عقیق: توبه
به عنوان عامل اساسى در پالايش درون انسان و اصلاح اخلاق او كه ضامن سعادت
انسان است، جلوه خاصى در سخنان حكيمانه حضرت اميرالمؤمنين على(ع) دارد كه
به نمونههايى از آن اشاره مىشود.
1 - «هيچ شفاعت كنندهاى مفيدتر از توبه نيست».
2 - «آن را كه توبه روزى كردند، از قبول گرديدن محروم نباشد».
3 - « در دنيا خيرى نبود جز دو كس را: يكى آن كه گناهى ورزيد و به توبه آن گناهان را در رسيد و ديگر آن كه در كارهاى نيكو شتابيد».
4 - «خداوند در توبه را به روى بنده نمىگشايد و در آمرزش را بر وى ببندد».
و در مورد توبه كامل و معناى حقيقى استغفار مى فرمايد
«استغفار درجه بلند رتبگان است و شش معنى براى آن است:
نخست: پشيمانى بر آنچه گذشت، دوم: عزم بر ترك بازگشت
خوف و رجاء
1 - بهترين كارها اميد و ترس به خداوند را بحد اعتدال داشتن است»
2 - «از پروردگارت بترس ترسيدنى كه تو را از اميد به وى مشغول سازد و به وى اميد داشته باش اميد كسى كه تو را از بيمش اميد نباشد
3
- «از خدا بترس ترسيدن كسى كه دلش را بفكر مشغول ساخته (و خاطر از جز خداى
پرداخته است) زيرا كه ترس از خدا مركبى راهوار و ايمن و زندانى براى نفس
است از (ارتكاب) گناهان»
4 - «بترس (از آخرت) تا ايمن باشى و ايمن نباش تا بترسى»
5 - «ترس از خدا براى كسيكه آنرا شعار و تن پوش خود قرار دهد ايمنى (از عذاب آخرت) مى آورد»