عقیق:امام حسین(ع) فرمودند: ای مردم،عبرت بگیرید از نکوهش‌هایی که خداوند به
منظور پند و اندرز دوستانش، از علمای یهود کرده است، آن جا که می‌فرماید:
"چرا روحانیون و علمای آنها (یهود) از سخنان گناه آلود جلوگیری نکردند؟" و
فرمود: "آن گروه از بنی اسرائیل که کافر شدند، (به زبان داوود و عیسی بن
مریم ) لعنت شدند"، تا آن جا که می فرماید:"چه کارهای ناپسندی که انجام می
دادند".بدین
جهت خدا بر آنان عیب گرفت که از ستمگرانی که در برابرشان بودند، فساد و
اعمال ناروا می‌دیدند اما آنان را منع نمی‌کردند، چون به آنچه از ستمگران
به آنان داده می‌شد چشم طمع داشتند و از عواقب اعتراض‌ها بیم داشتند، با
این که خداوند فرموده :"از مردم نترسید، از من بترسید" و نیز فرموده
:"مردان و زنان مؤمن دوست یکدیگرند، به نیکی امر و از بدی نهی می کنند".
و خداوند بدین سبب کلام خود را با امر به معروف و نهی از منکر به عنوان فریضه آغاز کرده است که آگاه بوده چون این فریضه ادا گردد و برپاداشته شود تمام فرایض و واجبات دیگر از آسان و دشوار برپا داشته خواهند شد.
متن حدیث:
إعتبروا أیها الناس بما وعظ الله به أولیاءه من سوء ثنائه علی الأحبار، إذ یقول : لولا ینهیهم الربانیون و الأحبار عن قولهم الإثم ، و قال : لعن الذین کفروا من بنی إسرائیل - إلی قوله - لبئس ما کانوا یفعلون
، و إنما عاب الله ذلک علیهم لأنهم کانوا یرون من الظلمة الذین بین
أظهرهم المنکر و الفساد فلا ینهونهم عن ذلک رغبة فیما کانوا ینالون منهم ،
و رهبة مما حذرون ، و الله یقول : "فلا تخشوا الناس و اخشون " و قال : "ألمؤمنون و المؤمنات بعضهم أولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر" فَبَدَأَ
اللَّهُ بِالْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَرِ
فَرِیضَةً مِنْهُ لِعِلْمِهِ بِأَنَّهَا إِذَا أُدِّیَتْ وَ أُقِیمَتِ
اسْتَقَامَتِ الْفَرَائِضُ کُلُّهَا هَیِّنُهَا وَ صَعْبُهَا.
پی نوشت:
«تحف العقول،صفحه237»
منبع:مشرق
211008