عقیق: «سلمان رشدی» نویسنده مرتد کتاب «آیات شیطانی» لحظاتی پیش، قبل از شروع سخنرانی خود در شهر «شاتاکووا» در غرب ایالت نیویورک، مورد حمله قرار گرفت. او که از ناحیه گردن با ضربه چاقو آسیب دیده با هلی‌کوپتر به یکی از بیمارستان‌های نزدیک محل سخنرانی منتقل شده است.
شاهدان عینی گزارش داده‌اند مردی به سمت سلمان رشدی حمله‌ور شد و او را با مشت و چاقو هدف قرار داد. ویدئویی که در فضای مجازی منتشرشده نشان می‌دهد که حاضران در صحنه به سرعت به سمت محل حادثه حرکت می‌کنند.
پلیس ایالتی نیویورک تأیید کرد که مهاجم دستگیر شده اما اطلاع بیشتری درباره مشخصات ضارب هنوز گزارش نشده است.
رمان آیات شیطانی و فتوای مرگ
سلمان رشدی، نویسنده تبعه انگلیس و هندی‌تبار از دهه ۶۰ با نگارش کتاب «آیات شیطانی» مورد خشم و اعتراض مسلمانان قرار گرفت. او در این کتاب، مقدسات اسلامی و مسلمانان را با دست‌مایه افسانه غرانیق، در قالب یک داستان بلند و در ۹ فصل، به گونه‌ای اهانت آمیز و تمسخرآلود، به تصویر کشیده است که همین مسئله موجب اعتراضات گسترده مسلمانان جهان شد. در کتاب آیات شیطانی، به رسول خدا، یاران و همسران وی و نیز فرشته وحی، جبرائیل، به صراحت توهین شده است.
بنابراین حکم اعدام سلمان رشدی از سوی امام خمینی (ره) در سال ۱۳۶۷ ش صادر شد. از آن زمان، این فتوا تا به امروز بر قوّت خود باقی است. رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در سال ۱۳۸۳ حکم امام خمینی (ره) را غیرقابل تغییر خواند. از همان سال به بعد افراد و رسانه‌های متعدد دیگری اقدام به چنین کاری کردند و به نوعی این جریان از همان سال‌ها ادامه پیدا کرد.
پس از اقدام توهین آمیز سلمان رشدی، تئودور ون گوگ (از نوادگان برادر ونسان ون گوگ) که یک فیلمساز و روزنامه نگار هلندی بود فیلمی با نام «تسلیم یا مطیع» ساخت که در آن به اسلام به‌عنوان عامل اصلی سرکوب زنان مسلمان پرداخته می‌شود و شخصیت اصلی این فیلم یک دختر مراکشی است. به همین دلیل پس از ساخت آن تجمعات اعتراضی بسیاری در کشورهای آفریقایی و خصوصاً در مراکش رخ داد؛ این فیلمساز هلندی مدتی بعد از ساختن این فیلم در سال ۲۰۰۴ میلادی (۱۳۸۳ هجری قمری) توسط یک جوان ۲۷ ساله مراکشی ترور شد و به قتل رسید.
فتوای ارتداد و مهدور الدمی رشدی
همان طور که اشاره شد، امام خمینی (ره) و مرجع تقلیدشیعیان، پس از آشکار شدن مسئله کتاب آیات شیطانی و گسترش اعتراض مسلمانان، در ۲۵ بهمن سال ۱۳۶۷ ش (۷ رجب سال ۱۴۰۹ ق) حکم اعدام وی را صادر کرد. در این حکم آمده است که مؤلف کتاب آیات شیطانی و همچنین ناشرین آگاه از محتوای آن، محکوم به اعدام هستند. هر مسلمانی در هر نقطه‌ای آنان را یافت، آنها را اعدام کند تا دیگر کسی جرأت نکند به مقدسات مسلمین توهین کند. طبق این حکم، هر کسی در این راه کشته شود، شهید است.
رد پای غرب در اقدامات اسلام ستیزانه
در همه تبلیغات ضداسلامی از ماجرای سلمان رشدی گرفته تا شارلی ابدو، رد پای حمایت‌های غرب دیده می‌شود که این حمایت‌ها در قالب‌های مختلف از تأمین امنیت فرد مرتد گرفته تا حمایت مالی و تبلیغاتی را در برمی گیرد.
در سال ۲۰۰۵ میلادی (۱۳۸۴ هجری قمری) برای اولین بار یک مجله دانمارکی در اقدامی هدفمند، کاریکاتورهای موهنی از پیامبر (ص) منتشر کرد. به بهانه‌ی آزادی بیان این کاریکاتورها در مطبوعات دانمارک چاپ و در فضای مجازی به سرعت پخش شد. پس از چاپ این کاریکاتور به سفارتخانههای دانمارک در سراسر جهان حمله شد و در جریان درگیری‌ها عده زیادی کشته شدند.
با محوریت این کاریکاتورها یکسال بعد یعنی سال ۲۰۰۶ میلادی (۱۳۸۵ هجری قمری) فیلم مستند کوتاه «فتنه» توسط یک فیلمساز هلندی ساخته شد. شروع این مستند، تصویری از صفحات قرآن کریم است که با تصویری از کاریکاتور موهن آغاز و در آن به آیات قرآن و شخصیت پیامبر (ص) توهین می‌شود.در انتهای فیلم نیز، از مسلمانان خواسته می‌شود که این آیات را خودشان از قرآن پاره کرده و دور بریزند و جلوی گسترش اسلام را بگیرند.
