عقیق: حجت‌الاسلام حسین انصاریان استاد اخلاق و مفسّر قرآن کریم در بیانی با اشاره به حکایتی از مردی کارگر در پیامبر(ص) و امام علی (ع) در تشییع جنازۀ او شرکت کردند، گفت: امیر‏المؤمنین علی علیه‌‏السلام می‌فرماید: روزی دست من در دست پیامبر(ص) بود و داشتیم از کوچه‌ای عبور می‌کردیم که چهار کارگر داشتند جنازه‌ای را به طرف قبرستان می‌بردند؛ پیغمبر به من فرمود: علی جان! برویم تشییع جنازه؟ عرض کردم فرمان دهید تا برویم.

وی افزود: پیغمبر(ص) فرمود یکبار من و تو عقب تابوت را می‌گیریم و یکبار هم جلوی تابوت را؛ حالا این مُرده چه کسی بود؟ یک کارگرد ساده که در بازار باربری می‏‌کرده. این چهار نفری هم که جنازۀ او را داشتند به قبرستان می‌بردند، همکاران او بودند.

وارد قبرستان شدیم، پیغمبر(ص) فرمود: دست به این جنازه نزنید، من و علی او را غسل می‌دهیم. پیغمبر پیراهن عربی خود را در آوردند، جنازه را کفن کردند و بعد وارد قبر شدند، جنازه را وارد قبر کردند، لحد چیدند و قبر را پوشاندند، از آن چهار نفر باربر هم خداحافظی کردند و بعد به بیرون قبرستان آمدیم. ایشان روبه من کردند و فرمودند: علی جان! می‌دانی چرا من به این مرده اینقدر احترام کردم، او را تشییع کردم، غسل دادم، کفن کردم و خودم او را دفن کردم؟ عرض کردم یا رسول‌الله! علتش را بفرمایید. حضرت فرمود: وقتی وارد کوچه شدیم، من دل این جنازه را که روی تخت بود، نگاه کردم، دیدم دلش از عشق تو علی جان موج می‌زند، این دل پر قیمت‌ترین دل است.

منبع:تسنیم