عقیق:قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
رَبَّنَا إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُوا الصَّلَاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُونَ
پروردگارا، من برخی از ذرّیّه و فرزندان خود را به وادی بی‌کشت و زرعی نزد بیت‌الحرام تو مسکن دادم، پروردگارا، تا نماز را به پا دارند، پس تو دل‌هایی از مردمان را به سوی آن‌ها مایل گردان و به انواع ثمرات آن‌ها را روزی ده، باشد که شکر تو به جای آرند.
تفسیر آیه ۳۷ سوره ابراهیم
پیامبر (ص) درباره آیه: «فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ»؛ فرمودند: «منظور دل‌های شیعیان ماست که شیفته محبّت ما می‌گردد». وقتی خداوند در زمان پیری ابراهیم، اسماعیل را به او عطا کرد، او را فرمان داد که این کودک و مادرش را در مکّه اسکان دهد. ابراهیم فرمان الهی را اطاعت نمود و سپس برای آنان دعا کرد.
بیشتر بخوانید
ایمان؛ یکی از شروط درک حقایق عالم +صوت
در روایات می‌خوانیم که امام باقر (ع)فرمودند : ما اهل بیت رسول خدا (ص) بقیه ذرّیّه ابراهیم هستیم که دل‌های مردم به سوی ما گرایش دارد، سپس این آیه را تلاوت فرمودند: «رَبَّنا إِنِّی أَسْکَنْتُ ... فَاجْعَلْ أَفْئِدَهً مِنَ النّاسِ»
کعبه در منطقه‌ای بی آب و علف قرار گرفت تا مردم به واسطه‌ی آن آزمایش شوند. چنانکه حضرت علی (ع) در خطبه قاصعه چنین بیان فرمود:اگر کعبه در جای خوش آب و هوایی بود، مردم برای خدا به زیارت آن نمی‌رفتند.
دعای انبیا مستجاب است. «وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ»، «حَرَماً آمِناً یُجْبی إِلَیْهِ ثَمَراتُ کُلِّ شَیْءٍ»؛ حرمی امن که همه گونه ثمرات در آن فراهم می‌شود. امام باقر (ع) فرمودند :هر میوه‌ای که در شرق و غرب عالم هست در مکّه یافت می‌شود.
پیام‌های آیه ۳۷ سوره ابراهیم
۱-انتخاب مسکن انبیا بر اساس نماز وعبادت بود. «أَسْکَنْتُ - لِیُقِیمُوا الصَّلاهَ»
۲-دینداری، گاهی با آوارگی، هجرت، دوری از خانواده و محرومیّت از امکانات رفاهی همراه است. «أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتِی بِوادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ»
۳-کعبه و اطراف آن در زمان حضرت ابراهیم نیز محترم و دارای محدودیّت و ممنوعیّت بوده است. «بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ»
۴-محور و مقصد حرکت ابراهیم نماز است. «رَبَّنا لِیُقِیمُوا الصَّلاهَ»
۵-اهل نماز، باید محبوب باشد. «لِیُقِیمُوا الصَّلاهَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَهً مِنَ النّاسِ»
۶-نماز در ادیان قبل نیز بوده است. «لِیُقِیمُوا الصَّلاهَ»
۷-محبوبیّت و گرایش دل‌ها به دست خداست. «فَاجْعَلْ أَفْئِدَهً »
۸-همه مردم لیاقت دوست داشتن اولیای خدا را ندارند. «مِنَ النّاسِ»
۹-مردان خدا، دنیا را برای هدفی عالی می‌خواهند. «مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُونَ»
منبع:باشگاه خبرنگاران