عقیق:حجت‌الاسلام حسین انصاریان استاد اخلاق و مفسر قرآن کریم، طی سخنرانی به مناسبت ایام فاطمیه در مسجد رسول اکرم (ص) تهران درباره موضوع عبادت بندگان اظهار داشت: براساس آیات قرآن و روایات اهل بیت (ع) گنجی در عالم با ارزش‌تر از عبادت وجود ندارد.
وی ادامه داد: پروردگار مهربان عالم در قرآن مجید، جهان را به عنوان مطیع معرفی کرده است. همچنین در بخش دیگری از قرآن آمده است که تمام موجودات از زمان خلقت در عبادت هستند، البته عبادت کل موجودات عالم اجباری است و نمی‌توانند مطیع نباشند اما انسان و اجنه عبادت اختیاری دارند و می‌توانند مطیع نباشند.
این استاد اخلاق حوزه علمیه افزود: خداوند در قرآن می‌فرمایند که اگر می‌خواهید شکر من را به جا آورید، عبادت کنید یعنی اگر نماز می‌خوانید، روزه می‌گیرید و از گناهان کبیره دوری می‌کنید، بندگان شاکری هستید. اکثر مردم خیال می‌کنند شکر به این معناست که انسان با هر نعمتی، «الحمدلله رب العالمین» بگوید؛ در حالی که این ذکر، شکر زبانی است اما شکر عملی «عبادت» است، یعنی آدمی که نماز نمی‌خواند، بنده ناشکری است و به قول قدیمیها، نمک یکی دیگر را می‌خورد و نمکدان می‌شکند.
این محقق، مفسر و پژوهشگر علوم قرآنی گفت: پس این دو رکعت نمازی که صبح می‌خوانیم یعنی خودمان را با کل آفرینش هماهنگ کرده‌ایم و در همان مداری قرار می‌گیریم که تمام عالم قرار گرفته است. وقتی که با عبادتمان با تمام هماهنگ عالم شویم، در روز قیامت، زمین، آسمان‌ها، فرشتگان و انبیای الهی ما را می‌شناسند چون در راه و عمل با آن‌ها بودیم.
انصاریان با بیان اینکه بندگانِ مخلص خدا به همراه انبیاء و ائمه (ع) در یک طایفه بوده و یکدیگر را در روز قیامت می‌شناسند، تصریح کرد: همین که وارد محشر شویم چشمان ما بیناست و با همه چیز آشنا هستیم چون هماهنگ با همه هستی، انبیاء و ائمه ظاهرین (ع) بوده‌ایم. خودتان را کوچک نبینید؛ گاهی مردم با خودشان فکر می‌کنند که ما کجا حساب می‌شویم، اگر شما را حساب نکرده بودند، یک «یا رب» نمی‌توانستید بگویید. از طرفی افرادی که با انبیا بیگانه هستند، طبق فرموده قرآن کریم، در قیامت کوردل هستند و تنها دوزخ را احساس می‌کنند.
این استاد اخلاق به مسئله شفاعت در قیامت اشاره کرد و اظهار داشت: شفاعت در قیامت شامل حال کسی که از خدا، قرآن، عبادت، پیغمبر (ص) و ائمه طاهرین (ع )بیگانه است، نمی‌شود چرا که هیچکس به سراغ چنین فردی نمی‌آید.
وی افزود: در اصول کافی نقل شده که فردی نزد امیرالمؤمنین (ع) آمد و به ایشان گفت که من عاشق تو هستم. امیرالمؤمنین (ع) چند لحظه سر خود را پایین انداختند و سپس به آن شخص فرمودند دروغ میگویی! آن شخص گفت از کجا فهمیدید که من دروغ می‌گویم؟! امام علی (ع) فرمودند: من در این لحظه از زمان حضرت آدم تا قیامت ارواح عاشقانم را نگاه کردم و تو در بین آنان نبودی پس دروغ میگویی و بیگانه هستی.
انصاریان در پایان خاطرنشان کرد: پس آنان که با عبادت بیگانه می‌باشند، از پرونده معرفتی انبیاء و ائمه بیرون هستند و کسی به آنان نظر ندارد، این افراد در دنیا خیلی ضرر کرده و در آخرت هم ضرری عظیم‌تر شامل حال آنان می شود که قابل قیاس نیست.
منبع:فارس