حجت الاسلام علوی تهرانی طی سخنانی اظهار کرد: امیرالمومنین علی (ع) هنگان دفن پیامبر(ص) فرمود: صبر چیز خوبی است و مگر در مصیبت تو جزع و بی تابی بد می شود.
وی ادامه داد: همچنین جزع و ناله در عزاداری امام حسین(ع) نیز در سخن ائمه(ع) همواره سفارش شده است، چنانچه در روایت داریم زمانی که اهل بیت را از کنار قتلگاه به سمت کوفه حرکت دادند در شب یازدهم حضرت زینب(س) خطاب به امام سجاد(ع) فرمود جان از بدنت دارد خارج می شود که حضرت جواب داد چه طور و چگونه میتوانم بی قراری نکنم؟
علوی
تهرانی در ادامه مغموم و محموم بودن را از دیگر ویژگی های عزاداری برشمرد و تصریح
کرد: این مهم است که فرد حین عزاداری صورت اش مغموم باشد، همچنین از دیگر ارکان
عزاداری واکنش نشان دادن است یعنی فرد در عزا گریه کند.
این پژوهشگر علوم دینی گفت: همچنین سیاه پوشیدن و سیاه پوش کردن نیز از دیگر مسائلی مطرح در عزاداری است که اتفاقا برای بسیاری جای سوال دارد که برای پاسخ به این مباحث اشاره می کنم به حسان بن ثابت که شعری در رثای رحلت پیامبر سرود و در حضور اصحاب آن را خواند، او در شعر خود حالت زنان پیامبر(ص) را بعد از رحلت او توصیف می کند و می گوید: زنان تو کارهای روزمره شان را در عزایت تعطیل کردند و مانند راهبه ها لباس های خشن پوشیدند و یقین دارند که زندگی سخت برای آنان بعد از رحلت تو آغاز شده است.
وی در این راستا ادامه داد: این تشبیه به راهبه ها که در ادبیات مذکور به آنها اشاره شد یک نکته را مشخص می کند، لباس راهبه ها بلند و مشکی و زمخت است، یعنی زنان پیامبر(ص) در عزای او سیاه پوشیدند.
علوی تهرانی در ادامه به دیگر منابع و روایات در ضرورت سیاه پوشی در عزا و همچنین سیره اهل بیت(ع) در این رابطه اظهار کرد: در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، جلد چهارم اشاره شده است که امام حسن و امام حسین(ع) در عزاداری حضرت علی(ع) سیاه پوشیدند.
وی گفت: همچنین زمانی که قضایای عاشورا می گذرد و کاروان بعد از رابعین به مدینه باز می گردند هیچ زنی نبود که از خانه بیرون بیاید و لباس مشکی نپوشیده باشد.
منبع:شبستان