عقیق: حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان استاد حوزه و دانشگاه در سخنرانی با طرح این سوال که می‌دانید زیارت امام رضا(ع) چقدر ثواب دارد اظهارداشت: افراد مدام به حرم می‌روند اما اثر لازم را در وجود آن‌ها نمی‌گذارد. من تعجب می‌کنم که چرا فرد به زیارت می‌رود اما بعدش غوغا نمی‌کند، دلیلش این است که شاکی می‌رود.
اگر راضی بودم که این همه راه نمی‌آمدم
وی با اشاره به اینکه فرد در صفحه اول زیارت امین‌الله می‌گوید خدایا من را راضی کن و در صفحه دوم می‌گوید خدایا من راضی هستم چقدر اوضاع خوب است، تصریح کرد: حال به همین فرد می‌گویی مقابل در حرم بایست و بگو خدایا من راضی هستم می‌گوید اگر راضی بودم که این همه راه نمی‌آمدم، من شاکی هستم. تا زمان رسیدن به حرم در قطار و خانه بگو و بخند دارند اما زمانی که به حرم می‌گویند بچه‌ها سنگین باشید، احساس معنوی خوب داشته باشید که بناست وارد حرم شویم.
پناهیان تصریح کرد: حال معنوی این فرد چگونه است؟ می‌گوید ای امام رضا(ع) من بدبخت هستم. نامرد تو تا الان در حال بگو و بخند می‌کردی! حال که به امام رضا(ع) رسیدی، می‌گویی من بدبخت هستم. چه کسی گفته است که این احساس خوش معنوی است؟
چرا امام رضا(ع) دل شکسته را می‌خرد؟
این استاد حوزه و دانشگاه شاید مداحی روی منبر بگوید آی گرفتارها .... اما این به معنای آن نیست که گرفتارها نزد اهل بیت(ع) عزیزتر هستند چرا برعکس برداشت می‌کنی؟ وقتی امام رضا(ع) دل شکسته را می‌خرد برای این است که شادی تو را دوست دارد.
وی اضافه کرد: وقتی مادر می‌بیند بچه دستش بریده است، او را بغل می‌کند و می‌گوید وای عزیزدلم، به معنای این نیست که دست همه بچه‌ها را ببری تا به بغل مادر دهی زیرا بچه دست بریده را بیشتر تحویل می‌گیرد نه مادر بچه سالم می‌خواهد.
پناهیان با اشاره به اینکه اگر به حرم رفتی اگر گرفتاری هم داشتی در لحظه ورود لبخند بزن و بگو امام رضا(ع) غصه من را نخور، فدای سرت اصلا هیچی نیست. آقا من فدای شما شوم. چقدر حرم شلوغ است. اینقدر خوشحال می‌شوم که همه دور شما را گرفتند. امام رضا(ع) دوست دارد هرکس می‌آید نزدش راضی باشد. تصور می‌کنی امام رضا تو را راضی برنمی‌گرداند.
فیلم این سخنرانی را اینجا مشاهده کنید: