عقیق:شاید تاکنون این سؤال برای ما پیش آمده باشد که امیدوارکننده ترین آیه ای که خداوند در آیات قرآن قرار داده است کدام است؟ امیرالمؤمنین(ع) روزی همین سؤال را از مردم پرسیدند و در پایان خودش به این سؤال پاسخ دادند. متن روایت علامه مجلسی در جلد79، صفحه220 بحارالانوار از تفسیر عیاشی و مجمع البیان به شرح زیر اینگونه روایت میکند.
ابوحمزه ثمالی از امام سجاد یا امام محمدباقر(ع) نقل میکند روزی علی(ع) رو به مردم کرد و فرمود از نظر شما کدام آیه در کتاب خداوند امیدوارکننده تر است؟؟؟
برخی گفتند آیه «إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاء؛ مسلّماً خدا، این را که به او شرک ورزیده شود نمی بخشاید و غیر از آن را براى هر که بخواهد می بخشاید». علی(ع) فرمود آیه نیکویی است، اما این آیه نیست.
برخی گفتند «وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ یَجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحیما؛ و هر کس کار بدى کند، یا بر خویشتن ستم ورزد؛ سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزنده مهربان خواهد یافت.» علی(ع) فرمود آیه نیکویی است، اما این آیه نیست.
برخی گفتند آیه «قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیم؛ بگو: «اى بندگان من -که بر خویشتن زیاده روى روا داشته اید- از رحمت خدا نومید مشوید. در حقیقت، خدا همه گناهان را میآمرزد، که او خود آمرزنده مهربان است.» علی(ع) فرمود آیه نیکویی است، اما این آیه نیست.
سپس حضرت پرسیدند: آیا آیه دیگری نمیدانید که به نظر شما امیدوارکننده ترین آیات قرآن باشد؟!
اصحاب گفتند نه یا امیرالمومنین، به خدا سوگند چیزی در نزد ما نیست که بخوانیم.
امام(ع) فرمود: از حبیبم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که فرمودند: امیدوارکننده ترین آیه در قرآن این آیه شریفه است:
«وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ ذلِکَ ذِکْری لِلذَّاکِرِینَ؛ و در دو طرف روز [=اول و آخر آن] و نخستین ساعات شب نماز را برپا دار، زیرا خوبی ها بدیها را از میان میبرد. این ذکری است برای ذکرکنندگان.»
سپس پیامبر(ص) فرمودند: یَا عَلِیُّ إِنَّمَا مَنْزِلَةُ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ لِأُمَّتِی کَنَهَرٍ جَارٍ عَلَى بَابِ أَحَدِکُمْ فَمَا ظَنَّ أَحَدُکُمْ لَوْ کَانَ فِی جَسَدِهِ دَرَنٌ ثُمَّ اغْتَسَلَ فِی ذَلِکَ النَّهَرِ خَمْسَ مَرَّاتٍ فِی الْیَوْمِ أَ کَانَ یَبْقَى فِی جَسَدِهِ دَرَنٌ فَکَذَلِکَ وَ اللَّهِ الصَّلَوَاتُ الْخَمْسُ لِأُمَّتِی.» یا علی! به خدایی که مرا بشیر و نذیر قرار داد و مبعوث به رسالت گردانید، اگر یکی از شما به وضو قیام نماید، گناهان و معاصی او از اعضای او فرو میریزد و تا وقتی که با صورت و قلب خود متوجّه قبله گردد، از قبله و نمازش برنگردد، مگر اینکه جمیع گناهانش بریزد و هیچ گناهی بر صحیفهی عمل او باقی نماند، مانند روزی که متولد شده باشد. و هرگاه ما بین دو نماز از او گناهی سرزده باشد، با خواندن نماز، آمرزیده شود و از گناه پاک گردد و آنگاه پیامبر(ص) نمازهای پنجگانه که موجب آمرزش هستند را شماره نمودند. سپس پیامبر(ص) فرمودند: یا علی! بدان که منزلت نمازهای پنجگانه برای امّت من مانند نهری است که بر دَرِ خانهی یکی از شما باشد؛ اگر شخص در بدنش چرک باشد و هر روز پنج بار در آن نهر شست و شو کند، آیا هیچ از آن چرک در بدن او باقی خواهد ماند؟! سوگند به خدا، نمازهای پنجگانه برای امّت من چنین است که تمام گناهان او را پاک میکند و تیرگی قلبش را میبرد.
منبع:شبستان