امام عصر(عج) جهان را پر از عدل و داد می کند. مردم کمک بکنند یا نکنند، چرا؟ چون تمام توانایی های عالم غیب پشت سر ایشان است و خدای متعال می خواهد به طور قطعی تا پایان جهان دولت عادله تشکیل شود.
عقیق:آیت الله محمدعلی جاودان درخصوص اجرای دین الهی در عصر ظهور در یکی از
جلسات سخنرانی خود ایراد فرمودند: "خب ائمه عهده دارد این هستند که در عصر
امامت خودشان این را حل کنند. در عصر امامت خودشان دین را به سلامت نگاه
دارند تا به سلامت برسد. خب این حداقل وظیفه است. اگر مردم همراهی کنند،
اگر مردم کمک کنند، وظیفه دارند دین و احکام را اجرا کنند. نه اینکه دین
فقط بماند و در دسترس باشد. ببینید دشمن اگر بتواند آیه قرآن را حذف می
کند. عصر امام زمان(ع) که عرض کردم یک اختصاص دارد، دیگر اینها نیست.
خدای متعال می خواهد این دین به طور دقیق اجرا شود. لذا آنچه که در مورد
امام زمان مدام گفته می شود این است که ایشان جهان را پر از عدل و داد می
کند. مردم کمک بکنند یا نکنند، ایشان جهان را پر از عدل و داد می کند. چرا؟
چون تمام توانایی های عالم غیب پشت سر ایشان است. اولین کسی که با ایشان
بیعت می کند حضرت جبرئیل است. جبرئیل و میکائیل به معنای صحیح خودش به زمین
می آیند و با ایشان بیعت می کنند. جبرئیل دست راست ایشان قرار می گیرد و
میکائیل دست چپ قرار می گیرد. یعنی امام زمان(ع) با پشتوانه عالم غیب برای
اجرای عدالت به جهان می آید. بنابراین در عصر ایشان عدالت آن طور که بایست
اجرا می شود. البته این به این معنا نیست که یک نفر هیچ گوشه ای ظلمی
نمی کند. چرا؟ اگر کسی خلاف قانون کرد، طبق قانون با او رفتار می کنند.
مثلا یک کسی از چراغ قرمز عبور کرد، مثلا جریمه می شود. نه اینکه هیچ کس
هیچ وقت از چراغ قرمز عبور نمی کند. نه. اما اصل جریان عالم بر عدالت است.
یک نفر یک کاری می کند. بله می کند. بالخصوص حداقل در اوائل قدرت و سلطنت
ایشان یهود و نصارا و مجوس، یعنی صاحبان ادیان آسمانی هستند. یهود بر
مذهب خودش هست، مسیحی بر مذهب خودش هست. طبق قواعد و قوانین که الان امکان
اجرایش نیست و در زمان ایشان امکان اجرایش وجود دارد و آنها طبق قواعد و
قوانین اسلامی زندگی می کنند. یعنی مثلا او می تواند به دین خودش عمل کند؟
بله می تواند. عدالت درموردش اجرا می شود. دقیق. همه چیز و همه احکام
دقیق اجرا می شود که بخشی از این احکام هم احکامی است که در مورد اهل ذمّه
داریم. این دیگر به خواست مردم به آن معنا که همه بیایند پایش بایستند و
بیعت کنند نیست. بیشتر از این است. خدای متعال می خواهد عدالت به صورت یک
جریان قطعی اجرا شود. در زمان امیرالمومنین مردم آمدند و با امیرالمومنین
یک حکومت عادله تشکیل شد اما وسط کار کم آوردند و خسته شدند و رها کردند.
بدترین ظلم های ممکن در عصر امیرالمومنین بر مردم جریان یافت. مدام لشکرهای
دو سه هزار نفری از بخش حکومت معاویه به سرزمین های تحت حکومت
امیرالمومنین می آمد و دِه ها را خراب می کرد و می سوزاند و مردمش را قتل
عام می کرد و به ده و شهر بعدی میرفت. هرجا نمی توانستند از خودشان دفاع
کنند را قتل عام می کردند و می کشتند و می سوزاندند. بعد هم فرار می کردند.
این در عصر هیچ کس دیگری نبود. چرا؟ چون مردم برای مقابله همت نمی
کردند. کوتاهی مردم حکومت عادله امیرالمومنین را به این چیزی که عرض کردم
تبدیل کرد. خود امیرالمومنین چه زجری کشید و چه غصه ها خورد که داستانش
هست. می فرمایند که اینها به شهر انبار آمدند و غارت کردند. من جمله خلخالی
از پای یک زن یهودی بردند. ایشان فرمودند برای بردن یک خلخال از پای زن
یهودی که تحت ذمّه و پناه اسلام است، اگر یک مسلمان مومن از غصه بمیرد حق
دارد. یک همچین چیزی. مردم کوتاهی کردند. اول همت کردند و بعد کوتاهی
کردند. در زمان امام زمان دیگر این چیزها نیست. ما خسته شدیم وجود
ندارد. خدای متعال می خواهد به طور قطعی تا پایان جهان دولت عادله تشکیل
شود. این عرض در مورد ایشان.
پی نوشت: پایگاه اینترنتی آیت الله محمدعلی جاودان، سخنرانی پنجشنبه 30 خرداد 93 منبع:شبستان 211008