شش صفت ممتاز و طلایی اهل بهشت در قرآن
هر چند در مقدمه بیان شد که همه انسانها خواهان سعادت، آرامش و خوشبختی ابدی هستند، ولی با این وجود برای دستیابی به این مهم باید، شاخصها و ویژگیهای اهل بهشت را در دنیا تحصیل کرد. دنیا محل کسب و تحصیل نعمت ارزشمند سعادت ابدی و رسیدن به بهشت جاودان است، در این نوشتار تلاش داریم با تکیه بر رهنمودهای قرآنی به برخی از خصوصیات و ویژگیهای طلایی و ممتاز اهل بهشت اشاره کنیم، کسانی که در دنیا همت گماشته و با تحصیل فضایل و کمالات اخلاقی خود را به درجه متقین و اهل بهشت رسانیدهاند: «قُلْ أَ أُنَبِّئُکُمْ بِخَیْرٍ مِنْ ذلِکُمْ لِلَّذینَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصیرٌ بِالْعِبادِ؛[۲] بگو: آیا شما را به بهتر از اینها خبر دهم؟ براى کسانى که تقوا پیشه کردهاند، نزد پروردگارشان باغهایى است که از زیر [درختانِ] آنها نهرها روان است؛ در آن جاودانه بمانند، و همسرانى پاکیزه و [نیز] خشنودى خدا [را دارند]، و خداوند به [امور] بندگان [خود] بیناست».
منش موحدانه و سبک زندگی توحیدی
یکی از مهمترین و برجستهترین عناصر سبک زندگی پرهیزکارانه، باور و اعتقاد به خدای متعال و التزام به منش موحدانه و برخورداری از عناصر طلایی و بارز زندگی توحیدی است. «الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنا إِنَّنا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ قِنا عَذابَ النَّارِ؛[۳] همان کسانى که مىگویند: پروردگارا، ما ایمان آوردیم؛ پس گناهان ما را بر ما ببخش، و ما را از عذاب آتش نگاه دار». باور و اعتقاد به وجود و حضور باری تعالی در زندگی موجب شده است که این دسته افراد با تمام دل و جان متوجه پروردگار خود بوده و ایمان قلب آنها را روشن ساخته و به همین دلیل در برابر اعمال خویش به شدت احساس مسئولیت مىکنند. باور و اعتقاد آنها اعتقادی صوری و ظاهری که سبب خضوع و خشوع نمیشود نیست.
صبر و استقامت پلی به سوی بهشت
دومین خصوصیت و ویژگی زندگی پرهیزکارانه برخورداری از اهرم و ویژگی صبر و استقامت است «الصَّابِرین»[۴] صبر و استقامتی که در لایههای مختلف زندگی به خوبی خود را نشان میدهد، صبر بر عبادت و بندگی حق تعالی، صبر بر مصیبت و گرفتاری و صبر بر معصیت به گونهای که در برابر خواهشهای نفسانی و لذتهای مادی و شیطانی مقاومت کرده و به راحتی وارد در مناطق ممنوعه الهی نمیشوند،[۵] همین روحیه استقامت و صبوری است که موجب شده اهل بهشت به آنها این چنین خوش آمد گویند: «سَلاَمٌ عَلَیْکُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ؛[۶] به آنان که وارد بهشت شدند میگویند: درود بر شما به [پاداش] آنچه صبر کردید. راستى چه نیکوست فرجام آن سراى!».
صبر کن ای دل که صبر سیرت اهل صفاست
چارهٔ عشق احتمال شرط محبت وفاست.
صداقت و راست کرداری
خدای متعال در آیه هفدهم سوره آل عمران ویژگی برجسته متقیان و اهل بهشت را صداقت بر میشمارد: «وَ الصَّادِقین»؛ متقیان در حیات مادی با حسن عملکرد و رفتار اخلاق مدارانه به همگان ثابت کردند که به آنچه میگویند باور دارند و عمل میکنند، حُسن رفتار و حُسن نیّت آنها به خوبی گواه بر صداقت است، همین امر موجب شده است در آیات دیگر برکات و آثار این صدق و راستگویی نوید بخش حیات سعادتمند باشد: «قالَ اللَّهُ هذا یَوْمُ یَنْفَعُ الصَّادِقینَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها أَبَداً رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ؛[۷] خدا فرمود: این، روزى است که راستگویان را راستىشان سود بخشد. براى آنان باغهایى است که از زیر [درختان] آن نهرها روان است. همیشه در آن جاودانند. خدا از آنان خشنود است و آنان [نیز] از او خشنودند. این است رستگارى بزرگ». که البته متأسفانه امروزه جوامع بشری از این وسیله ارزشمند آسمانی، و محک و میزان انسانی به شدت فاصله گرفته، پایه های زندگی، کسب و کار، روابط اجتماعی و بسیاری از امور زندگی را بر اساس نیرنگ و دروغ پی ریزی کردهاند، راستی و درستی از میان رفته بلکه آن را مانع پیشرفت خود به حساب میآورند.[۸]
خضوع و اطاعت پذیری در برابر باری تعالی
پنجمین ویژگی اهل بهشت را خدای متعال این چنین ذکر میفرماید: «وَ الْقانِتین» اهل لغت این کلید واژه طلایی را این چنین معرفی و تبیین کردهاند: قانتین، از ماده "قنوت" به معنى خضوع در برابر پروردگار و هم به معنى مداومت بر اطاعت و بندگى تفسیر شده است.[۹] که در واقع این خضوع و اطاعت پذیری گویای عدم تکبر و استکبار است؛ چرا که تکبر و استکبار به هیچ وجه با اطاعت پذیری قابل جمع نیست.
