در بیان اینکه وجود آن حضرت نور است
اول اینکه امام نور است و دوم اینکه وجود امام عصر(ع) به طور خصوص نور است.
مطلب اول: چون دانسته شد که نور چیزی است که خودش ظاهر باشد و غیر خودش را ظاهر کند و تردیدی نیست که امام به حسب کمالات و دلالاتی که دارد آشکارترین و ظاهرترین مخولقات است لذا امام باقر(ع) به محمد بن مسلم چنین فرمود: ... هرکس از این امت صبح کند در حالی که امام منصوب از سوی خداوند ظاهر عادل نداشته باشد گمراه سرگردان خواهد شد...
بنابراین ظهور امام به موجب کمالات و دلالات او است.
البته شخص امام گاهی ممکن است از گروهی غایب شود و ممکن است برای آنها ظاهر گردد ولی او در عین حال که غایب است و منتهای ظهور و آشکاری است همانطور که امام صادق به مفضل بن عمر فرمود: هنگامی که از آن حضرت شنید شبهه ها زیاد می شود و پرچم های مشتبه در زمان غیبت افراشته می شود گریه کرد آن حضرت به او فرمود: این آفتاب را می بینی؟ عرض کرد: آری، فرمود: و الله امر ما از این آفتاب روشنتر است.
و در کتاب کمال الدین از امیرالمومنین مروی است که بر منبر در مسجد کوفه چنین فرمود: بارالها برای زمین تو به ناچار حجتی از تو بر خلقت هست که آنها را به سوی دین خودت راهنمایی کند و علمت را به آنها بیاموزد تا دلایلت باطل نشود و پیروان آنان –پس از آنکه آنها را به وسیله او هدایت فرمودی- گمراه نگردند آن حجت تو یا آشکار است که اطاعت نمی شود یا مخفی است که در انتظارش به سر می برند اگر شخص او هنگامی که مردم هدایت شده باشند از نظر آنان غایب شود علم او از آنها مخفی نخواهد ماند و آداب او در دل های مومنین ثابت و نقش بسته است و ایشان به آن عمل می کنند.
نکته جالب اینکه همانگونه که وجود آن حضرت نور است و او از نور است و به نور هدایت می کند و پیروانش در نور هستند تاریخ ولادتش هم نور است چنانکه قبلا گفتیم: تاریخ ولادتش نیمه شعبان المعظم سال 256 بوده و این تاریخ با کلمه نور از نظر عدد حروف به حساب ابجد مطابق است.

منبع:شبستان

211008