روی عن الباقر(ع) قال لجابرالجعفی: «یَا جَابِرُ مَنْ هَذَا الَّذِی سَأَلَ اللَّهَ فَلَمْ یُعْطِهِ أَوْ تَوَكَّلَ عَلَیْهِ فَلَمْ یَكْفِهِ أَوْ وَثِقَ بِهِ فَلَمْ یُنْجِه»(1) جابر جعفی از اصحاب امام باقر(ع)، میگوید:(2) هجده سال خدمت امام باقر(ع) بودم. هنگامیکه خواستم از خدمت حضرت مرخص شوم، به ایشان عرض کردم: در آستانه سفر هستم، تحفه ای برای سفرم به من بدهید. جابر می گوید: حضرت بعد از هجده سال خدمت، فرمودند: «یَا جَابِرُ مَنْ هَذَا الَّذِی سَأَلَ اللَّهَ فَلَمْ یُعْطِهِ»؛ نشان بده به من یک کسی را ببینم کیست آن کسی که از خدا درخواست کرده باشد ،خدا جوابش را ندهد. «یَا جَابِرُ مَنْ هَذَا الَّذِی سَأَلَ اللَّهَ فَلَمْ یُعْطِهِ»؛ این را نشان من بده، کیست که از خدا درخواست کرده باشد، خدا جوابش را ندهد؛ یعنی محال است کسی از خدا چیزی بخواهد و سؤال کند، امّا خدا از او رویگردان شود و جوابش را ندهد.
«أَوْ تَوَكَّلَ عَلَیْهِ فَلَمْ یَكْفِهِ»؛ توکّل یعنی وکیل کردن، حضرت می فرمایند: باز این را نشان من بده، کیست که در امور و کارهایش خدا را وکیل کند، به خدا توکّل کند و کارش را به خدا واگذار کند که او کارهایش را انجام دهد، امّا خدا کارش را انجام ندهد. ببینید حضرت چه به تعبیر من چه تعبیرات خیلی غلیظی به کار می برند. «أَوْ وَثِقَ بِهِ فَلَمْ یُنْجِه»؛ یا اینکه به خدا اعتماد کرده باشد، نه اینکه خدا را در کارش وکیل کرده باشد، بلکه به خدا اعتماد کرده باشد، مثلاً در گرفتاری گفته تکیه گاه من خداست. بعد هم خدا نجاتش نداده باشد. حضرت به جابر رو می‌کند و می فرماید: این شخص را هم به من نشان بده. تمام اینها گویای این است که درخواست رد نمی شود. اگر کارهایت را به خدا واگذار کنی، خدا انجام می دهد؛ اگر به او اعتماد کنی، از گرفتاری نجاتت می دهد، حضرت همة این جملات را به جابر می فرماید.
البتّه در موقعیتّ های مختلف، سرعت و بطیء در جوابگویی، مختلف می شود؛ برخی موقعیّتها در سرعت اجابت خیلی مؤثّرند. امّا در بحث سرعت در جواب، یکی از موقعیّت هایی که داریم، عبارت از ماه مبارک رجب است؛ که اگر کسی در این ماه از خداوند درخواست کند، هیچ رد نمیشود. ماه رجب از ماههایی است که مربوط به اسلام هم نیست، در زمان جاهلیّت عرب که از اسلام خبری نبود، نه پیغمبری، نه دینی؛ همان موقع مردم انتظار می کشیدند که ماه رجب بیاید که حاجتهایشان را بگیرند. لذا خیلی بد است که یک مسلمان از مردم جاهلیّت بدتر باشد. لذا اگر دعاهای ماه رجب را کمّی دقت کنید، می بینید که غالباً در آن مسأله حاجت و روا شدن حاجت مطرح است، «یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ یَا مَنْ یُعْطِی الْكَثِیرَ بِالْقَلِیلِ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَأَلَهُ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً»(3)؛ «یَا مَنْ یَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ»(4)
در متن همة دعاها مسأله درخواست و حاجت در ماه رجب مطرح است. لذا از این فرصتی که بهدست آمده، باید بهترین استفاده را کرد. در روایت دیگری امام صادق(ع) از پیغمبراکرم(ص) نقل می فرماید که حضرت فرمود: رجب را اصبّ میگویند؛(5)جهتش این است که رحمت خدا در این ماه بسیار بر امّت من ریزش می‌کند. لذا اوّلین چیزی که سفارش کردهاند این است که در این ماه زیاد استغفار کنید. بگذارید پاکیزه و تمیز شوید، زیاد بگوئید «استغفر الله و اسئله التوبۀ».
پی نوشت ها:
1_(بحار الانوار ج 75 ص 182)
2_(خَدَمْتُ سَیِّدَ الْأَنَامِ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ ع
ثَمَانِیَ عَشْرَةَ سَنَةً فَلَمَّا أَرَدْتُ الْخُرُوجَ وَدَّعْتُهُ
فَقُلْتُ لَهُ أَفِدْنِی فَقَالَ بَعْدَ ثَمَانِیَ عَشْرَةَ سَنَةً یَا
جَابِر... )
3_(بحار الأنوار، ج95، ص390)
4_(زاد المعاد، ص16)
5_(رجبُ الأصَب به آن میگویند.)
منبع:تسنیم
211008