به گزارش عقیق، حاج منصور ارضی در ابتدای این مراسم ، ضمن ادامه شرح دعای عدیله، با اشاره به اهمیت خواندن این دعا در لحظه سکرات موت گفت: در زمان زنده بودن هم خواندن دعای عدیله ردیف اعتقادات انسان را محکم می‌کند.

این مداح اهلبیت (ع) با یادآوری این نکته که متاسفانه افکار انحرافی به شدت در جامعه زیاد شده افزود: اینکه عده‌ای بگویند هر طور خواستی زندگی کن و درآخر با یک یا حسین (ع) همه کار‌ها حل می‌شود یا اینکه عده‌ای دیگر می‌گویند مگر با خدا دوست و رفیق نیستیم پس نماز برای چه بخوانیم از فکرهای انحرافی است. شیعه واقعی باید بنای ایمان و اعتقاداتش را محکم کند که دربرابر فکر‌های منحرف سستی نشان ندهد.

حاج منصور ارضی درباره این فراز از دعای عدیله که اشاره به آمادگی قلب رسول مکرم اسلام (ص) برای نزول قرآن دارد گفت: پیروان واقعی او هم باید قلب و روحشان آنقدر آماده باشد که پذیرای مفاهیم قرآن و معارف اهلبیت باشد و معرفت و عرفان واقعی هم چیزی جز درک حلال و حرام در نگاه، رفتار و گفتار و همه شئون زندگی نیست.

حاج منصور ارضی در تشریح بخش دیگری از دعای عدیله که اشاره به ولایت امیرامومنین (ع) در روز غدیر دارد افزود: وقتی در این دعا خدا را قسم می‌دهیم به وصی پیامبر (ص) که در روز غدیر به ولایت امت برگزیده شد، یا وقتی به امامت ائمه (ع) شهادت می‌دهیم در واقع خط هدایت و اعتقاد خود را محکم می‌کنیم. نکند امام رضا (ع) برای ما فقط حاجت روا کردنشان اهمیت داشته باشد. از امام رضا (ع) بخواهید راهنماییتان کند به سمت آن روحانی و عالمی که درس اعتقاد می‌گوید. اگر اینگونه بودید آنوقت دعای کمیل اثر خودش را می‌گذارد.

این ذاکر اهلبیت ضمن توصیه جوانان به محکم کردن مبانی اعتقادی گفت: بعضی‌ها وقتی عالم بالای منبر است، آن‌ها دنبال این هستند که مداح کدام روضه را می‌خواند، این طور هیئت رفتن مانع گناه هم نمی‌شود. با لات بازی که نمی‌شود دینداری کرد. بعضی‌ها را دیده‌ام که می‌گویند فقط خدا. بدانید تا وقتی با یک ولی خدا همراه نشوید به مقصد نمی‌رسید... رفقا بیایید در دعای کمیل از خدا بخواهید بنای اعتقادیتان را محکم کند.

 حاج منصور ارضی دعای کمیل را با خواندن این ابیات در رثای امام رضا (ع) آغاز کرد:

چو هست شوق سفر تا به کعبه راهی نیست
حضور در حرم الله جز به آهی نیست
حدیث غربت ما را غریب می‌داند
برای زائر تو جز حرم پناهی نیست
تو خواستی که همه پانهند در کویت
کنار لطف تو صحبت ز روسیاهی نیست

***
زبانزد همه گشتی زبس وفا داری
به روی دیده‌ام آقا همیشه جا داری

سه جا تو در بر ما می‌رسی خودت گفتی
ز زائران خودت می‌کنی هواداری

خراب عشق تو هستیم، خانه‌ات آباد
بساز در دل ما خانه گر بنا داری

صفای کوی تو را با کجا قیاس کنم
خودت بگو که شبیه خودت کجا داری

ببند دخیل مرا هم به پنجره فولاد
تو که همیشه نگاهی به زیر پا داری

***
مريض بودم و دادی خودت شفای مرا
غریب بودم و تو داشتی هوای مرا

چقدر درد خودم را برای تو گفتم
تو آمدی و شنیدی خودت صدای مرا

همین که از سر خود وا نکردی‌ام ممنون
همین که باز نکردی به غیر پای مرا

دلم میان شلوغی صحنتان گم شد
شنید گوش همه بانگ یا رضای مرا

همیشه جای مرا پیش خویش خالی کن
مده به دست کس دیگری تو جای مرا

ميان صحن تو از کربلا همی گویم
میان کرببلا یا رضا رضا گویم

پايان پيام
كد خبرنگار/112111