این خلاقیت و نبوغ آنهاست یا سهل انگاری و بی توجهی ما به فرهنگمان که باعث شده هرکس در هر کجای دنیا فکر کند می‌تواند آداب و رسوم دیگر کشورها را به مقری برای کسب درآمد تبدیل کند؟! به نظر می‌رسید ساختن چراغ خواب‌هایی با طرح ضریح معصومین(ع) آخرین دست‌درازی چینی‌ها به فرهنگ مذهبی ما باشد، اما کم‌لطفی وزارت ارشاد و دیگر سازمان‌های متولی، باعث شده چینی‌ها پا را فراتر بگذارند و سر از قبرستان‌های ما درآورند و ما را در آن دنیا نیز به حال خودمان رها نکنند. چینی‌ها با سنگ قبرهای ما مانند عروسک‌هایی رفتار کرده اند که صداهای مختلفی روی آن ضبط می‌شود.
کار، بی‌شک بیهوده است
شما اگر مخاطبی نداشته باشید، صحبت می‌کنید؟ بلاتشبیه پخش قرآن شب هنگام در قبرستان مانند این است که کلام خداوند را که راه گشای زندگی بشر است، بدون مخاطب پخش کنیم، این کار بدون شک کاری بیهوده است و خداوند پیش از این ما را درباره کارهای بیهوده در آیه سوم سوره مؤمنون، مشخص کرده است: «الذین هم عن اللغو معرضون...» مردم با کسانی هستند که از هر گفتار و نوشتار و عملکرد بیهوده و بی‌ثمر و بی‌اهمیت روی می‌گردانند؛ چرا که به باور آنان چنین گفتار و کردار بیهوده‌ای، زشت و ناپسند است و باید از آن دوری جست.
آیا
پخش قرآن به صرف آنکه پخش شود، برای کسی که از دنیا رفته ثواب دارد؟ لازم
نیست اطلاعات مذهبی دقیق و جامعی داشته باشید تا بدانید که قرآن برای
زنده‌ها آمده است و اگر ما آن را برای خیرات رفتگان می‌خوانیم، در درجه اول
برای آرامش خودمان و بعد به نیابت از شخص فوت شده است.
به گفته
حجت‌الاسلام بهرانی، یکی از کارشناسان مذهبی؛ در صورتی که این کار سودمند
باشد، آیا شما می‌توانید در ماه مبارک رمضان برای شخصی که از دنیا رفته به
وسیله ضبط صوت قرآن ختم کنید؟ چنین چیزی وجود ندارد، مگر اینکه شما خود نیز
به همراه آن صدای ضبط شده به تلاوت آیات بپردازید، در غیر اینصورت ثوابی
شامل حال فرد مورد نظر نمی‌شود.
از نظر علی راد یکی از کارشناسان مذهبی، این کار بی شک استفاده از عنصر حس گرایی عوام مردم است. قرآن برای قرائت انسان است تا در آن بیندیشد، پخش آن شب هنگام و در قبرستان‌ها چه سودی برای چه کسی خواهد داشت؟ ضمن اینکه بعضی افراد برای همین قرآن خواندن، بر سر مزار گذشتگان خود می‌روند و اگر این وظیفه را نیز به دست همت چینی‌ها بسپارند، دیگر هیچ بهانه‌ای برای حاضر شدن در قبرستان‌ها نمی‌یابند.
استقبال مردم از این سنگ قبرها
یکی از سنگ‌فروش‌ها درباره میزان خرید و استقبال مردم از این محصول گفت: قیمت پایین این دستگاه یکی از عواملی است که باعث استقبال زیاد مردم از آن شده است البته فراموش نکنید که همه دوست دارند سر قبر عزیزشان قرآن پخش شود. وقتی از او می‌پرسم که به نظر خود شما این دستگاه بی‌احترامی به مقدسات ما نیست می‌گوید: این یک دستگاه است پس نمی‌توان گفت نشستن یا پا گذاشتن بر روی آن توهین به آیات قرآن است. ضمن اینکه درون خاک در کنار سنگ قبر نصب می‌شود و امکان بی‌احترامی به آن وجود ندارد، البته اشکال شرعی هم ندارد.
این سنگ‌فروش ساخت این دستگاه را در داخل ایران توصیه کرد. فکر کنید این اتفاق بیفتد و تعداد این دستگاه‌ها درون قبرستان‌ها زیاد شود، تصور کنید نیمه شب صحنه قبرستان به چه شکلی در خواهد آمد؟!
بله، درست است. پخش قرآن اشکال شرعی ندارد، اما ما لازم است پیش از آنکه کاری را انجام دهیم، کمی بیاندیشیم و بهانه به دست کسانی ندهیم که از هر چیزی استفاده می‌کنند تا مسلمانان و اعتقاداتشان را زیر سوال ببرند، همین را برهان جهل ما کنند و علیه دین ما شعار دهند.
سهل‌انگاری و بی توجهی ما به فرهنگمان
علی شریعتی واژه قرآن را "خواندنی" معنا می‌کند و می‌گوید" این سیاست دشمنان سعادت بشری است که قرآن را از ما بگیرند بگذارند لب طاقچه، پارچه گرانبهایی روی آن بیندازند و به ما یاد بدهند عید به عید آهسته پایین بیاورید غبارروبی کنید و باز سر جایش بگذارید، ببرید بر سر مزار مرده خود تا ثواب کنید. حال آنکه خداوند چنین دسیسه‌هایی را از آغاز پیش‌بینی کرده و نام کتاب آسمانی‌اش را خواندنی گذاشته تا ما بدانیم آن را برای خواندن و درس گرفتن نزد ما فرستاده است.
امام خمینی(ره) درباره مسئولیت پاسداری قوانین الهی و عمل به قرآن کریم می‌فرمایند: این مهم تنها راه بازیابی عظمت و عزت و شکوه پیشین اسلام و مسلمین، مسئولیت پاسداری وحدت و برادری دینی؛ تنها ضامن استقلال سرزمین‌های اسلامی و زداینده هرگونه نفوذ استعمار است.
رهبر کبیر انقلاب هم دوری از قرآن را دسیسه استکبار می‌داند و می‌فرماید: یکی از کارهایی که شیاطین بزرگ کردند این بود که نگذاشتند مسلمانان، قرآن را آن طوری که هست بفهمند، زیرا استنباط درست و صحیح از حقایق قرآنی برای خودشان با خطراتی توأم بود و دیگر برای ابرقدرت‌ها مقامی باقی نمی ماند.
آیا ما متولی مشخصی برای بررسی فرهنگی کالاهای وارداتی خود داریم؟ اینکه چه چیز به خود فرهنگ ما می‌دهند، دغدغه کدام سازمان است؟