بسم الله الرحمن الرحیم
رُوِیَ عَنْ حَسَن بن عَلیٍّ العَسکری (ع) قال لِشیعَتِه:
«أَکْثِرُوا ذِکْرَ
اللَّهِ وَ ذِکْرَ الْمَوْتِ وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ وَ الصَّلَاةَ عَلَى
النَّبِیِّ فَإِنَّ الصَّلَاةَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ عَشْرُ حَسَنَات».(1)
امام حسن عسکری(ع) خطاب به شیعیان خود فرمودند: زیاد به یاد خدا باشید و بسیار به یاد مرگ باشید و فراوان تلاوت قرآن کنید و بر پیامبر (ص) زیاد صلوات بفرستید. پس بی شک هر صلوات بر پیامبر (ص) ده حسنه محسوب می شود.
هم یاد خدا و هم یاد مرگ برای انسان نقش سازندگی دارد
در روایت مفصّلی، امام حسن عسکری(ع) خطاب به شیعیانشان فرمودند: «أَکْثِرُوا ذِکْرَ اللَّهِ وَ ذِکْرَ الْمَوْت»؛ زیاد ذکر خدا بگویید، زیاد به یاد خدا باشید و بسیار به یاد مرگ باشید. باید توجّه داشت که هم یاد خدا و هم یاد مرگ برای انسان نقش سازندگی دارد. انسان آنگاه که ـ نعوذبالله ـ دستخوش غَفَلات و مرتکب خطایا می شود، جهتش این است که خدا را فراموش کرده است و مردن را! اینطور نیست؟!
اگر انسان به یاد خدا باشد، اگر انسان به یاد موت باشد، هیچوقت اینطور متهوّرانه گناه نمی کند. لذا امام عسکری(ع) در این روایت خطاب به شیعیانشان فرمودند زیاد به یاد خدا باشید و زیاد به یاد مرگ باشید؛ چراکه هر دوی اینها، هم انسان را از گناه باز می دارد و هم از آن طرف، انسان را به سوی اطاعت خدا میکشاند.
دو ذکری که گره گشاست
»وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ»؛ قرآن هم زیاد تلاوت کنید. قرآن کلام الله است و این کلام الهی اثرش این است که انسان را حفظ می کند. بعد حضرت می فرماید: «وَ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِیِّ»؛ و زیاد بر پیغمبر اکرم (ص) درود بفرستید. زیاد صلوات بفرستید. چرا؟ «فَإِنَّ الصَّلَاةَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ عَشْرُ حَسَنَات». یعنی به واسطه هر یک صلوات، دَه حسنه برای انسان نگاشته می شود.
این برای انسان، یک جنبه ذخیره ای است. آنهایی که دنبال این هستند که حسنات را ذخیره کنند، از بهترین ذکرها برای این کار صلوات است. ما اذکار زیادی داریم؛ ولی در بین اذکار، ذکر صلوات غیر مسأله ذخیره حسنه بودنش – که در این روایت هم اشاره شد – خودش کاربرد دارد و گره گشا است. ما در بین اذکار دو ذکر داریم که اینها سرآمد اذکار هستند. و آن دو عبارت از «صلوات» و «استغفار» است. این دو ذکر کاربرد گره گشایی دارند.
دنبال این نباشیم که در صلوات رقم و عدد بیاوریم
حتی من این را می خواستم اشاره کنم که گاهی هم اگر سقفی برای صلوات می گذارند، خیال نکنید که رعایت آن سقف عددیاش، مدخلیّت زیادی داشته باشد. نه! اینگونه نیست. من این را از بزرگان به یادگار دارم که دنبال این نباشیم که در صلوات رقم و عدد بیاوریم.
بله رقمها و سقفهایی که گذاشته شده سر جای خودش درست است؛
امّا خود این ذکر صلوات فی نفسه گره گشایی دارد و سوای حسنه بودنش، از آن طرف
ذکر صلوات از نظر گره گشایی اش در کارهای انسان اثر وضعی دارد. ذکر صلوات یک چنین
کاربردی دارد.(2)
پی نوشت:
-1بحارالانوار، جلد 75، صفحه 372 - تحف العقول، صفحه 488
-2یکشنبه
22 اسفند 1389 – 8 ربیع الثانی 1432. مسجد جامع بازار تهران
منبع:دانشجو