برخی مقامات کشورهای اسلامی واکنش نشان دادند و تعدادی از کشورهای اسلامی علیه کالاهای دانمارکی، تحریم وضع کردند. در ایران هم علاوه بر تظاهرات، چند اقدام ابتکاری صورت گرفت و برخی از شرکت‌های بزرگ دانمارکی، تحریم شدند. رهبر معظم انقلاب هم همان سال (۱۳۸۵) را به نام «پیامبر اعظم (ص)» نامگذاری و بسیاری از مراجع عظام تقلید مثل آیت الله صافی گلپایگانی، آیت الله نوری همدانی، آیت الله مکارم شیرازی و… نسبت به این ماجرا واکنش نشان دادند و این اقدام را محکوم کردند.
در سال ۲۰۱۰ میلادی (۱۳۸۹ هجری قمری) همزمان با نهمین سالگرد حادثه ۱۱ سپتامبر عده‌ای از افراطی گرایان آمریکا اقدام به سوزاندن قرآن کریم کردند و خشم بسیاری از مسلمانان را برانگیختند. با این اقدام، توجه به قرآن میان مردم دنیا، افزایش یافت و فروش قرآن کریم، در کشورهای غربی، رشد چشمگیری پیدا کرد. در همان سال جدال‌های مختلفی پیرامون قرآن سوزی صورت گرفت. جرقه اصلی این قرآن سوزی توسط کشیش تری جونز زده شد.
یکسال بعد یعنی سال ۲۰۱۱ میلادی (۱۳۹۰ هجری قمری) جری تونز، کشیش ضد اسلامی آمریکایی که پیش از این هم اقدام به سوزاندن قرآن در کلیسای خود کرده بود فیلم «برائت از مسلمانان» را ساخت. انتشار قسمت‌هایی از این فیلم با دوبله عربی در برخی شبکه‌ها و سایت‌های مصری، بازتاب جهانی یافت و تظاهرات و اقدامات خشمگینانه مسلمانان، این بار سفارتخانههای آمریکا را مورد هدف قرار داد.
در ژانویه ۲۰۱۵ (۱۳۹۴ هجری قمری) مجله فرانسوی «شارلی ابدو» بار دیگر کاریکاتورهای موهنی نسبت به پیامبر اسلام (ص) منتشر کرد و پس از انتشار آن، دفتر این مجله در پاریس مورد حمله قرار گرفت و در جریان این درگیری ۱۷ نفر که ۱۲ نفر آنها کارکنان این نشریه فرانسوی بودند -از جمله کاریکاتوریست این مجله که توهین کرده بود- کشته شدند. نکته جالب توجه اینکه سلمان رشدی، همان کسی که به نوعی آغاز کننده این جریان در دوره معاصر بود هم از اقدام این نشریه حمایت کرد وگفت: «مسلمانان باید با کاریکاتورهای موهن از شخصیت‌های مورد احترام خود، کنار بیایند.»
مشابه چنین اقداماتی در طول این سال‌ها همچنان ادامه داشت و هراز گاهی خبرهایی از کشورهای اروپایی و آمریکایی مبنی بر توهین به اسلام و پیامبر اسلام (ص) به گوش می‌رسید. همین چند ماه پیش بود که عده‌ای از راست گرایان افراطی در شهر مالمو سوئد به قرآن اهانت کردند و نسخه‌ای از آن را سوزاندند و همچنین «راسموس پالودن» رهبر یکی از احزاب افراط‌گرا نیز برای سوزاندن قرآن فراخوان داده بود که تظاهرات همزمان مسلمانان مانع از این اقدام شد.
در مجموع تداوم روندهای دامنه دار در پیشبرد پروژه‌های اسلام ستیزانه بدون حمایت دولت‌های غربی امکان پذیر نیست. در ماجرای سلمان رشدی نیز دولت انگلستان که زمینه انتشار کتاب آیات شیطانی را فراهم کرده بود با صرف هزینه‌های فراوان مسئولیت حفاظت از جان او را به عهده گرفته بود. اما در نخستین ماه‌های پس از انتشار کتاب و بالاگرفتن اعتراضات مسلمان به محتوای ضد دینی آن، رشدی در طول یک ماه بیش از پانزده بار محل سکونت خود را تغییر داد اما در نهایت شکار شد.
همچنین سلمان رشدی در سال ۱۹۸۸ میلادی به عضویت انجمن سلطنتی ادبیات انگلستان درآمد و پنجمین اثر خود به نام آیات شیطانی را به سفارش انتشارات صهیونیستی «وایکینگ پنگوئن» با دستمزد ۵۸۰ هزار پوند، منتشر کرد.
حال این پرسش به ذهن می‌رسد اگر غرب با شعار حمایت از آزادی بیان، از افراد مرتد و اسلام ستیز که به اعتقاد ۲ میلیارد مسلمان توهین می‌کنند، حمایت می‌کند چرا این آزادی بیان شامل افرادی نمی‌شود که درباره هولوکاست حرف می‌زنند؟
منبع:مهر