ثائر خون حسین و شهیدانی که با آن حضرت بوده اند

در مجمع البحرین آمده: ثائر کسی است که بر هیچ وضعی قرار و آرام نمی گیرد تا اینکه خونبهای خویش را بگیرد.
و در زیارت عاشورا می خوانیم: پس از خداوندی که مقام تو را گرامی داشته و مرا به واسطه دوستی تو عزت و کرامت بخشیده درخواست می کنم که: خونخواهی تو را بیاری امام یاری شده از خاندان محمد(ص) به من روزی گرداند.
و در بحار به نقل از غیبت نعمانی از حضرت امام باقر(ع) در وصف امام قائم فرجه آمده: کار او به جز کشتن نیست و کسی از مخالفین حق را باقی نمی گذراد.
به روایت سلام بن المستنیر از امام باقر آورده است که فرمود: او حسین بن علی است که مظلوم کشته شده و ما اولیای او هستیم هنگامی که قائم ما بپاخیزد به خونخواهی حسین می پردازد پس آن قدر می کشد تا جایی که گفته می شود در کشتن اسراف کرد.
و در کتاب علل الشرایع از حضرت باقر منقول است که فرمود: هنگامی که جدم حسین کشته شد فرشتگان به درگاه خداوند عزو جل صدا به گریه و ناله بلند کردند و عرضه داشتند الها صاحب اختیارا آیا غفلت می ورزی از کسی که برگزیده تو و فرزند برگزیده ات و بهترین خلق را به قتل رسانیده است؟
پس خداوند به آنها وحی فرمود که این ملائکه من آرام باشید به عزت و جلالم سوگند که حتما از آنها قیام خواهم گرفت هر چند پس از مدت ها باشد سپس خداوند برای فرشتگان از روی امامان از فرزندان حسین پرده برداشت ملائکه خوشحال شدند و متوجه شدند که یکی از آنها ایستاده نماز می خواند خداوند فرمود به این قائم از آنها انتقام می گیرم.
و در غایه المرام محدث جلیل سید هاشم بحرانی از طریق عامه در حدیث معراج چنین آمده: خداوند تعالی فرمود: این محمد آیا دوست داری آنان را ببینی؟ گفتم: آری پروردگارا خداوند فرمود: به سمت راست عرش روی گردان. چون روی به آن سوی کردم به ناگاه دیدم علی و فاطمه و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و مهدی غرق در نور ایستاده نماز می خوانند و او یعنی مهدی در میان آنها همچون ستاره درخشانی بود. خداوند فرمود اینان حجت ها هستند و او ثائر از عترت تو است به عزتم سوگند او حجت ثابت برای دوستانم و انتقام گیرنده از دشمنانم است.
و در بحار در وصف اصحاب حضرت قائم از حضرت صادق(ع) آمده است که فرمود: گویا که دل هایشان بسان قطعه ای از آهن است که هیچ گونه شکی درباره خداوند در آن راه ندارد از سنگ سخت تر که اگر بر کوه ها حمله برند آنها را از جای برکنند با پرچم های خویش به هیچ شهری روی نیاورند مگر اینکه آن را خراب کنند گویی که بر اسب هایشان عقاب ها نشسته اند به زین اسب امام دست می کشند و تبرک می جویند و پیرامونش حلقه می زنند...
در میان آنان مردانی هستند که شب ها خواب ندارند در نمازشان زمزمه ای دارند همچون زمزمه زنبور عسل شب را با عبادت به صبح می رسانند و صبحگاهان بر اسب هایشان آماده اند شبها پارسا و روزها شیرند. آنها از حضرت فرمانبردارند مانند کنیز نسبت به ارباب خود.
همچون چراغ ها روشنند و دل هایشان نورانی است و از خشیت الهی لرزان از خداوند شهادت درخواست کنند و آرزو دارند که در راه خدا کشته شوند شعارهایشان: یالثارات الحسین،خونخواهی حسین(ع) می باشد. هرگاه به سویی حرکت کنند به مقدار یک ماه رعب و بیم پیشتر از آنها می رود به سوی مولای خود می شتابند خداوند توسط ایشان امام حق را یاری می کند.

منبع:شبستان

211008