در این مراسم سردار اسماعیل کوثری از فرماندهان لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) و جانشین قرارگاه ثارالله در سخنانی بیان کرد: من با حاج عباس ورامینی در دبیرستان بهبهانی همکلاس بودم. پس از آن دبیرستان‌هایمان تغییر کرد تا اینکه مجدد او را در عملیات فتح‌المبین در ستاد دوکوهه دیدم. عباس آینده را هدف‌گذاری کرده بود و مسائل را با حساسیت پیگیری می‌کرد. اخلاق حسنه‌ای داشت و بسیار صبور بود.

وی بیان کرد: یادم می‌آید پیش از آغاز عملیات والفجر ۴ او برای آنکه در عملیات حضور یابد نزدیک حاج همت رفت، یقه او را گرفته بود و با گریه تقاضا می‌کرد که با سایر رزمندگان در عملیات حضور یابد. او در حجی که رفته بود به یک عرفان و خلوص رسیده بود که در سخنرانی‌هایش مشخص است. شهدا با خدای خود صادقانه معامله کردند.

همچنین در بخش دیگری از مراسم سردار محمدرضا یزدی فرمانده سپاه حضرت رسول (ص) تهران بزرگ در سخنانی گفت: باید از خانواده شهید ورامینی که کمک کردند این کتاب منتشر شود، تشکر کنیم. شاید بتوانیم با نشر چنین آثاری خودمان را به شهدا نزدیک کنیم.

وی ادامه داد: من در منطقه قلاجه با شهید عباس ورامینی همراه بودم. متوجه شدم که حرف‌های تندی به او زده می‌شود. ابتدا خجالت کشیدم که به داخل چادر بروم اما یکی از همرزمانمان از من تقاضا کرد که به جمع آنها بپیوندم. انتقادها بسیار تند بود اما دیدم که حاج عباس چگونه دست کسی که از او انتقاد می‌کرد را در دستش نوازش می‌کرد و با ملایمت او را می‌دیدم. این صبر برای من یک درس عبرت بود.

سردار یزدی افزود: وقتی صحبت از خاطرات شهدا می‌کنیم برخی می‌گویند جنگ تمام شده است و شما همچنان به آنها می‌پردازید. باید بگویم که معمولاً وقتی حادثه‌ای رخ می‌دهد از نظر زمانی ممکن است دور یا نزدیک باشد و هنگامی که می‌خواهیم آن را یادآوری کنیم گاهی خیلی به ما نزدیک و گاهی خیلی دور تجسم می‌یابد. از همین رو وقتی به عکس شهدا نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم که آنها خیلی به ما نزدیک هستند به‌گونه‌ای که انگار نه انگار که مدت‌زمانی حدوداً ۳۵ ساله از آن زمان گذشته است. اگر کسی تصور کند که بیش از ۳۵ سال سپری شده است می‌توانیم این نتیجه را بگیریم که آنها از فضای آن دوران دور شده‌اند. خیلی‌ها ناقل خاطرات هستند اما عامل نیستند. برگزاری چنین مراسم‌هایی باعث می‌شود که ما همچنان در راه شهدا گام برداریم. راهی که آنها رفته‌اند موجب سنجش کارهای ما خواهد بود و باید به آن متعهد باشیم.

سمیه جهانگیری همسر شهید عباس ورامینی هم در مراسم رونمایی از کتاب «در هیاهوی سکوت» بیان کرد: من و حاج عباس کلاً ۶ ماه زندگی کرده‌ایم. آنچه او را آسمانی کرد دل کندن از خواسته‌های دنیوی بود. شهدا رفتند و به بهترین مقام‌ها رسیدند. اگر دست از دامن ولی فقیه برداریم یقیناً راه خود را گم خواهیم کرد.

در بخش دیگر این مراسم سردار علی فضلی فرمانده دانشگاه امام حسین (ع) در سخنانی گفت: در عملیات والفجر ۱، لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص) آسیب بسیاری دیده بود و تنها حدود ۵۰ پاسدار برایمان باقی مانده بود. قرار شد از سایر همرزمانمان دعوت کنیم. به شهید حاج همت گفتم که شما پیش بچه‌ها آبرو دارید قطعاً اگر شما از دوستان دعوت کنید آنها می‌آیند. آرام آرام رزمندگان به ما پیوستند و ظرف چند روز ۵۰۰ نفر در دور اول همراه ما شدند.

وی خاطرنشان کرد: در این میان شهید عباس ورامینی که رئیس ستاد حاج همت بود نقش بسیار مهمی بر عهده داشت چرا که از هیچ کوشش و تلاشی دریغ نکرد تا مبادا حرف حاج همت زمین بماند. ما توانستیم لشکر را مجدداً احیا کنیم و تا ۱۵۰۰ نفر به ما پیوستند.

سردار فضلی تاکید کرد: رفتار شهید عباس ورامینی به‌گونه‌ای بود که اجازه نمی‌داد ذره‌ای شک و شبهه ایجاد کند. حتی از اینکه بگوید دانشجوی پیرو خط امام بود هم خودداری می‌کرد. او انسان با اخلاصی بود و چیزی کمتر از شهادت نباید نصیبش می‌شد.در بخش دیگری از این مراسم،

در بخش پایانی این مراسم گلعلی بابایی نویسنده دفاع مقدس بیان کرد: نوشتن درباره آدم‌های چند بعدی مشکل است. شهید عباس ورامینی یک رزمنده دریادل، یک دانشجوی بابصیرت سیاسی و یک انسان با احساس بود. جمع کردن همه این صفات در یک کتاب کار دشواری است. از این رو باید به آقای جواد کلاته عربی نویسنده کتاب و نشر ۲۷ بعثت تبریک گفت.

وی افزود: عباس در جنگ از خودش خلاقیت نشان می‌داد. سفر حج او را به اوج عرفان رسانده بود و همین حس و حال را به سایر همرزمانش منتقل می‌کرد. دست‌نوشته‌هایی از او باقی مانده است که خودش به‌تنهایی قابلیت آن را دارد که رمان شود.

این نویسنده یادآور شد: تخصص آقای کلاته قصه‌نویسی و داستان‌نویسی است. شاید به ندرت کار مستند انجام داده باشد. از همین رو توانایی‌اش در داستان‌نویسی موجب شده که در عرصه مستند نگاری موفق باشد. کتاب از سه زاویه اول شخص، دوم شخص و سوم شخص به روایت درباره شهید عباس ورامینی پرداخته است و همین باعث شده به خوبی شخصیت عباس ورامینی برای مخاطبان روشن شود.

در پایان مراسم، کتاب «در هیاهوی سکوت» رونمایی شد و حاضران، لوح یادبود آن را امضا کردند.

منبع:مشرق