آیه مذکور در بیانات رهبر معظم انقلاب مربوط به آیاتی از سوره طه و ماجرای مواجهه موسی(ع) همراه با برادرش هارون با فرعون است. در آیه 42 خداوند به موسی(ع) دستور می‌دهد که با نشانه‌های خاص و همراه با برادرش به‌سوی فرعون طغیانگر حرکت کنند. «اذْهَبْ أَنْتَ وَ أَخُوکَ بِآیاتی‏ وَ لاتَنِیا فی‏ ذِکْری(42)؛ تو و برادرت با معجزات من [ براى هدایت گمراهان ] بروید و درباره ذکر من [که ابلاغ وحى است] سستى نورزید. اذْهَبا إِلى‏ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‏(43)؛ هر دو به‌سوى فرعون بروید؛ زیرا او [در برابر خدا] سرکشى کرده است».

سپس به حضرت موسی(ع)‌ امر می‌کند با نرم‌گفتاری با فرعون برخورد کند؛ چرا که شاید هوشیار شود و از سرکشی دست بردارد؛ فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشى‏». پس از آن، موسی و هارون(ع) ترس خویش را از طغیان فرعون نسبت به خود ابراز داشتند و فرمودند: «قالا رَبَّنا إِنَّنا نَخافُ أَنْ یَفْرُطَ عَلَیْنا أَوْ أَنْ یَطْغى‏(45)؛ گفتند: اى پروردگارمان، ما مى‏‌ترسیم که [پیش از دعوت کردنش به حق] با سخت‏‌گیرى و شکنجه بر [ضد] ما پیشى گیرد یا بر سرکشى خود بیفزاید». اما خداوند ایشان را دعوت به آرامش کرد و فرمود: «قالَ لاتَخافا إِنَّنی‏ مَعَکُما أَسْمَعُ وَ أَرى‏(46)؛ نترسید که من بی‌تردید با شما هستم [سخن او و شما را] مى‏‌شنوم و [اعمالتان را] مى‏‌بینم».

بر اساس این آیات می‌توان نتیجه گرفت بیم از مشکلات آینده و خطرات احتمالی آن، منافاتی با مقام نبوت ندارد، منتها هنر انبیاء آن بود که در مشکلات به خداوند متعال پناه می‌بردند و با مناجات‌های عاشقانه هیچ گاه ارتباط خویش با خداوند را قطع نمی‌کردند.

نکته دیگر آنکه پیش‌بینیِ عداوت دشمنان و ترس از توطئه آن‌ها همواره به‌عنوان یکی از راهبردهای اصلی انبیاء و اوصیاء شناخته می‌شد. موسی(ع) و هارون با بیان این جمله «قالا رَبَّنا إِنَّنا نَخافُ أَنْ یَفْرُطَ عَلَیْنا أَوْ أَنْ یَطْغى؛ اى پروردگارمان، ما مى‏‌ترسیم که [پیش از دعوت کردنش به حق] با سخت‏‌گیرى و شکنجه بر [ضد] ما پیشى گیرد یا بر سرکشى خود بیفزاید»، بیم آن داشتند که فرعون، قبل از بیان استدلال و آوردن معجزات بر ایشان پیشى گرفته (یَفْرُطَ عَلَیْنا) و طغیان خود را نسبت به بنى‌اسرائیل افزایش دهد (یَطْغى) همچنان که جوسازى و شایعه‌سازى، شیوه‏ طاغوت‏‌ها و ستمگران است. آنان فضا را مسموم و مردان خدا را متهم مى‌کنند و یا بعد از شنیدن حقّ دست به آشوب مى‏‌زنند تا سخن حقّ آنان اثر نکند.

اما در مقابل عداوت دشمنان، ایمان به حضور در پیشگاه خداوند و یقین به امدادهاى الهى، عامل شجاعت و روحیه یافتن مؤمنان است آنجا که خداوند خطاب به این دو بزرگوار فرمود «إِنَّنِی مَعَکُما؛ من با شما هستم».

منبع:تسنیم