انفاق و گشاده دستی کلید جلب رحمت الهی
از جمله برجستهترین اوصاف و ویژگیهای اهل بهشت برخورداری از روحیه سخاوتمندی و گشاده دستی است، موضوعی که در آیه هفدهم آل عمران به عنوان ویژگی پنجم اهل بهشت معرفی شده است:«وَ الْمُنْفِقین؛ و (در راه او) انفاق مىکنند». در واقع جود و سخاوت از بارزترین صفات و ویژگی پیامبران و اولیای الهی است، سخاوت شعاعی از کرامت و بزرگواری و عالیترین صفت انسانی نزد باری تعالی است. فضیلت اخلاقی که در اهمیت آن این چنین نقل شده است: رسول اکرم(صلی الله علیه و آله): «اَلسَّخىُّ قَریبٌ مِنَ اللّه ، قَریبٌ مِنَ النّاسِ، قَریبٌ مِنَ الجَنَّةِ؛[۱۰]سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزدیک است». در ایامی که جوامع انسانی با بحران ویروس کووید ۱۹ مواجه شده و بسیاری از کسبه و کارگران دچار مشکل مادی شده اند، و در فضایی که جامعه انسانی افراد بیبضاعت فراوانی را به خود شاهد هست، روحیه و فضیلت بهشتی سخاوتمندی و گشاده دستی موجب شکل گیری حماسه های شگفت انگیزی از جنس مواسات و ایثار و نوع دوستی و همیاری اجتماعی را به نمایش گذاشتند.
توبه و استغفار
یکی از مهمترین و ضروریترین کارهایی که انسان را به رحمت و مغفرت الهی نزدیک مینماید مداومت بر استغفار و بازگشت به سوی باری تعالی است. استغفار کلید ورود به بهشت و اکسیری شگفت انگیز است که معجزهوار آثار و برکات مادی و معنوی شگرفی در حیات دنیوی و اخروی انسان بر جای میگذارد و زمینه وارد شدن در بهشت ابدی را برای انسان فراهم میکند، براساس رهنمودهای قرآن کریم بهترین زمان و موقعیت استغفار سحرگان است موضوعی که باری تعالی این چنین از آن یاد کرده است: «وَ الْمُسْتَغْفِرینَ بِالْأَسْحارِ؛[۱۱] و در سحرگاهان، استغفار مىنمایند». در آن هنگام که چشمهاى غافلان و بىخبران در خواب است و غوغاى جهان مادى فرو نشسته و به همین دلیل حالت حضور قلب و توجه خاص به ارزشهاى اصیل در قلب مردان خدا زنده مىشود به پا مىخیزند و در پیشگاه با عظمتش سجده مىکنند و از گناهان خود آمرزش مىطلبند و محو انوار جلال کبریایى او مىشوند، و تمام ذرّات وجودشان زمزمه توحید سر مىدهد، و همانگونه که با طلوع صبح، ظلمت شب برچیده مىشود و فیض عام پروردگار بر صفحه جهان مىنشیند، آنها نیز به دنبال زمزمههاى عاشقانه سحرگاهان همراه با طلوع صبح، پردههاى ظلمت غفلت و گناه از دلهایشان برچیده مىشود و انوار رحمت و مغفرت و معرفت الهى بر دلهایشان فرو مىنشیند.[۱۲]
نویسنده: علی بیرانوند
پینوشتها:
[۱]. نهج الفصاحه ص ۵۹۰ ، ح ۲۰۶۰.
[۲]. آل عمران/۱۵.
[۳]. آل عمران/۱۶.
[۴]. همان/۱۷.
[۵]. کافى(ط-الاسلامیه) ج۲، ص۹۱، ح۱۵ . رسول اکرم صلى الله علیه و آله :«اَلصَّبرُ ثَلاثَةٌ: صَبرٌ عِندَ المُصیبَةِ، وَ صَبرٌ عَلَى الطّاعَةِ و َصَبرٌ عَنِ المَعصیَةِ؛ صبر سه نوع است: صبر در هنگام مصیبت، صبر بر طاعت و صبر بر ترک گناه».
[۶]. رعد/۲۴.
[۷]. مائده/۱۱۹.
[۸]. عباس اسماعیلی یزدی، فرهنگ صفات، ص ۱۱۹.
[۹]. ر.ک: مفردات ألفاظ القرآن، کتاب العین، ج۵، ص۱۲۹.
[۱۰]. کافی(ط-الاسلامیه) ج۴ ، ص ۴۰ ، ح۹.
[۱۱]. آل عمران/۱۷.
[۱۲]. تفسیر نمونه، ج۲، ص۴۶۴.
منبع:فارس