عقیق:راهیان نور تعطیل، مساجد رو به تعطیلی، اعتکاف تعطیل، حرم‌های اهل بیت (ع) خلوت، دعاهای کمیل و توسل کم‌رمق، هیأت‌های کوچک و بزرگ تعطیل و این یک گزارش خیلی ساده از اجتماعات معنوی کشور ما بعد از حمله ویروس کرونا است.

جامعه‌ای که در فرهنگ آن، معنویت و توجه به خداوند به صورت دسته جمعی یک آیین جا افتاده است و در بسیاری از مشکلات با سلاح ایمان به خدا، بحران‌ها را پشت سر می‌گذارند، این تصویر، برایش یک زنگ خطر است. 

البته روشن است که چاره‌ای از تصویر فوق نیست و ما به صورت مقطعی باید این دست اجتماعات را تعطیل کنیم. به هر حال ضرورتی است که پیش آمده و چاره‌ای هم از آن نیست. 

اما توجه به این کاستی و ضرورت وجود آن، حتی برای کم کردن آسیب‌های ویروس کرونا، بسیار راهگشا است.

اینکه برخی از بزرگان معنوی ما در این روزها توصیه‌هایی مبنی بر خواندن ادعیه و نمازهای خاص دارند، در همین راستا قابل تعریف است.

توجه به معنویت و ایمان به خدا، بزرگ‌ترین عامل برای کمک به یک ملت در مبارزه با مشکلات اجتماعی‌اش است. ایمان به خداست که شهروندان یک جامعه را آنچنان به مثابه یک خانواده جمع می‌کند که درد و رنج هر کدام، گویی مشکل و درد خودشان است. ایمان به خداست که هم بستگی میان آحاد مردم را آن چنان زیاد می‌کند که دیگران را بر خود ترجیح می‌دهند.

این روزها چه زیبا یادآوری رزمندگان دفاع مقدس و ایثار بی‌نظیر آن‌ها و ضرورت وجود آن روحیه‌ها در جامعه ما اتفاق افتاد.

هادیان دینی جامعه باید تلاش کنند، این کمبودهای معنوی جامعه که چاره‌ای هم از نبودنشان نیست را به طریقی جبران کنند.

مردم عزیز ما هم توجه به این عامل مهم در زندگی و مشکلاتشان داشته باشند و به درگاه الهی، پناه ببرند.

عبدالله فاطمی