امام صادق(ع) در این باره می‌فرمایند: "(در روز قیامت) خداوند، جلّ ثناؤه، همچنان که برادری از برادرش پوزش می‏‌خواهد، از بنده مؤمن نیازمند خود در دنیا، عذر می‏‌خواهد و می‏‌فرماید: به عزّت و جلالم سوگند که من تو را در دنیا از سر خواریت نزد من، محتاج نکردم. اکنون این سرپوش را بردار و ببین به جای دنیا به تو چه داده‏‌ام. او سرپوش را بردارد و گوید: با این عوضی که به من دادی مرا چه زیان اگر آنچه را در دنیا از من گرفتی".(1)

البته امام صادق(ع) در روایتی دیگر فرمودند: "دشوارترین و پر زحمت‏‌ترین کارها، پوشیده داشتن فقراست".(2)

مولای متقیان حضرت علی(ع) نیز می‌فرمایند: "خویشتنداری (و مناعت طبع) زیور فقر است".(3)

پی نوشت ها:

1_( الکافی: 2 / 264 / 18 منتخب میزان‌الحکمة: 452)

2_(بحارالأنوار: 78 / 249 / 87 منتخب میزان‌الحکمة: 452)

3_(نهج‌البلاغة: الحکمة 68 منتخب میزان‌الحکمة: 452)

منبع:ایسنا

211008