عقیق: حجت‌الاسلام ابوالقاسمی طی سخنانی به مناسبت فرارسیدن ماه شعبان گفت: طبق حدیثی از رسول خدا صلی الله علیه و آله اول ماه شعبان، شاخه‌های درخت طوبی و درخت زقوم سر به دنیا می‌آورند. درخت طوبی، درختی در بهشت است. شاخه‌های این درخت در خانه‌های بهشتیان سر می‌آورد و آنها از میوه‌هایش تناول می‌کنند. ما به ازای آن، درخت زقوم است که از جهنم سر در می‌آورد. این شاخه‌های درخت طوبی و زقوم فقط در روز اول ماه شعبان به سمت دنیا می‌آید. حضرت می‌فرماید هرکه به عمل خیری دست بزند، آن عمل خیر مانند رشته‌ای به یکی از شاخه‌های آن درخت وصل می‌شود؛ مثلاً قرآن یا نماز هر کدام یک رشته متصل به طوبی هستند؛ لذا روز اول شعبان از صبح تا غروب وقت داریم خودمان را به این درخت ببندیم.

وی افزود: هر خلافی هم یک رشته اتصالی به درخت زقوم است. قدرتمندترین رشته‌ای که انسان را با درخت طوبی به سمت بالا می‌کشاند، حب به اهل بیت علیهم‌السلام است که تجلی آن در صلوات است. نماز هم یک رشته اتصال است. این نماز را می‌خوانم چون شبیه اهل بیت علیهم‌السلام شوم. به پدر و مادرم یک تماس می‌گیرم، چون اهل بیت علیهم‌السلام دوست دارند. در کنار آن، هر کاری هم که سبب بغض اهل بیت علیهم‌السلام است کنار بگذاریم. انسان در این فرصتی که دارد، دو آیه قرآن بخواند، صلوات بفرستد و هر کار خیری که می‌خواهد انجام دهد.

ابوالقاسمی ادامه داد:‌شعبان یک شعبه‌ی خیر دارد و یک شعبه‌ی شرّ. بعضی رفتارها طول زمان دارد. غیبت 40 روز طول می‌کشد تا اثرش برود. شرّ طول درمان دارد. یک خیر هم در ماه شعبان،‌ یک سال کشش دارد و تا مدت یک سال متأثر فعل امروز خود هستی.