عقیق: حجت الاسلام مرتضی آقاتهرانی در گفتاری به بیان یاد خدا و عواقب به تاخیر انداختن نماز پرداخته است:

از جمله نکاتی که در روایات آمده و بر آن تأکید شده، این است که در عبادات و به ویژه در نماز، سعی بر حضور قلب داشته باشیم.

حتی در برخی روایات آمده است که بدون حضور قلب، عبادت قیمتی ندارد. حال، سؤال این است که حضور قلب چگونه حاصل می‌شود؟

دو امر، باعث حضور قلب می‌شود؛ یکی آن که به عبادتی که قصد انجام آن را داریم، اهمیت دهیم. باید تلاش کنیم که توجه به نفس عبادت زیاد شود؛ یعنی به راستی آن عبادت را مهم تلقی کنیم، و تنها آن را برای ثوابش انجام ندهیم.

هنگامی که انسان به نماز می‌ایستد، بداند که در مقابل چه کسی ایستاده و چه می‌خواهد؟ توجه داشته باشد که حضرت حق، برای او ارزش قائل شده که فرموده است: «به هنگام ظهر، شب، صبح، نیمه شب و. . . اگر خواستی با من سخن بگويی، آزاد هستی».

انسان هیچ گاه نباید از یاد خدا غافل شود. متأسفانه نمی‌توانیم ارزش این کار را در این عالم بفهمیم، بلکه تنها در عالم آخرت به ارزش آن پی می‌بریم.

یکی از استادان نقل می‌کرد که در خواب، مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری رحمة الله علیه را دیدم. پرسیدم: آیا شما در آن عالم عذاب هم می‌شوید؟ فرمود: یک عذاب دارم و آن این حسرت و غصه است که چرا بیشتر به یاد خدا نبوده ام. دلم برای آن لحظاتی می‌سوزد که به یاد خدا نبودم. این بزرگ ترین عذاب برای من است.

به راستی چرا انسان تا زمانی که در این عالم به سر می‌برد، به یاد خدا و ذکر خدا توجه ندارد. باید بدانیم که اگر در این دنیا نتوانستیم خدا را یاد کنیم، در آن دنیا نیز فرصتی داده نمی‌شود.

بیاییم در شبانه روز، فرصتی را به او اختصاص دهیم. در هنگام ظهر، اگر هم کاری داریم، به نماز اهمیت بیشتری دهیم، چون هیچ کاری مهم‌تر از نماز و ملاقات با خدا نیست.

این کار اثر دیگری نیز دارد؛ به ویژه برای کسانی که خانواده تشکیل داده اند، چرا که فرزندان شان نیز اهل نماز شده و برای نماز اهمیت قائل می‌شوند.

یکی از علل بی توجهی فرزندان به نماز، این است که هنگام نماز هر یک از پدر و مادر به کاری مشغول اند و لذا فرزند می‌پندارد که شاید نماز اهمیت چندانی ندارد.

و الا اگر بزرگ‌ترها به نماز بایستند، کودکان نیز می‌آیند. متأسفانه، بسیاری از خانواده ها به این امر چندان توجّهی ندارند، اما آیا به‌راستی در برابر امور مادی و دنیوی نیز همین گونه ایم؟ اگر با کسی وعده ای بگذاریم تا مبلغی پول از او بگیريم، دیر و زود آن برای من مهم نیست؟


منبع: پایگاه اطلاع رسانی حجت الاسلام آقاتهرانی
کدخبرنگار:211002