مشخص است کسی که نماز نمی‌خواند مسلم است که در اعتقادات دینی خود ضعف‌هایی دارد. پس در اثر همین سست بودن اعتقادات و یا بی‌اعتقادی بقیه احکام و امور و دستورات اسلامی را به درستی انجام نمی‌دهد و در بقیه موارد هم سهل‌انگاری و کوتاهی می‌کند. از طرف دیگر همین عمل ترک کردن نماز و سهل‌انگاری در آن یعنی ظلم بزرگی روا داشته است. پس چنین فردی هیچ ابایی ندارد که در سایر امور دینی خود هم در حق دیگر مردم ظلم کند و حقوق دیگران را پایمال کند.
آن طور که پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله در زمینه اهمیت نماز و ارتباط آن با سایر بخش‌ها و امور دینی و زندگی فرمودند: «اولین چیزی که خدای متعال بر امت من واجب کرده نمازهای پنج گانه است. اولین چیزی که از اعمال امت من بالا برده می‌شود، نمازهای پنج گانه است. اولین چیزی که امت من نسبت به آن سؤال می‌شوند، نمازهای پنج گانه است.»
در عین حال مشاهده می‌کنیم که امام جعفر صادق علیه السلام در آخرین لحظات زندگی خود نزدیکان و خود را خواسته و آن‌ها را جمع کردند. در آن شرایط به خصوص که هر کسی سعی می‌کند مهم‌ترین و اصلی‌ترین نکته‌ها را به نزدیکان خود بگوید، امام صادق علیه السلام نماز را توصیه و تأکید کردند و فرمودند که: «هر کسی که نماز را سبک بشمارد، از شفاعت ما اهل بیت علیهم السلام در روز قیامت محروم و بی‌بهره خواهد بود.»
منابع:
منبع:تسنیم