قطعا زندگی در کنار حضرت معصومه(س) برای من از چند منظر حائز اهمیت بوده و برکات بسیاری داشته است. من تقریبا ۳۰ سال مجاور حضرت در قم بوده ام. جدا شدن از حضرت معصومه(س) برای من محال است و اعتقاد دارم کسی که آب قم را خورده باشد و نمک گیر مزه شور این آب شده باشد، محال است که بتواند از این آستان دل بکند و جدا شود.
به رغم این که طبیعی است در هر شهری مشکلاتی وجود دارد اما فراتر از اینها وقتی هر صبح انسان به حرم حضرت و گنبد و بارگاه او نگاهی می اندازد و صبحش را با سلام به حضرت آغاز می کند، تمام مشکلاتش تحت الشعاع این حال خوب معنوی قرار خواهد گرفت و این از برکاتی است که من و تمام مجاورین حضرت معصومه(س) در قم در این سال ها از آن بهره مند بوده‌ایم.
من در این نزدیک به چهار دهه از زندگی‌ام، عالمان و بزرگان بسیاری را دیده‌ام که هر روز پیش از آغاز هر کاری، با توسل به این بانو مراودات معنوی بسیار والایی داشتند. به نظر من لقب کریمه اهل بیت(س) که به این حضرت نسبت داده شده لقب بسیار مهمی است و زندگی در جوار کریم و کریمه قطعا سرمنشا خیرات و برکات بسیاری برای مجاورین است و هم از حیث دنیوی و هم از حیث معنوی برکات بسیاری دارد.
از حیث فنی نیز شهر قم شهر علما و مراجع است و خود من در حیطه مداحی این توفیق را داشتم هر مطلبی که پیدا می کردم آن را با علما و اساتید در جریان می گذاشتم تا سندیت علمی و تاریخی آن را بسنجم و این مجاورت با علما، خیرات بسیاری برایم داشته است. رشد در قم از این حیث سبب شد عیار فنی من رشد داشته باشد. من همیشه می‌گویم هرکسی هرجا هم که برود بالاخره روزی به قم پناه خواهد آورد و قطعا جدایی از قم امکان ناپذیر است. اگر بخواهیم در امان باشیم باید در آشیانه اهل بیت(ع) زندگی کنیم.
این رابطه‌ای که بین کل ایرانیان و حضرت معصومه(س) شکل گرفته، قدمتی دیرینه دارد و کشور ما کشور فرزندان موسی ابن جعفر (ع) است. هیچ کشوری در دنیا این قدر پذیرای فرزندان اهل بیت(ع) نبوده و امامزاده ها و حرم ها نشان می دهد که ما چقدر نسبت به حضرات معصومین(ع) اعتقاد راسخ داریم.
این که امروز سلفی‌ها و وهابیت ما را محکوم می کنند به همین جهت است که ما اعتقاد قلبی داریم که این زیارتگاه ها و مشاهد مشرفه همه دستگیر و برآورده کننده حاجات هستند و اعتبار و اعتقاد ما این است که به این خاندان اتصال داریم. ایرانی ها همان علقه و عاطفه ای که به حضرت رضا(ع) دارند، از همان جنس به حضرت معصومه (س) نیز ارادت ویژه دارند همان طور که این رابطه خاص بین این خواهر و برادر نیز شکل گرفته است.
مردم بارها در مناسبت های مختلف نشان داده اند که دومین حرم اهل بیت(ع) برای ایرانیان، حرم حضرت معصومه(س) است. در طول تاریخ نیز همین گونه بوده است و زمانی که ورود حضرت معصومه(س) به قم را در تاریخ ملاحظه می کنیم، می بینیم که در لحظه ورود حضرت، تمام مردم شهر از شهر خارج می شوند و به استقبال حضرت می روند.
سادات اشعریون همگی دور محمل بی بی را می‌گیرند و با سلام و صلوات و دسته های گل و با احترام حضرت را وارد شهر می کنند. علی رغم این که حضرت بیمار بودند، در بهترین محله شهر به ایشان منزل می دهند و نزدیک به ۱۷روز ایشان در قم حضور داشتند. با این حساب در تاریخ قم مردم به جز احترام چیزی نثار حضرت نکرده‌اند و حتی من در جایی خوانده‌ام محله‌ای را که حضرت در آن ساکن بودند برای مدتی قرق کرده بودند که کسی از نامحرمان در آن حتی حضور نداشته باشد.
مردم ما به شهادت تاریخ همواره ارادت خود را به حضرت نشان داده‌اند و همین که انقلاب از این شهر آغاز می‌شود و مبارزات علیه ظلم و استکبار در همجواری حضرت ریشه دارد، نشانگر این است که ارتباط ایرانی‌ها با حضرت معصومه(س) قطع نخواهد شد.
منبع:فارس