عقیق:مهدی قزلی نویسنده و روزنامه‌نگار به سفارش هیئت امنای ساخت ضریح امام حسین (ع)، مواجهه مردم شهرهای مختلف کشورمان با ضریح امام حسین را نظاره کرده و گزارشی از آن را در کتابی با عنوان «سفرنامه ضریح امام حسین» روی کاغذ آورده‌است.

این سفرنامه شامل 20 فصل است که هر فصل اختصاص به وقایع یک روز از این سفر دارد. در این کتاب تمامی اتفاقات رخ داده از ابتدای برداشتن ضریح از قم و گذشت آن از استان‌های تهران، اراک، لرستان و خوزستان با ذکر جزئیات بیان شده‌است.

قزلی درباره گفت وگوهایی که با افراد مختلف در طول مسیر انجام داده‌است، گفت: «من با تمام افرادی که می‌توانستم از آقای پارچه‌باف، مسئول کارگاه ساخت ضریح گرفته تا مردمی که برای دیدن می‌آمدند مصاحبه کردم. با هیئت‌امنای ساخت ضریح، رانندگانی که وظیفه حمل ضریح را داشتند، آبدارچی و تدارکات سفر و بسیاری از افراد درگیر حمل ضریح صحبت کردم.»

وی یکسان‌بودن همه اعضای هیئت اعزامی به کربلا را جالب‌ترین نکته در سفر خود دانست و گفت: «تمام افرادی که درگیر کار انتقال بودند با هم یکسان بودند و همگی به خاطر شیعه بودنشان و عشقی که به امام حسین داشتند، ضریح را همراهی کرده‌بودند. به همین دلیل هم هیچ تفاوتی میان آنها وجود نداشت و دغدغه همه یکی بود.»

این نویسنده و روزنامه‌نگار در ادامه از مواجهه مردم شهرهای مختلف کشورمان سخن گفت و افزود: «رفتار مردم از قم تا تهران، تهران تا جنوب و نهایت در کربلا در مواجهه با ضریح امام حسین (ع) یکسان بود. برخورد همه و نوع زیارتی که می‌کردند از فارس‌ها گرفته تا ترک‌ها، عرب‌ها ولرها به یک شکل بود. حتی متن بسیاری از عریضه‌هایی که برای انداختن در ضریح به اعضای کاروان داده می‌شد، بسیار به هم شبیه بود.»

قزلی با اشاره به اینکه در جریان انتقال ضریح به کربلا انتقادهایی از شیوه مواجهه مردمی با ضریح مطرح می‌شد، اظهار داشت: البته هدف من جواب‌دادن به تمام شبهه‌ها نبود. اما در مسیر پیش می‌آمد که با انتقاداتی مواجه شویم. مثل اینکه برخی روزنامه‌ها نوشتند که ضریح امام حسین مسیر را بند آورده و من در جواب توضیح دادم که بدون شک گذر ضریح تأثیراتی را بر مردم گذاشته‌است، اما باعث اختلال نشده‌است، یا برخی از افراد این نکته را مطرح می‌کردند که مشخص نیست چه ارگانی هزینه ساخت ضریح را داده‌است، که به این سؤال هم پاسخ داده‌شد.»

منبع:فارس

211008