در منطقه عملیاتی خیبر و در ضلع جنوب جزیره مجنون پل معروفی به نام شهید حمید باکری وجود دارد، اینجا نقطه‌ای است که برای ما خاطره‌انگیز است. بار اول در زمان صدام ملعون می‌خواستیم به اینجا بیاییم. اما به دلیل اینکه امکان ورود به اینجا فراهم نبود، تلاش کردیم تا فرصتی برای خود فراهم بیاوریم. هرچند به اتفاق سرلشکر حسن الدوری برای بررسی منطقه راهی شدیم اما امکان کاوش فراهم نشد.
چند سال بعد به اتفاق دوستان عراقی در همان ساعت‌های ورود به منطقه، پنج شهید پیدا کرده و در حال بررسی پیکرها بودیم که یکی از همکاران گفت: «فردی آمده بود و می‌گفت من پیمانکار این پاسگاه هستم و وقتی می‌خواستم پاسگاه را بسازم، 100 شهید پیدا و در نقطه‌ای دفن کردم.» در جلسات مختلف تأکید زیادی بر پیدا کردن این پیمانکار داشتم و حتی در انتهای اجلاس سه جانبه این موضوع را یادآور شدیم. یکی از دوستان گفت: «شما چرا به این موضوع اصرار دارید؟» گفتم: «خیلی مهم است. موضوع 100 شهید و شهید حمید باکری است.» یادم هست همان شب خواب مهدی باکری را دیدم که مرا مورد تفقد خود قرار داد.
چند سال بعد که آمدیم به همین منطقه تا کار رسمی را در مجنون آغاز کنیم، تسبیح به دست همراه دوستان در حال عبور از دشت بودیم و که در همین حال من یک لحظه سفارش کردم، موضوع این 100 شهید فراموش نشود. زیر لب تکبیر گفتم و صدای ندای جمعی 100 نفره ای را از سمت راستم را در جواب تکبیر شنیدم. ناگهان تعجب کردم و بعد از چند لحظه مکث، گفتم همین‌جاها را می‌بایست کاوش کنید. بالغ بر 100 شهید در کل این منطقه پیدا شد اما آن شهدایی را که به صورت دسته جمعی در یک نقطه دفن شده بودند، پیدا نکردیم. آن پیمانکار هم فوت کرده بود و موضوع برای ما پنهان ماند. اما همچنان صدای شهیدان برای ما در این دشت زنده مانده است.