عقیق:طی ایام سال، روزها و ساعاتی است که از فضیلت بیشتری نسبت به روزهای دیگر برخوردارند و خداوند آنها را بسیار گرامی داشته است و به تعبیر رسول خدا صلی الله علیه و آله «برای پروردگار شما در روزهای روزگارتان عطایا و بخشش‌هایی است، هوشیار باشید و خود را در معرض آنها قرار دهید؛ اِنَّ لِرَبِّکُمْ فِی اَیّامِ دَهْرِکُمْ نَفَحاتٌ اَلا فَتَعَرَّضُوا لَها.» شب و روز عرفه از جمله این ایام با فضیلت است. امام صادق علیه‌السلام درباره این روز فرمود «آنچه مناسب حال تو باشد از دعاها انتخاب کن و در نیایش و مسئلت بکوش که روز عرفه روز دعا و درخواست است؛ تَخَیَّرْ لِنَفْسِکَ مِنَ الدُّعَاءِ مَا أَحْبَبْتَ وَ اجْتَهِدْ فَإِنَّهُ یَوْمُ دُعَاءٍ وَ مَسْأَلَة.»
شب عرفه:
میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب «المراقبات» خود ضمن توصیه‌هایی درباره عرفه می‌نویسد «درباره شب عرفه روایت شده است که دعاى خیر در آن مستجاب است و کسى که در آن به فرمانبردارى خداى متعال مشغول شود پاداش 170 سال را دارد. شب مناجات بوده و کسى که در آن شب توبه کند خداوند او را مى‌بخشد. همچنین مستحب است دعایى که اول آن «اللهم یا شَاهِدُ کُلِ نَجْوَى» است، خوانده شود. از مضامین این مناجات گرانقدر غافل نشو. اگر اهلش باشى علومى در آن وجود دارد که سزاوار است مسلمان تمام عمرش را صرف تحصیل آن کند. با زنده‌دلى و حضور قلب با آن دعا کن نه با غفلت. همچنین زیارت امام حسین علیه‌السلام در این شب مستحب است.»
زیارت امام حسین علیه‌السلام در شب عرفه از دیگر توصیه‌های مربوط به آداب شب عرفه است؛ به این صورت که حضرت سیدالشهداء و زمین کربلا را زیارت کند و تا روز عید قربان در آنجا بماند تا از شرّ آن سال محفوظ باشد.»
روز عرفه:
اما درباره روز عرفه اعمال و آدابی ذکر شده است؛ از جمله آنها غسل و زیارت امام حسین است که درباره آن گفته‌اند برابر هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد و بلکه افضل از این است و روایات در کثرت فضیلت زیارت آن حضرت در این روز متواتر است [یعنی از افراد بسیاری نقل شده است] و اگر کسی در این روز توفیق یابد که زیر قبّه مقدّسه آن حضرت باشد، ثوابش کمتر از کسی که در عرفات باشد نیست، بلکه بیشتر است.
سومین مورد اینکه پس از نماز عصر، پیش از آنکه مشغول خواندن دعاهای عرفه شود، در زیر آسمان دو رکعت نماز بجا آورد و به گناهانش نزد خداوند اعتراف و اقرار کند تا به ثواب عرفات دست یابد و گناهانش آمرزیده شود، آنگاه به اعمال و دعاهای عرفه که از ائمه طاهره روایت شده است مشغول شود. شیخ کفعمی در کتاب «مصباح» فرموده: برای کسی که از دعا خواندن ضعف پیدا نکند، روزه‌ی روز عرفه مستحب است و پیش از زوال [رسیدن آفتاب به وقت شرعی ظهر] غسل استحباب دارد.
در نهایت اینکه میرزا جواد ملکی تبریزی می‌نویسد «کسى که در چنین زمانى و با این زبان و این گونه به درگاه پروردگارش دعا کند، اما در مسیر وزش نسیم فضل و قبول الهى قرار نگرفته و به خواسته و آرزوى خود نرسیده و علامت پذیرش دعا که همان تغییر حال و تغییر اندیشه‌هایى است که به ذهن او وارد مى‌شود، در خود نبیند، باید به‌خاطر هلاکت قلب و ضعف ایمان بر خود بگرید، زیرا معلوم مى‌شود بنده بیمار و پستى است.»
منبع:تسنیم