لباس زمان خود را بپوش
حماد بن عثمان به محضر امام صادق(ع) شرفیاب شد. مردی را دید که به زبان انتقاد به حضرت عرض کرد: خداوند به خیر و صلاحت رهبری فرماید. شما می‌گفتید که علی بن ابیطالب لباس خشن می‌پوشید، پیراهن چهار درهمی و همانند آن بر می‌کرد و هم اکنون می‌بینیم که خود شما لباس تازه‌ای غیر از آنچه جدتان می‌پوشید به بر دارید. حضرت در جواب فرمود: علی(ع) آن لباس را زمانی می‌پوشید که در نظر مردم قبح و زنندگی نداشت و اگر امروز آن لباس را در بر می‌کرد نامأنوس و غیر عادی بود و به آن شهرت می‌یافت. بهترین لباس در هر زمان لباس اهل آن زمان است.
سفیان ثورى گوید: به حضرت صادق(ع) گفتم: شما روایت می كنید كه على(ع ) لباس خشن مى پوشید، و شما لباس قوهى و مروى (دو پارچه قیمتى منسوب به قهستان و مرو) مى پوشید؟! حضرت فرمود: واى بر تو، امام على(ع) در زمان تنگدستى مردم زندگى مى كرد، ولى چون روزگار فراخى رسید، نیكان زمانه به آن شایسته ترند.
حضرت رضا(ع) فرمود: یوسف (ع) لباس دیبا مى پوشید، و شلوار زربافت به تن میكرد، و بر تخت مى نشست، و این كار در صورتى كه پول آن مورد نیاز در مورد یكى از ضروریات زندگى باشد، مذموم است. محمد بن عیسى از امام نقل میكند كه: شیعیان ضعیف الایمان دوست دارند كه من بر پلاس بنشینم، و لباس خشن بپوشم، ولى زمانه اقتضا ندارد.(1)
ویژگی لباس مناسب
امام صادق(ع) مى فرماید كه: بهترین لباس ظاهرى از براى مومن، لباسى است كه «خفیف المئونة» باشد و به آسانى تحصیلش میسّر باشد و قیمتش سبكتر باشد، چرا كه هر چند لباس به حسب قیمت، سبکتر باشد. تضییع اوقات از براى خریداریش ، بیشتر است. تضییع اوقات، موجب غفلت است از جناب احدیّت.و دیگر آنكه چون فراخور نعمت، شكر منعم لازم است. پس هر چند لباس قیمتی‌تر باشد، شكر به ازاى او بیشتر لازم خواهد شد، به خلاف عكس. از این جهت فرمود كه: بهترین لباس لباسى است كه، بنده را از خدا غافل نكند و به ذكر و شكر نزدیک كند. و بهترین لباس، لباسى است كه به عجب و ریا نكشاند ، و مقصود از او زینت و تفاخر نباشد.
چرا كه كمال انسان و زینت او، در حسن باطنى است و زینت روحانى، نه جسمانى. و نیز مى باید لباسى نباشد كه منجرّ به كبر و عجب شود. چه، عجب و ریا و كبر، مهلكات دین هستند و مخرّب آخرت. پس به حكم«خیر الامور اوسطها»به لباسى كه نه در نهایت نعومت باشد و نه در غایت خشونت، اكتفا باید نمود. و به حكم:«خیر اللباس البیض»، اگر سفید باشد بهتر.
امام صادق (ع) از پیامبر خدا(ص) نقل مى كند
كه فرمود: لباس سیاه مكروه است مگر در سه مورد: عمامه و چكمه و عبا.(2)
و همچنین در سایر ما یحتاج، از مسكن و مركب و منكح نیز، اختیار وسط اولى است. چنان كه حدیث است كه: روزى حضرت(ع) سوار استرى بود و فرمود كه: سوار اسب، موجب عجب است و سوارى الاغ، موجب خفّت، و استر واسطه است، و «خیر الامور اوسطها».و لباس تقوى، بهتر است از لباس ظاهرى، چرا كه لباس ظاهرى، عورت ظاهر را مى پوشد و بس، و لباس تقوى، ظاهر و باطن هر دو را پوشیده مى دارد و پاك مى كند. (3)
لباس هم یکی از ظواهر دنیای مادی است و می تواند به عنوان یکی از عوامل غفلت از خداوند متعال و یا توجه به یگانه معبود عالم ، به حساب آید و چه نیکوست که نه تنها پوشش بلکه تمام افعال و کردار آدمی در جهت رسیدن به یگانه مطلوب عالم باشد.
پی نوشت ها:
1_ (مكارم الأخلاق / ترجمه
میرباقرى / ج1/ 185-183 )
2_
(الخصال/ترجمه جعفرى/ ج1/ 223 )
3_(مصباح الشریعة/ترجمه و شرح عبد الرزاق
گیلان/ 71 )
داستانهای تربیتی / لطیف راشدی
مشكاة الأنوار / ترجمه عطاردى
مكارم الأخلاق / ترجمه میرباقرى / ج1
مصباح الشریعة / ترجمه و شرح عبد الرزاق گیلان
الخصال / ترجمه جعفرى/ ج1
دیوان امیر المومنین علیه السلام/ میبدی، زمانی
منبع:جام
211008