دعایش را مستجاب نمی کنم مگر از راهی که مقرر داشته ام برود و مرا بخواند.
عقیق: امام سجاد(ع) فرمود: حضرت موسی بن عمران از رهگذری عبور کرد، مردی را دید که دست به سوی آسمان برداشته و خدا را می خواند.
موسی(ع) از پی کار خود رفت و پس از هفت روز مراجعت نمود، مشاهده کرد او همچنان دست به آسمان دارد و دعا می کند.
موسی(ع) عرض کرد: بارالها! این بنده هفت روز است دعا می کند که حاجتش را بر آوری و تو خواسته اش را اجابت ننموده ای.
خداوند
به موسی وحی فرستاد که اگر او مرا آنقدر بخواند که دستش بیفتد و زبانش قطع
شود دعایش را مستجاب نمی کنم مگر از راهی که مقرر داشته ام برود و مرا
بخواند.۱