عقیق: حاج مصطفی الصراف مؤذن حرم مطهر امام حسین(ع)، قرابتی چهل ساله با قرآن کریم دارد و از قاریان برجسته کشور عراق است. او در گفت وگویی از زندگی و مشکلات کارش می گوید.
-چطور شد که به قرائت قرآن روی آوردید و موذن حرم امام حسین (ع) شدید؟
در سال 1950 در کربلا متولد شدم. تاثیر زیادی از پدرم که به خوبی قرآن تلاوت می کرد، پذیرفتم. در دوره های تلاوت قرآن که زیر نظر اساتیدی چون «محمد حسین الکاتب»، «سید حین السیف»، «ملا حمودی النجار» و «حمید البرام» در حرم مطهر امام حسین (ع) برگزار می شد، شرکت می کردم. پس از آن به عنوان مؤذن در روضه عباسی شروع به کار کردم و وقتی که حاج جواد المؤذن مؤذن حرم مطهر امام حسین(ع) فوت کرد، در سال 1970 به عنوان مؤذن حرم مطهر امام حسین(ع) انتخاب شدم.
پس از آنکه موذن حرم شدم، مجوز برگزاری دوره های قرآنی را در کربلا نیز گرفتم به این ترتیب دوره های قرآن کریم زیادی را در مسجد «العطاریین» و خیابان «العباس» برگزار کردم. مشوق من در این زمینه افرادی نظیر سید کاظم القزوینی، شیخ عبدالزهره الکربلایی و شیخ هادی الکربلایی بودند.
-آیا قاریانی هم از این مدارس فارغ التحصیل شدند؟
بله بحمدالله قاریان زیادی از این مدارس فارغ التحصیل شدند که از جمله آنها می توان به «حاج اسامه»، «جاسم السماک»، «محمد الطیار»، «سید جعفر الشامی»، «سید هاشم السندی»، و عده دیگری از جوانان نظیر «شیخ حسن الشمری»، «عادل صاحب»، «سید علی امین» و «سید محمد العلوی» اشاره کرد.
-آیا از فشارها و ظلم و ستم نظام صدام در امان بودید؟
هیچ کس از مومنان و بزرگان این کشور از ظلم و ستم نظام سابق در امان نبودند. نظام سرنگون شده صدام فشارهای زیادی بویژه در ماه مبارک رمضان علیه من اعمال می کردند. حتی یک سال از من خواستند که عید فطر را پیش از فرارسیدن آن اعلام کنم. اما من این اقدام را نپذیرفتم زیرا تنها به سخنان مرجعیت دینی گوش می دادم و از آنها فرمانبرداری می کردم. هنگامی که نیروهای امنیتی اصرار کردند که از طریق بلندگو عید را اعلام کنم از آنها دلیل این موضوع را پرسیدم، آنها گفتند که ما دولت هستیم و دستور ما باید اجرا شود. تلاش می کردند تا مرا فریب دهند و گفتند که باید اکنون عید را اعلام کنی. اما من دعای سحر خواندم. همین موضوع باعث شد تا چند روز پس از آن، توسط نیروهای نظام بازداشت و شکنجه شوم. به همین دلیل بود که تصمیم گرفتم عراق را ترک کنم.
-در بین مقامات هفتگانه معمول و مرسوم در قرائت قرآن کریم، کدام یک را پیشتر می پسندی؟
البته من همه مقامات را می خوانم اما نزدیک ترین مقام به من، مقام «صبا» و «رست» است که به درونم نزدیک تر است. من درس این مقامات را نخوانده ام.
- آیا دوره های تلاوت قرآن برگزار کرده اید، آیا روی صدایتان آموزش دیده اید و آیا شیوه خاصی در قرائت دارید؟ در ابتدا باید بگویم که من شیوه خاصی در قرائت ندارم. صوت، نعمتی است که خداوند به برخی از بندگان خود عطا می کند من هم از جمله این بندگان هستم. من از هر چیزی که برای صوت ضرر دارد، دوری می کنم.
اما در زمینه تدریس، آموزش قرائت قرآن، و احکام تلاوت، دوره های تابستانی زیادی را برای کودکان برگزار کرده ایم و در اکثر آنها هم موفق بوده ایم. علاوه بر این دوره های آموزشی برای بزرگسالان هم برگزار کردیم که همواره شب ها و در صحن امام حسین(ع) برگزار می شد.
-به نظر شما قاری قرآن باید چه صفاتی داشته باشد؟ چه توصیه ای به جوانان دارید؟
معلم یا قاری قرآن باید خلق و خویی قرآنی و برگرفته از قرآن کریم داشته باشد. فردی صبور و خوش اخلاق و نمونه نورانی و ایده آل بین امت باشد. توصیه من به جوانان این است که قرآئت صحیح قرآن را از طریق شرکت در دوره های قرآنی یاد بگیرند تا بتوانیم فرهنگ قرآن و علوم قرآنی و همینطور فرهنگ و اخلاق اهل بیت(ع) و گرایش صحیح به مذهب حقه اهل بیت(علیهم السلام) را ترویج دهیم.
منبع: شفقنا