عقیق:کاروان حجاج کم کم آماده خروج از مکه معظمه میشوند و آخرین ساعات حضور پیامبر (ص) در مکه است.
در این روز جبرئیل نازل شد و لقب «امیرالمؤمنین» را به عنوان لقب اختصاصى براى على بن ابىطالب(ع) آورد و خود او نیز با همین لقب سلام کرده، عرض کرد: «السلام علیک یا امیرالمؤمنین.»
حضرت علی(ع) به رسول خدا عرض کرد: «یا رسول اللَّه، صدا را مىشنوم ولى کسى را نمىبینم»
حضرت پاسخ داد: «این جبرئیل است که از سوى خداوند تحقق آنچه به من وعده داده را آورده است.»
سپس پیامبر خدا دستور دادند تا صحابه و بزرگان نزد على(ع) بروند
و به ایشان «السلام علیک یا امیرالمؤمنین» بگویند. بزرگان اصحاب آمدند و
همانگونه سلام کردند. فقط عمر و ابوبکر از این دستور ناخرسند شده و به
عنوان اعتراض به پیامبر(ص) گفتند: آیا این حقى از طرف خدا و رسولش است؟ حضرت ناراحت و غضبناک شده،
فرمودند: «این حقى از طرف خدا و رسولش است، خداوند این دستور را به من داده
است.»
حضرت
نگران آینده حکومت اسلام و در این اندیشه بودند که این چنین مسلمانانی در
فرداهای نزدیک چگونه سر تسلیم در برابر فرمان عظیم پروردگار فرود خواهند
آورد؟
اما خداوند متعال با نزول لقب امیرالمؤمنین برای حضرت علی(ع) قبل از واقعه غدیر، رهبری ایشان را تکلیفی بر همه مسلمانان دانستند و
مشابهت پیامبر با امیرالمؤمنین در زمان حیات پیامبر را ثابت کردند.
پی نوشت:
(بحارالانوار/ ج ۳۷ ، ص ۱۱۱. مناقب ابن شهر آشوب/ ج ۲، ص ۲۲۴ و کتاب سلیم/ ص ۷۳۰.)
منبع:سبک زندگی اسلامی
211008