عقیق:روز اولی که امام (ره) وارد بهشت زهرا شد، دوازدهم بهمن بود. سخنرانی ویژه ای کرد. اما یک جمله آن سخنرانی در ذهن همه مردم یادگاری ماند. آن هم جمله ای که فرمود: «من توی دهن این دولت می‌زنم من دولت تعیین می‌کنم. من به پشتیبانی این ملت توی دهن این دولت می‌زنم. من به واسطه اینکه مردم مرا قبول دارند....»، مردم شروع می‌کنند به کف زدن همه با هم. بعد، الله اکبر می‌گویند.

صحنه دل‌انگیزی است. دولت ایران در آن روز مظهر قدرت فاسد بود، باقیمانده نظام سلطنت بود. ویژگی‌اش استکبار بود و بی‌ارتباطی با توده مستضعفین. دست نشانده بود. شاه هم همین بود. آن جمله امام خطاب به بختیار نبود فقط. آن جمله خطاب به همه زورمداران عالم بود.

ایشان می‌خواست توی دهن همه مستکبرین عالم بزند. راست می‌گفت ضرب دست قوی هم داشت، وقتی می‌زد خوب می‌زد و محکم. طوری می‌زد که کل دنیا سال‌ها دور او بگردد. امروز صدای ضرب دست خمینی است که کل جبهه مقاومت را پیش می‌برد، ملت‌ها را بیدار می‌کند و امید می‌بخشد.

اما بد نیست آن چند جمله امام را دوباره مرور کنیم. ایشان فرمود: به واسطه اینکه مردم مرا قبول دارند و گفت به پشتیبانی این ملت... قدرت در دست مردم است، مردم بیایند پای کار، می‌شوند #ید_الله. می‌شوند دست قدرت انبیا و اولیا. مردم نیایند می‌شود قصه #جام_زهر. می‌شود #نرمش_قهرمانانه. می‌شود درد و رنج محرومین عالم.

#قدرت_مقدس، قدرت مردم است. قدرت توده بی‌رنگی که هیچ چیز مگر ایمان و قیامشان آن‌ها را به هم پیوند نمی‌زند. کسی که واقعا می‌خواهد طنین لذت‌بخش ضرب دست خمینی را دوباره بشنود، بیاید دست مردم را در دست روح الله، در دست انقلاب و در دست شاگرد جانبازش قرار دهد.

علی مهدیان

منبع:فارس