عقیق: اهمیت سبک زندگی و منش هر یک از ما در دوران حیات دنیایی به قدری اهمیت دارد که نه تنها سعادت و خوشبختی در دنیا را به همراه دارد، بلکه سعادت ابدی در عالم برزخ و قیامت را تضمین می‌کند. چنانکه یکی از آثار سبک زندگی را می‌توان در شکل‌گیری چهره برزخی و ظاهرمان در قیامت جستجو کرد. حضور ما در عالم قیامت به همراه نور یا پنهان‌شده در تاریکی، قامت عریان یا پوشیده، چهره انسانی یا تشبه به حیوانات و... نمونه‌هایی هستند که ثابت می‌کنند سبک زندگی و روش و منشی که در زندگی دنیا در پیش گرفته‌ایم اثری مستقیم و غیر قابل انکار در حیات ابدی ما دارد.
در گفتگویی که با حجت الاسلام رضا صدر، استاد و کارشناس اسلامی انجام داده به بررسی نمونه‌هایی از آثار اعمال و رفتار دنیایی بر شکل‌گیری چهره و ظاهر ابدی پرداختیم.
شکل انسان در عالم قیامت
با توجه به اینکه معاد جسمانی است، آیا شکل و قیافه ما در روز قیامت تغییری می‌کند یا با همین ظاهر و قیافه در محشر حاضر می‌شویم؟
آن طور که از روایت‌ها مشخص می‌شود شکل و قیافه هر کدام از ما در عالم آخرت و روز قیامت، به نوع اعمال و سبک زندگی ما در دنیا بستگی دارد. کسی که زندگی خودش را در مسیر رضایت الهی قرار بدهد و از استعدادهای درونی و امکانات و فرصت زندگی در دنیا به بهترین نحوه استفاده کند، در قیامت چهره زیباتری خواهد داشت.
هر کسی به نسبتی که از خوب زندگی کردن و تقوا دور شده باشد، به همان نسبت در چهره ظاهری و قیافه او در قیامت هم تغییراتی ایجاد می‌شود. به عنوان مثال پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله در حدیثی فرموده‌اند که: «همه مردم به غیر از اهل تقوا و پرهیزکاری در روز قیامت، برهنه محشور می‌شوند.» یعنی این افراد در قیامت از این بابت به شدت در رنج و عذاب خواهند بود.
مردم بی دست و پا و نابینا در قیامت
حتی طبق روایت آن حضرت، خدای متعال ده گروه از مردم را حتی از مسلمانان جدا می‌کند و قیافه و ظاهر آن‌ها تغییر پیدا می‌کند. مثلاً کسی که همسایه خود را آزار بدهد و موجب آزار و اذیت او شود، در قیامت با دست و پاهای بریده ظاهر خواهد شد.
مسئولان ظالم و حاکمانی که به مردم آسیب رسانده و به آن‌ها ظلم می‌کنند، در آن روز کور و نابینا خواهند بود و در تمام آن مدت بسیار طولانی، چشمی برای دیدن نخواهند داشت.
تأثیر مفاسد اقتصادی بر چهره‌های قیامت
آیا معضلات و فسادهای اقتصادی هم در ظاهر انسان در قیامت اثری دارد؟
بله. به عنوان مثال عنوان شده است کسانی که در دنیا به رباخواری مشغول می‌شوند و از راه نزول و ربا کسب درآمد می‌کنند و یا معاملاتی را به این صورت انجام می‌دهند، در قیمت به طور وارونه وارد عرصه محشر می‌شوند. یا کسی که در دنیا به حرام‌خواری مشغول باشد و برای او اهمیتی نداشته باشد که درآمدش حرام است، در قیامت به شکل خوک خواهد بود.
همچنین افرادی که از دادن خمس و زکات و کمک به مردم نیازمند ابا دارند و فکر می‌کنند با جمع کردن مال و ثروت در دنیا به جایی می‌رسند، روز قیامت آن‌قدر بدبو خواهند بود که همه از اطراف آن‌ها پراکنده می‌شوند، چون بوی آن‌ها از بوی مردار هم بدتر و آزاردهنده‌تر خواهد بود.
اخلاق بر قیافه ما در قیامت مؤثر است
خصوصیات و ویژگی‌های اخلاقی تا چه اندازه بر ظاهر و قیافه ما در قیامت تأثیرگذار است؟
دو به هم زنی و سخن‌چینی از جمله خلق‌های بسیار بدی است که به شدت بر ظاهر افراد اثر می‌گذارد. کسی که بین دو نفر را به هم می‌زند و سعی می‌کند دوستی‌ها را به دشمنی تبدیل کند، در قیامت از شاخه‌ای آتش آویزان می‌شود و کسی که با سخن‌چینی خودش را مشغول می‌کند، در آن روز قیافه‌ای به شکل میمون خواهد داشت.
خودخواهی و خودپسندی هم از صفات رذیله دیگری است که بر چهره ما در قیامت اثر زیادی داشته و انسان را به صورت کر و لال خواهد کرد.
افراد متکبر که به دلیل داشتن امکانات اقتصادی بهتر یا ظاهر، تحصیلات، موقعیت شغلی یا اجتماعی و یا دلایل دیگر بر اطرافیان خود تکبر می‌کنند هم در قیامت در حالی وارد صحنه محشر می‌شوند که لباس‌هایی از جنس آتش بر تن دارند و به شدت از آن لباس در عذاب خواهند بود. اما اصلاً امکان کندن و در آوردن لباس و دور کردن آتش از خود را نخواهند داشت.
گروه دیگر عالمانی هستند که از دانش و علم بهره‌ای برده‌اند، اما در مقام عمل از دانش خود استفاده نمی‌کنند. این افراد در قیامت مدام در حال جویدن زبان خود هستند و در همان حال، چرک از دهان‌هایشان خارج می‌شود.
تغییر سن افراد پس از مرگ
سن و سال افراد چگونه است؟ درواقع می‌خواهیم بدانیم آیا هر کسی با سنی که از دنیا رفته در قیامت حاضر می‌شود یا سن ما تغییر می‌کند؟
سن افراد در آن عالم تغییر می‌کند. به عنوان مثال روایت‌هایی تأکید کرده‌اند که همه اهل بهشت جوان هستند. یعنی هر انسان مؤمنی که از دنیا برود، در بهشت جوان و زیبا می‌شود چون اصلاً پیری و فرسودگی در بهشت جایی ندارد. جوانی در آن عالم از بین نمی‌رود و افراد در بهشت پیر نمی‌شوند. حتی لباس‌های آن‌ها هم از بین نمی‌رود و پوسیدگی و کهنگی که در این دنیا می‌بینیم، در بهشت جایی ندارد.
این در حالی است که اهل جهنم پیر و فرتوت می‌شوند و از ناتوانی رنج می‌برند اما نمی‌میرند و مدت‌ها در حالتی که نشانی از جوانی و سرزندگی ندارد، به سر می‌برند.
منبع:تسنیم