حاج منصور ارضی در سخنان خود گفت:

*خانم هایی که تازه زندگی تان را شروع کرده اید، ببین امشب کسی از دنیا رفته، که در وفاداری اش اول بوده، در نظمش اول بوده، در خرج کردن برای دین اول بوده، در پاکی اول بوده، در فدا شدن اول بوده، امروز چقدر شنیدی از حضرت خدیجه(س)، خیلی خانم بود، خدا چگونه از او پذیرایی می کند و چیزی به او می دهد که به کسی نداده.

*در معاملات اسلامی اگر دقت نکنیم و اگر منکر بشویم به حرام می افتیم، الآن خیلی هایی که اهل بورس هستند، اصلا کاری به خمس دادن و زکات دادن و به حلال و حرام ندارند، منتظرند مثلا 120 واحد بورس رفت بالا؛ به شما چه مربوط! یک کفن بیشتر نداریم. زده اند به این کار بچه مسلمان ها، نمی دانند چه خبر است؟

*یک وقت خدای نکرده آبروی کسی را می بریم! ادای مظالم را نمیتوانی با مال رد کنی و رد مظالم بدهی! آبروی کسی را بردی باید جبران کنی. اگر طرف را پیدایش نمیکنی، برایش استغفار کن، دعا کن. غیبتش را کردی، دعایش کن، استغفار کن، باید دعا کنی.

 اشعار خوانده شده:

گرچه پیش از خواهش سائل عنایت می‌کند

گوشه چشمی هم بیندازد کفایت می‌کند

این گدا چیزی به غیر از اشک تقدیمش نکرد

شاه اما باز بخشش، بی‌نهایت می‌کند

این سیه روزی ما از غصه‌ی ایام نیست

حال مجنون از غم لیلی حکایت می‌کند

آبرویم رفت از بس در زدم، در وا نشد

پس کی آقای من اعلام رضایت می‌کند

هر چه می‌خواهی بیاری بر سرم آماده‌ام

این دل از دوری تو تنها شکایت می‌کند

گرچه تاریک است راه و ماه رفته پشت ابر

پرتو تو همچنان ما را هدایت می‌کند

تا شروع دولت عدل تو ما با آن کسیم

کز دل و جان خودش، خرج ولایت می‌کند

کوری نسخه نویسان دروغین شاهدیم

درد عشقت بر جهان دارد سرایت می‌کند

دشمنان شمشیر از رو بسته‌اند اما چه باک

مهدی زهرا از این پرچم حمایت می‌کند

آه ای آقای من، بنشین که دارد روضه خوان

روضه جد غریبت را روایت می‌کند

پیش چشمان بقیه ذبح کردن خوب نیست

آه زینب، این لعین آیا رعایت می‌کند؟

اشعار روضه حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها:

عاشقان آیه‌های قرآنند

گاه مقداد و گاه سلمانند

چه عرب چه عجم مسلمانند

همه فرزندهای بارانند

یا نوه یا نتیجه‌اند همه

بچه‌های خدیجه‌اند همه

سایه‌اش مستدام بر سر ماست

خانه‌اش قبله‌گاه دیگر ماست

نامش آرامش پیمبر ماست

مادر فاطمه‌ست مادر ماست

مادرم ای امام مادرها

به فدایت تمام مادرها

گرمی آشیان پیغمبر

همسر مهربان پیغمبر

یاد تو در روان پیغمبر

نام تو بر زبان پیغمبر

خاطرات تو گرمی شب اوست

یاد تو آه حسرت لب اوست

زن ولی مردتر ز هر مردی

جگر کفر را درآوردی

قد علم کرده پیش هر دردی

تو بر اسلام مادری کردی

نه فقط اُمّ مؤمنین هستی

اُمّ اسلام و اُمّ دین هستی

به تو جبریل احترام کند

پیش پایت نبی قیام کند

به تو باید خدا سلام کند

و تو را صاحب مقام کند

باید این‌گونه منجلی بشود

مادر همسر علی بشود

با نبی گر چه همنشین بودی

قبل از اسلام بی‌قرین بودی

بین زن‌ها تو بهترین بودی

در زمین آسمان نشین بودی

اشک تو ای خدیجه غرّاء

ریخته گریه ملائک را

مثل ابر بهار گریه نکن

از بد روزگار گریه نکن

اینقدر گریه‌دار گریه نکن

مادر بی‌قرار گریه نکن

در سرت فکر چیست می‌دانم

گریه‌ات مال کیست می‌دانم

در عذار گلت چه می‌بینی

که چنین بی‌قرار و غمگینی

نگران هجوم گلچینی

یا که رنجور دست سنگینی

آه از دست، آه از آن آزار

آه از آن کوچه، آه از دیوار

گزارش: سیدعلی حسینی