وی با بیان این‌که «عمل هرگز عامل را رها نمی‌کند و در حقیقت این دو اصل از اصول قرآنی است» افزود: پس بدون شک عمل واقعی است و از بین نمی‌رود، زمانی که از بین نرفت عامل خود را رها نمی‌کند و اگر اثری دارد چه خوب، چه بد دامنگیر عامل خودش است.
این مرجع تقلید بیان کرد: بر اساس همین اصول، قرآن در آیه 43 سوره فاطر می فرماید مکر بدتر از استکبار است؛ چرا که معنای استکبار عدم خضوع در مقابل دین است، اما زمانی که مکر را به همراه داشته باشد یعنی می‌خواهند دین خدا را براندازد و علیه آن مکر می‌کند.
آیت‌الله جوادی آملی بیان کرد: بیان خداوند در ادامه آیه 43 بیانی تهدیدی است؛ یعنی شما فقط منتظر باشید که عذابی که دامنگیر گذشتگان شد، دامنگیر شما هم بشود.
وی ادامه داد: چون ذات اقدس اله برنامه‌ای حکیمانه برای جهان دارد تا مدتی صبر می‌کند، اما زمانی که صبر و تخفیف تمام شد، زمانی رحمت در مقابل غضب تمام شد نوبت به غضب می‌رسد و همه این برنامه‌ها بر اساس نظام احسن است.
این مفسر قرآن گفت: حکم الهی، سنت الهی و قانون الهی تغییر نمی‌کند و اگر کسی که توبه می‌کند بخشیده می‌شود به این معنا نیست که قانون و حکم الهی تغییر کرده باشد چرا که حکم الهی تغییر نکرده بلکه فرد تغییر کرده است.
آیت‌الله جوادی‌آملی با بیان این‌که «خدای سبحان علیم محض، علمش نامنتها و قدیر محض است» گفت: خداوند قدرتش نامتناهی است چیزی نمی‌تواند خداوند را عاجز کند که خداوند نتواند بر اساس اراده‌اش کاری انجام دهد.
وی در پاسخ این سوال که حالا که خداوند این چنین قدرت دارد چرا به حیات تبهکاران خاتمه نمی‌دهد؟ گفت: اگر ذات اقدس اله می‌خواست تبهکاران را عذاب کند و به حیات این تبهکاران خاتمه دهد هیچ کدام از اینها روی زمین نمی‌ماندند و زمین برای گروه محدود و مخصوصی می‌ماند.
این مرجع تقلید بیان کرد: بنابراین بر
اساس آیه پایانی سوره فاطر خدا قدرت دارد و آزمون می‌کند و یک محکمه الهی نیز
دارد، کسی هراسناک است که می‌ترسد در آینده چیزی از دستش برود، اما کسی که بر همه
چیز محیط است هیچ عجله‌ای برای محاسبه و سزای عمل انسان‌ها ندارد.
منبع:ایسنا
211008