آیت‌الله استادی با انتقاد از برخی افراد که برای مراسم معنوی افطار هزینه های گزاف صرف می کنند، انتقاد کرد و این شیوه را دور از آموزه های دینی و سفارش اولیای الهی دانست.
عقیق:آیت‌الله رضا استادی، دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه، در چهاردهمین روز از
ماه مبارک رمضان در مسجد اعظم قم، با تأکید بر شکر نعمت‌های الهی، گفت:
لزوم و وجوب شکر منعم حکم عقل و فطرت است.
وی ادامه داد: عقل و فطرت
حکم می‌کند انسان از کسی که به او خوبی و خیری رسیده تشکر کند، شکر
نعمت‌های الهی اساس و پایه خداشناسی است، عقل حکم می‌کند اگر برای انسان
نعمتی رسید تحقیق کند که منعم این نعمت کیست و وقتی او را شناخت از او تشکر
کند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تصریح کرد: همه نعمت‌های ما
از سوی خداوند متعال است، یعنی منعم ما خداست، از این‌رو باید شکر نعمت‌های
او را بجا بیاوریم، انسان باید سعی کند خود را به صفات خدا نزدیک کند،
شاکر بودن نیز از صفات خدا است، انسان نیز باید صفت شکر در وجود خود
نهادینه کند.
آیت‌الله استادی شکر نعمت‌های الهی را به شکر زبانی،
قلبی، عملی، خواندن نماز و به جا آوردن سجده شکر تقسیم کرد و بیان داشت:
شکر زبانی همان «شکراالله» گفتن است، سجده شکر را نیز فرد زمان یاد کردن
نعمت‌های الهی باید به جابیاورد، در روایت درباره نماز شکر نیز گفته شده
فرد آن را زمانی که خدا به او نعمت بزرگی مانند فرزند سالم عطا کرد، بجا
بیاورد.
وی افزود: شکر عملی این است که فرد نعمت‌های الهی را در راه
صحیح مصرف کند یعنی در کسب حلال و حرام خود دقت داشته و پس از کسب روزی
حلال آن را در راه خدا مصرف کند و به کارهای حرام و خلاف شرع اعتنا نکند،
مانند این‌که از خانه ای که خدا به او داده برای برگزاری مجالس
اهل‌بیت(ع)، مراسم‌های دینی و قرآنی و افطاری دادن استفاده کند، این نوع
شکر نسبت به شکر زبانی، نماز و سجده شکر مشکل‌تر است.
دبیر شورای
عالی حوزه‌های علمیه با انتقاد از افطاری‌های پرهزینه، تأکید کرد: چندی پیش
در روزنامه‌ها نوشته شده بود که فردی برای هر نفر، افطاری ۱۵۰ هزار تومانی
داده است، در حالی که افطاری دادن نیز حد و حدودی دارد، فرد می‌تواند با
۱۵ هزار تومان برای هر فرد، یک افطار خوبی بدهد.
وی ادامه داد:
این‌گونه افراد که برای چشم و هم چشمی پول‌های خود را هزینه می‌کنند چرا
نام دین را برروی آن می‌گذارند؟ هدف این‌گونه افراد این است که بگویند اگر
فلان فرد می‌تواند افطار گران قیمتی بدهد، من هم می‌توانم چنین مهمانی و
افطاری بدهم، این‌گونه مهمانی دادن‌ها برخی مواقع سبب دشمنی میان آن‌ها و
کسانی که وضع مالی خوبی ندارند می‌شود.
آیت‌الله استادی گفت: نباید
کاری کنیم که عمل خیر ما تبدیل به شر شود، افطاری دادن کار خوبی است ولی
باید به فکر دیگران نیز باشیم، در جامعه افراد نیازمند زیاد هستند، نباید
بازیچه دست شیطان شویم.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به
این‌که سلامتی و اعضای بدن از نعمت‌های الهی است، خاطرنشان کرد: به هر
میزان از گناه دوری کنیم به همان میزان نیز شکر نعمت‌های الهی را به جا
آورده ایم، امام صادق(ع) در روایتی می‌فرمایند «شکر نعمت خدا به معنای دوری
کردن از محرمات است».
وی تصریح کرد: بالاترین شکر، شکر قلبی است،
یعنی فرد در قلب بپذیرد که خدا رازق او بوده و دیگران وسیله هستند، انسان
باید نسبت به نعمت‌های الهی معرفت داشته و در قلب خود بپذیرد که هیچ‌گاه
نتوانسته شکر تمام نعمت‌های الهی را به جا بیاورد.
دبیر شورای عالی
حوزه‌های علمیه ایمان به خدا، پیامبر(ص) و اعتراف به حقوق اهل‌بیت(ع) را
بهترین نوع شکر خواند و اظهار داشت: پس از شکر ایمان به خدا، پیامبر(ص) و
ائمه(ع)، محبوب‌ترین شکر نزد خداوند متعال کمک به برادر مؤمن در امور دنیوی
است، باید به فکر دیگران بوده و در حل مشکلات همدیگر را یاری کرد.
آیت‌الله
استادی در ادامه به بیان احکام فقهی معامله پرداخت و گفت: معامله به دو
صورت لازم و جایز انجام می‌شود، خرید و فروش معامله لازم است که نمی‌توان
آن را بهم زد، ولی بخشش معامله جایز است که فرد می‌تواند آن را فسخ کند.
وی
ادامه داد: تا زمانی که فروشنده و خریدار به صورت جدی با هم درباره خرید و
فروش به توافق نرسیده باشند، خرید و فروش صورت نگرفته است، یعنی با صرف
حرف زدن، قول دادن و یا نوشتن برروی کاغذ معامله صورت نمی‌گیرد، بلکه باید
خریدار قصد خرید و فروشنده قصد فروش داشته باشد، البته باید در خرید و فروش
به عرف توجه کرد.