عقیق: "تا جمعه ظهور" یکی از قدیمی‌ترین برنامه رادیو معارف است که در طول دوره‌های مختلف همواره مورد اقبال شنوندگان رادیو و منتظران حضرت حجت‌بن‌الحسن(عج) قرار گرفته است. این برنامه با هدف گسترش، تعمیق و ترویج فرهنگ مهدوی و افزایش سطح آگاهی مخاطبان رادیو در حوزه معارف مهدوی و ارتقاء بینش عمومی نسبت به اساسی‌ترین وظایف منتظران (قواعد ظهور) و مقابله با باورهای سست و خرافی و برداشت‌های غلط از نشانه‌های ظهور یا معارف مهدوی طراحی شده است.
حجت الاسلام دکتر بهروزی لک با موضوع "علل و اسباب آمادگی برای ظهور" سخنانی ایراد فرمودند:
نشانه های ظهور نشانه هایی هستند که مقارن با ظهور پدیدار می شوند به عنوان مثال خروج سفیانی و یمانی، قتل نفس زکیه و ندای آسمانی از نشانه های ظهور هستند مراد ما از پیش شرط ها این ها نیست مراد یک سری زمینه ها و عواملی هستندکه فراهم شدن آن ها قبل از ظهور لازم است.
در قران در سوره محمد آیه 18 آمده است که آیا آنها منتظرند که قیامت به صورت ناگهانی بیاید همانا اشراط نشانه ها و زمینه های قیامت لازم است، اشراط در تفکر مهدویت اهل سنت نشانه های قیامت است، در حالی که در تفسیر نورالثقلین مراد از اشراط الساعه به نشانه ها و زمینه های ظهور تفسیر شده است مراد از زمینه چیزی است که بودن آن فراهم آورنده تحقق ظهور می باشد.
واقعه بزرگ ظهور نیازمند مقدماتی است اما آیا ما انسان ها در عصر غیبت می توانیم نقشی در تاخیر و تعجیل آن داشته باشیم بر این اساس دعاهایی به ما سفارش شده که بکنیم مانند این دعا که از ناحیه امام عصر صادر شده است: اکثر الدعا لتعجیل الفرج؛ برای فراهم شدن ظهور زیاد دعا کنید که این کار زمینه فرج شماست.
ظهور برای ما آمادگی انسان هاست و انسان ها باید خودشان آماده شوند لذا بخشی از این آمادگی ها به ما بر می گردد و بخشی هم تقدیر الهی است که باید محقق شود،می توان گفت به صورت اجمالی ما هم نقشی در این امر داریم و باید خودمان را برای این کار آماده کنیم، دعا کنیم، تلاش کنیم و مرام حضرت را در جهان تبلیغ نماییم.
استاد آیت الله مکارم شیرازی در کتاب "حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) سری مباحثی را در مورد آمادگی ها گفتند و تعدادی از این آمادگی را مطرح کردند از جمله آنها آمادگی های فکری و فرهنگی است که مراد از آنها این است که مردم به لحاظ فکری و فرهنگی برای تحقق جامعه آماده باشند، اگر کسی آماده نباشد و آمادگی حداقلی فکری و فرهنگی را نداشته باشد ظهور محقق نمی شود و خدای متعال هم می خواهد امور را نه بر اساس معجزه که بر اساس علل و اسباب انجام دهد، در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: خداوند می خواهد امور را طبق اسباب و زمینه های خودش انجام دهد.
به چند مورد از این اسباب اشاره می کنیم؛ برای حکومت جهانی یک تفکر جهانی لازم است اگر مردم در قید و بند تفکر محلی خود باشند و توجه نداشته باشند که باید جهانی فکر کنند و هر کسی به دنبال منافع محلی خود باشد طبعا زمینه فراهم نخواهد شد.
روزگاری تفکر ناسیونالیستی زمینه تفکر برای تشکیل حکومت جهانی را از بین برده بود و این فضا بهترین فضایی بود که مردم می فهمیدند این تفکر جواب نمی دهد، اینکه فقط دغدغه ملی داشته باشیم و به وجود رهبر و راهبر فکر نکنیم، جواب نمی دهد.
