیـُوالِ عَلیاً مِن بَعدى وَ لیُوالِ وَلیَهُ وَ لیَقْتَدِ بِالاَئِمَّةِ مِن بَعدى فَاِنَّهُم عِترَتِى وَ خُلِقُوا مِـن طِینَتى، رُزِقُوا فَهْماً وَ عِلماً وَ وَیلٌ لِلمُكَذِّبین بِفَضلِهِم مِـن اُمَّتى، القاطِعیـنَ فِیهِم صِلَتى لا انالهم اللهُ شَفاعَتى . 

هر كس دوست داشته باشد كه چون من زندگى كند وچون مـن بمیرد و در باغ بهشتى كه پروردگارم پرورده جاى بگیرد، باید بعد از من على را, و دوست او را دوست بدارد و به پیشوایان بعد از من اقتدا كند كه آنان عترت مـن هستند و از طینتم آفریده شـده اند و از درك و دانـش برخـوددار گردیـده انـد و واى بر آن گروه از امت مـن كه برترى آنان را انكار كنند و پیوندشان را با مـن قطع نمایند كه خداوند شفاعت مرا شامل حال آنان نخواهد كرد.

حلیه الاولیاء, ج 1, ص 86. 

30.ولایت علىعلیه السلامشرط قبولى اعمال
فـو الذى بعثنى بالحق نبیا لو جاء احدكـم یوم القیامه باعمال كامثال الجبال ولـم یجـى ء بـولایه علـى بـن ابیطـالب لاكبه الله عزوجل فـى النار .

سـوگنـد به خـدایـى كه مرا به حق بـرانگیخته اگر یكـى از شما در روز قیامت بااعمالى هماننـد كـوهها بیاید.

اما فاقـد ولایت وقبـول حاكمیت علـى بـن ابیطالب بـاشـد, خـداونـد او را به رو در آتـش افكند.

امالى شیخ طوسى , ج 1,ص 314. 

31.پاداش مریض
اذا مـرض المسلـم كتب الله له كاحسـن ما كـان یعمل فـى صحته و تسـاقطت ذنـوبه كما یتساقط  ورق الشجر.

وقتى كه مسلمان , بیمار شـود, خـداوند هماننـد بهتریـن حسناتـى كه در حال سلامت انجام میداده در نامه عملـش مینـویسد و گناهانـش همچـون برگ درخت فرو میریزد.

مكارم الاخلاق , ص 195. 

32.مسئولیت مسلمانى
من اصبح لایهتـم بامور المسلمین فلیـس منهم و مـن سمع رجلا ینادى "یا للمسلمیـن" فلم یجبه فلیس بمسلم .

هر كه صبح كند و به امور مسلمیـن همت نگمارد , از آنهانیست ;و هركـس بشنود كه شخصـى فریاد مـیزنـد: " اى مسلمانها به فریادم برسید" ولـى جـوابـش نگـوید,مسلمان نیست .

اصول كافى , ج 3, ص 293.

قالت الرسول من الفُرْس لرسول الله (ص ) الى من نحـن یا رسول الله ؟ قال انتم منا و الینا اهل البیت . 

فرستادگان باذان , پادشاه یمـن , تحت الحمایه ایران كه اصالتا ایرانى بـودند به حضور پیامبر اكرم (ص ) آمدند و گفتند: اى رسـول خدا: سرانجام ما فارسیان به نزد چه كسى خواهد بود؟ حضرت فرمـود: شما فارسیان از ما هستیـد و سرانجامتان به سـوى ما و خانـدان ماخواهد بود. 

قال ابـن هشام : فبلغنى عن الزهرى انه قال : فمِـن ثَـمَّ قال رسول الله : سلمان منااهل البیت . 

ابـن هشام از قول زهرى گوید: و از همین جا بود كه پیامبر فرمود: سلمان از اهل بیت ماست .

سیره ابن هشام , ج 1,ص 72.

من تقدم على المسلمین و هو یرى ان فیهم مـن هو افضل منه فقد خان الله و رسوله و المسلمین .

كسى كه بر مسلمانان پیشـى گیرد, در حالـى كه میداند در میان آنها كسـى افضل وبهتر از او وجـود دارد, چنیـن كسى به خدا و رسولـش و همه مسلمانان خیانت كرده است .

الغدیر, ج 8, ص 291.

لان یهدى الله بك رجلا واحـدا خیـر لك ممـا طلعت علیه الشمس .

پیـامبـر اكـرم (ص ) خطـاب به حضـرت علـى (ع ) فـرمود: هدایت نمـودن خداوند فردى را به وسیله تو از آنچه آفتاب بر آن بتابد براى تـوبهتر و ارزنده تر است .

شـرح نهج البلاغه ابـن ابـى احـدیـد, ج 1,ص 342.

یاتـى على الناس زمان تخبث فیه سرائرهـم و تحسـن فیه علانیتهم طمعا مـن الدنیا,لایریدون به ما عنـد ربهم , یكـون دینهم ریـاء لایخالطهم خـوف , یعمهم الله بعقاب فیـدعونه دعاء الغریق فلا یستجیب لهم .

زمانى بر مردم فرا مـى رسد كه براى طمع در دنیا, باطنشان پلید و ظاهرشان زیبا باشـد, علاقه اى به آنچه نزد پروردگارشان است نشان ندهند, دیـن آنها ریا شـود وخـوفـى (از خـدا) در دلشان آمیخته نشـود, خـداونـد همه آنها را به عذاب سختـى گـرفتار كند, پـس مانند دعای شخص غریق دعا كنند, ولـى دعایشان را اجابت نكند.

اصول كافى , ج 3,ص 404.

مـااظلت الخضـراء و لااقلت الغبـراء مـن ذى لهجه اصـدق مـن ابــی ذر.

آسمان سایه نینداخته و زمیـن در بر نگرفته , صاحب سخنى راستگوتر از ابوذر را.

الغدیـر, ج 8,ص 97, و شـرح نهج البلاغه ابـن ابـى الحـدیــــد, ج 2,ص 354.

سـائلـوا العلمـاء و خـاطبـوا الحكماء و جـالسـوا الفقـراء.

از دانشمنـدان بپـرسیـد و با فـرزانگان سخـن بگـوییـد و با فقیـران بنشینیـد.

تحف العقول , ص 41. 

39.دستبوسى نه
هذا تفعله الاعاجـم بملـوكها و لست بملك انمـا انـا رجل منكـم .

مردى خواست تا بر دست رسـول خـدا (ص ) بـوسه زنـد, پیامبر دست خـود را كشیـد وفرمود: ایـن كارى است كه عجمها با پادشاهان خـود میكنند و من شاه نیستـم , مـن مردى از خودتان هستم

.خیانت در گزارش تاریخ , ج 3,ص 271 

40.مهربانى با همنوعان
ما آمن بـى مـن بات شبعان و جاره جائع و ما مـن اهل قـریه یبیت و فیهم جائع لاینظر الله الیهم یوم القیمه .

به مـن ایمان نیاورده كسـى كه سیر بخـوابـد و همسایه اش گرسنه باشـد, و اهل یك آبادى كه شب را بگذرانند و در میان ایشان گرسنه اى باشد, خـداوند در روز قیامت به آنها نظر رحمت نیفكند.

اصول كافى , ج 4,ص 493.