عقیق:مهمان بیست و نهمین قسمت از برنامه «هیأت‌آنلاین» با اجرای مصطفی صابر خراسانی، کاظم غفارنژاد مداح اهل بیت(ع) بود. وی ابتدا درباره بزرگ‌ترین امتحانی که در زندگی‌اش شده، گفت: صدقه سر امام رضا (ع) تا به حال شاهانه زندگی کرده‌ایم. وقتی کس و کار و همه کاره آدم، امام رضا (ع) است، همین است.

وی افزود: سخت‌ترین که نه، ولی شیرین‌ترین خاطره‌ام مربوط به جوانی‌ام است که تازه کارم را شروع کرده بودم و از این هیأت به آن هیأت می‌رفتم. شب آخر دهه بود که با دوستان به هیأتی رفتیم و همه بزرگان آنجا بودند. به من گفتند بخوان. من هم پشت میکروفن رفتم و توی دلم به خانم فاطمه زهرا (س) گفتم: خانم آبروی من نرود، بعد گفتم آبرویم هم رفت، برود، طوری باشد که شما بپسندی.

غفارنژاد ادامه داد: خواندم و تمام شد، بعد بزرگی پیش من آمد و گفت: من فهمیدم تو به حضرت زهرا (س) چه گفتی که مجلست اینگونه از آب در آمد. این خاطره عجیب و شیرینی برایم است. اصطلاحا یخمان گرفت و طوری شد که خواندنم تمام شد، گفتند فاتحه مع الصلوات و دیگر نمی‌شود خواند.

چله‌نشینی مادر آقای مداح برای نوکری فرزندش در دستگاه امام حسین (ع)

این مداح اهل بیت درباره دعای مادرش برای خود اظهار کرد: در دوران بچگی، شر و شور بودم و یک جا بند نمی‌شدم. خدا بیامرز مادرم چله‌نشینی کرد. ۴۰ شب نماز شب خواند و فقط از خدا خواست من نوکر امام حسین (ع) شوم. او خیلی زحمت کشید و تشویقم کرد. هرچه هست صدقه سر دعاهای مادرم است.

غفارنژاد در بخش دیگری از سخنانش گفت: مادرم به پدر بزرگوار آقای ضرابی التماس کرد که پسرم ته صدایی دارد. دستش را بگیر و این‌گونه بود که من در هیأت عترت طاها مداح شدم. سرباز بودم و حین مرخصی به مجلس حاج آقا ضرابی رفتم و ۱۸، ۱۹ ساله بودم که اولین بار برای امام حسین (ع) گریه کردم و زلفم با ایشان گره خورد. سلیقه شعری آقای ضرابی، فواد کرمانی، نیر، عمان سامانی و از این طیف شعرا بود و این فضا روی من تاثیرگذار بود و ممنونشان هستم.

وی درباره اولین صله‌ای که گرفته گفت: تا چهار پنج سال پیش، خیلی اعتقادی به این موضوع نداشتم و شدیدا مخالف بودم. احساس می‌کردم به خاطر اعتقادم است، اما انگار ناشی از غرورم بوده است. به هر حال اتفاقاتی افتاد که باعث شد دیگر کاره‌ای نباشم، نه طلب کنم نه رد کنم. اولین صله‌ای که گرفتم شب ششم محرم بود و در یک سال یک بار صله گرفتم.

غفارنژاد با بیان اینکه در کار چاپ افست است و از این طریق کسب درآمد می‌کند، یادآور شد: من مداحی را مدیون دو زن هستم، اول مادرم، بعد همسرم. بین ما تبریزی‌ها صله گرفتن مرسوم نیست و اینگونه نیست که برایش کیسه بدوزیم. همسرم در روزهای سخت پایه بود و خیلی وقت‌ها که صله‌ها را رد می‌کردم به خاطر ایشان بود که می‌گفت از این نان‌ها نیاور. بعدها خودش خواب دید و نظرش عوض شد.

هرکس امام حسین (ع) ندارد، زندگی ندارد

وی در پاسخ به اینکه به نظرتان کسی که امام حسین (ع) ندارد، زندگی‌اش چه شکلی است، گفت: «صفت باده عشقش ز من مست مپرس/ ذوق این می نشناسی به خدا تا نچشی» نمی‌شود گفت کسی امام حسین (ع) ندارد، هر انسان پاک نهادی که سالم به دنیا آمده و زندگی کرده، سر سفره سیدالشهدا است. می‌خواهد در هر دینی باشد و اصلا فکر کند اعتقادی به خدا ندارد. اما هر آزادمردی سر سفره سیدالشهداست. هرکس او را ندارد زندگی ندارد.

این مداح اهل بیت در این باره که آیا دختر به مداح می‌دهید، تصریح کرد: چرا که نه. البته اول باید کاسب باشد، اینکه بخواهد مداحی را شغل بداند نه.

وی در پاسخ به اینکه آیا حاضر است رئیس جمهور شود، افزود: فحش خورم ملس نیست!

این مداح در پایان گفت: به رفقای جوان مداح، مستمع و بچه هیأتی می‌گویم پیراهن شما سفیدتر است و لک را زودتر نشان می‌دهد، شما را به سیدالشهدا (ع) از امام زمان (ع) بخواهید زندگی مان هم امام رضایی شود و هرکسی ما را می‌بیند کیف کند و بگوید ای کاش من هم هیأتی بودم.

منبع:فارس