عقیق:مرحوم آیتالله حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) در یکی از سخنرانی‌های خود، به موضوع «ناخالص‌بودن خوشی‌ها در دنیا» پرداخت که در ادامه می‌خوانید:
خوشی‌ها یا ناخوشیهایی که در دنیا میبینیم، همه برای ارائه درک خوشی‌ها و ناخوشیهای قیامت است. امّا یادآور میشود که اینها ناخالص و آن‌ها خالص است. لذّات بهشتی و دردهای اُخروی خالص است. امکان درک لذّات و دردهای اُخروی برای انسان وجود ندارد و ما از آن‌ها هیچ نمیفهمیم؛ لذا با نشان دادن همین مقدار خوشی و ناخوشی دنیایی که به ذهن ما نزدیک است، برای نعمتها و عذابهای اُخروی استدلال میکند.
«وَ أَرَاهُمْ طَرَفاً مِنَ الْآلَامِ لِیَسْتَدِلُّوا بِهِ عَلَى مَا وَرَاءَهُمْ مِنَ الْآلَامِ الْخَالِصَةِ الَّتِی لَا یَشُوبُهَا لَذَّةٌ»، قسمی از دردها را در دنیا نشان‌شان داد، برای اینکه برای آن‌ها استدلال کند به آنچه ماورای اینهاست. دردهای خالصی که رگه‌ای لذّت در آن نیست. هان آگاه باشید! و آن، آتش است.
طَرَف؛ یعنی گروهی. امامعلی(ع) تعبیر به طَرَف میکند تا بفرماید بخشی از دردها را در دنیا نشان انسان دادهاند تا نسبت‌به آنچه ماورای اینهاست، استدلال کند.
این سخنرانی را اینجا بشنوید: