دوم آنكه وقتى گناه را كوچك تلقى نمود، در ادامه آن بى باك مى شود و به تكرار آن اصرار مى ورزد.وقتى هم معاصى صغيره به هم پيوست ،كبيره مى شود و عذاب بزرگ الهى را در پى خواهد داشت .
حضرت امام هفتم عليه السلام اين مطلب را از قول حضرت مسيح ابن مريم به حواريين نقل فرموده است : قال : بحق اقول لكم انا لصغار الخطايا و محقّراتها لمن مكايد ابليس يحقّرها لكم و يصغّرها فى اءعينكم فتجتمع فتكثر فتحيط بكم ؛
رسول گرامى اسلام(ص) براى آن كه خطر اصرار در معاصى صغيره و گرد آمدن آنها را به طور محسوس به مسلمانان بفهماند، در يكى از سفرها با اطرافيان اين قضيه را روشن نمود.
جريان اين امر به صورت حديثى در كتب روايات نقل شده كه متن آن در اين جا به عرض مى رسد:قال ابوعبدالله(ع) ان رسول الله(ص) نزل باءرض قرعاء فقال لاءصحابه ائتوا بخطب فقالوا: يا رسول الله نحن باءرض قرعاء ما بها من حطب .قال : فلياءت كلّ انسان بما قدر عليه فجاءوابه حتى رموا بين يديه بعضه على بعض .
فقال رسول الله(ص) : هكذا تجتمع الذنوب ثم قال
اياكم و المحقّرات من الذنوب فان لكل شى ء طالبا اءلا وان طالبها يكتب ما
قدّموا و آثارهم و كل شى ء اءحصيناه فى امام مبين .
عرض كردند: ((دراين زمين چيزى نمى رويد و هيزمى يافت نمى شود.))
تجسس نمودند و در گوشه و كنار زمين بوته هاى كوچك خار يافتند،آنها را كندند و حضور حضرت آورند. و روى هم انباشتند كه توده اى خار شد.
پی نوشت:
(شرح وتفسير دعاى مكارم الاخلاق ، ج 2، ص 210)
منبع:جام
211008