عقیق: امام باقر(ع) از خاطرات دوران کودکی اش با جد بزرگوارش حسین بن علی(ع) یاد کرده است.
در این باره زُراره، از یاران امام پنجم (ع) می‏گوید: به امام باقر(ع) ‏عرض کردم: «آیا شما امام حسین(ع) را درک کرده ‏اید؟» حضرت فرمود: «آری، به یاد دارم در مسجد الحرام با او بودم که ناگهان در مسجد سیل آمد. مردم روی مقام ابراهیم می‏ ایستادند. برخی از مردم نیز از مسجد بیرون می‏ رفتند و می‏ گفتند: «مقام را آب برد» و بعضی می‏گفتند: «مقام، به جای خود است» امام حسین(ع) به من فرمود: «اینها چه می‏کنند؟» گفتم: «می‏ ترسند سیل مقام را ببرد». فرمود: با صدای بلند بگو: خداوند، مقام را نشانه قرار داده است و از بین نخواهد رفت». پس مردم آرام شدند.
طبق نقل منابع تاریخی امام محمد باقر(ع) در کربلا حضور داشته و سن آن حضرت در آن زمان چهار سال بوده است. (1)
دربرخی منابع تاریخی آمده است که امام باقر(ع) فرمودند: هنگامی که نیایم حسین(ع) به شهادت رسید من چهارساله بودم و جریان شهادت آن حضرت وآنچه در آن روز بر ما گذشت همه را به یاد دارم.
امام باقر(ع) ‌به منظور بزرگداشت حاثه کربلا برای امام حسین(ع) اقامه عزا می کرد و به شیعیان دستور می-داد، برای آن حضرت عزاداری کنند. علقمه حضرمی نقل می کند: «... ثُمَّ لْیَنْدُبِ‏ الْحُسَیْنَ ع وَ یَبْکِیهِ وَ یَأْمُرُ مَنْ فِی دَارِهِ بِالْبُکَاءِ عَلَیْهِ وَ یُقِیمُ فِی دَارِهِ مُصِیبَتَهُ بِإِظْهَارِ الْجَزَعِ عَلَیْهِ وَ یَتَلَاقَوْنَ بِالْبُکَاءِ بَعْضُهُمْ بَعْضاً بِمُصَابِ الْحُسَیْن‏ ...» امام باقر(ع) در روز عاشورا برای امام حسین(ع) در خانه اش اقامه عزا می کرد. «امام باقر(ع) بر امام حسین(ع) می گریست و به افرادی که در خانه بودند و از آنان تقیه نمی کرد، می فرمود: بر آن حضرت سوگواری کنند ... و به آنان می فرمود: در مصیبت امام حسین(ع) به یکدیگر تسلیت بگوئید. (3)