در روایات بسیاری ناخشنودی از مکاتب و حکومت ها آمده است به طوریکه امام صادق(ع) در روایتی می فرمایند: هیچ گروه و صنفی از مردم در آخرالزمان نمی مانند مگر اینکه قبل از ظهور به حکومت می رسند و نمی توانند عدالت را ایجاد کنند. این در حالی است که صنفی از مکاتب و دیدگاه هاست که شعارهایی می دهند مبنی بر این که ما آمده ایم بشر را به سعادت برسانیم که نمی توانند و شکست می خورند، امام صادق در ادامه روایت خود می فرمایند: این مکاتب وقتی شکست خوردند مردم می فهمند که اینها راه چاره نیستند.
اینکه ما در این عصر به بیداری اسلامی رسیده ایم این است که جریانات فکری و سیاسی کشورها زمانی فکر می کردند که یا باید لیبرالیستی فکر کنند یا سوسیالیتی و فکر نمی کردند که باید به تفکر خودی برگردند لذا وقتی این آگاهی رسید بیداری اسلامی شکل گرفت بنابراین همچنین تفکری در آستانه ظهور لازم است که خود مردم بفهمند که مکاتب دنیایی اینها آب گوارای نجات نیست و این آمادگی باید فراهم شود.
یکی از زمینه های حکومت جهانی وجود عطش در مردم برای اقبال و انتظار و تحقق حکومت است، تا این عطش نباشد به نظر می رسد ظهور فراهم نخواهد شد این آمادگی باید در سطح جهانی باشد شاید یک جامعه کوچکی آماده باشد ولی در سطح جهانی این عطش به لحاظ آمادگی عمومی وجود نداشته نباشد پس در می یابیم که باید در سطح جهان اکثریت متنابهی از جهان آماده باشند.
باید دید این عطش چگونه فراهم خواهد شد به نظر می رسد این عطش بعد از سختی هایی خواهد بود در قران در دو جا داریم که این سنت الهی مورد توجه قرار گرفته است سوره اعراف 94 و سوره انعام 42.
در سوره اعراف می خوانیم ما هیچ پیامبری را به دیاری نفرستادیم مگر اینکه مردمش را با سختی ها و مشکلات گرفتار کردیم؛ شاید مردمانش توجه و استغاثه کنند و به سمت ما برگردند همین مطلب در سوره انعام به گونه ای دیگر اشاره شده است.
در روایات داریم که خبر داده شده در آخرالزمان آنچنان تنگناها گسترش پیدا خواهد کرد که ظلم در سراسر جهان احساس خواهد شد به طور مثال روزگاری شعار می دادیم علیه امریکا که شیطان بزرگ است شاید برای برخی از کشورها سخت بود ولی بعد از 30 سال ببینید چطور مردم امریکای لاتین از اقدامات امریکا ابراز تنفر می کنند.
لازمه تحقق حکومت جهانی حضرت این است که مردم ظلم را در سطح جهان بفهمند و درک کنند، اینجاست که عطشی برای ظهور فراهم شده و آمادگی های فکری، روحی و فرهنگی قبل از ظهور ایجاد می شود.
البته ما دوست داریم که ظهور هر چه سریعتر بدون مشکلات و آشفتگی ها محقق شود ولی در روایات بسیار زیادی که در مضمون متواتر هستند، آمده که این گرفتاری ها و احوال آخرالزمان لازمه ظهور است به این معنا که شاید در حالی که در رفاه هستیم دچار غفلت شویم.
جهانی شدن آشفتگی هایی به لحاظ فرهنگی با خود دارد و فرهنگ های مختلف اصالت های قومی و فکری را به هم آمیخته است لذا مردم دنبال راهکاری هستند و به یک هادی و رهبر نیاز دارند، همه این مشکلات سبب ساز است و ما تا به این نتیجه نرسیم که وجود امام ضرورت دارد و معرفت امام اصل کار است به راحتی نمی رسیم.
روزی ابوبصیر از امام صادق(ع) می پرسد که فرج شما و ظهور شما کی خواهد بود حضرت به حالت انتقادی می گوید ابابصیر آیا تو جز کسانی هستی که از انتظار دنبال پست و مقام می گردی هر کس که منتظر باشد باید امام خود را بشناسد بنابراین باید همه بفهمیم که به امام نیاز داریم و اگر به اضطرار حجت نرسیم آمادگی برای ظهور فراهم نمی شود.