عقیق:سوره هود، آيه 31: («... وَ لا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَنْ يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْراً اللَّهُ أَعْلَمُ بِما فِي أَنْفُسِهِمْ إِنِّي إِذاً لَمِنَ الظَّالِمِين‏»)
 

از قرآن كريم بر مي ‏آيد كه نوح (عليه السلام) اولين پيامبري است كه عليه فاصله طبقاتي برپاخاست. اغنيا و مترفان به نوح مي ‏گفتند: طبقهٴ محروم را طرد كن تا ما به سوي تو گام پيش گذاريم، ولي نوح (عليه السلام) از طريق احتجاج، اين انديشه امتياز طلبانه را محكوم كرد و به مبارزه با آن برخاست.[1]

او اولين فردي بود كه فرمود؛ همه مردم در برابر ارزش هاي الهي يكسانند و پيرو پيامبر بودن در انحصار گروهي خاص نيست. اغنيا و فقرا در اين امر، حقوق مساوي دارند و همگان عبد خداوند هستند و درِ علوم و معارف به روي همگان باز است.

پي نوشت: 

[1] سوره هود،آيات 27-31. سوره شعرا، آيات 105-122.

تفسير موضوعي،ج6، ص252. تفسير الميزان، ج10، ص311. تفسير نمونه، ج9، ص76.