این مراسم از ساعت ۱۴:۳۰ تا ۱۶:۳۰ با حضور مردم خداجوی پایتخت برپا میشود.
توصیف بندگی از زبان آیتالله حائری
آیتالله محیالدین حائری شیرازی نماینده پیشین ولیفقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز به سبب بیماری طولانی ظهر چهارشنبه ۲۹ آذر ماه سال گذشته در سن ۸۱ سالگی دعوت حق را لبیک گفت.
آیت الله محمد صادق (محی الدین) حائری شیرازی در اسفند سال ۱۳۱۵ در شیراز در خانوادهای اصیل و روحانی که به تعبیر وی «رغبتشان الی الله بود» به دنیا آمد. پدرش آیتالله عبدالحسین حائری، مجتهد زاهد و عارفی بود که جز به ضرورت سخن نمیگفت و مادرش بانویی مسلمان، پارسا و دین باروری بود که در دوران منع حجاب و رضاخانی، نزدیک به ۲۵ سال به اعتراض در خانه نشست.
آیتالله حائری تحصیلات کلاسیک خود را تا اخذ دیپلم ریاضی در شیراز طی کرد
و در سال تحصیلی ۳۴-۳۵ به قصد شرکت در کنکور و ورود به دانشگاه به تهران
آمد. اما مأموران رژیم پهلوی، وی را علیرغم داشتن همه شرایط برای ورود به
دانشگاه به دلیل مسائل سیاسی از تحصیل در دانشگاه باز داشتند. او از آن پس ،
به خاطر درک وجود جوهر استقلال در روحانیت و نظام طلبگی (سال ۱۳۳۵) به
تحصیل علوم حوزوی رو آورد.
دوره سطح را ابتدا در مدرسه منصوریه و مدرسه سید علاءالدین حسین و سپس مدرسه آقا باباخان طی نمود. در این دوره از محضر درس آیتالله بهاء الدین محلاتی و آیت الله شیخ محمدعلی موحد بهره وافر برد. وی پس از فراغت از دروس سطح، برای ادامه تحصیلات حوزوی به قم هجرت کرد و در درس آیتالله العظمی بروجردی و همچنین درس آیت الله داماد و امام خمینی حاضر شد و به کسب فیض پرداخت.
ورود آیت الله حائری به عرصه مبارزات سیاسی به سالهای پس از تبعید امام خمینی (ره) به ترکیه باز میگردد که به علت شدت تعلق خاط به حضرت امام خمینی (ره) قادر به ادامه تحصیل در قم نگردید و به شیراز مراجعت نموده و به تدریس دروس حوزوی و سامان دادن یک حرکت فکری و فرهنگی به روز در مسجد شمشیرگرها پرداخت.
در طول ۱۰ سال جلسات مستمر در این مسجد مبارزات سیاسی فرهنگی خود با رژیم را پیگیری کرد و پس از تجربه سالها زندان و تبعبد در سال ۱۳۵۳ به قم مهاجرت کرد و این بار در کنار شهیدان آیت الله بهشتی و قدوسی و آیت الله جنتی و مصباح یزدی کمر همت به تربیت طلاب علوم دینی در مدرسه حقانی بست که بسیاری از خدمتگزاران فعلی نظام ثمره این سالیان هستند.
پس از انقلاب جلسات درس منظمی را برای دانشجویان پیرو خط امام و دفتر تحکیم وحدت در محل لانه جاسوسی اداره کرد و به دفاع از مبانی نظام پرداخت که کتاب ولایت فقیه حاصل این جلسات است. ایشان در دوره اول مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده اول شیراز به این مجلس راه یافت و ریاست کمیسیون اصل ۹۰ را به عهده گرفت.
پس از شهادت شهید محراب حضرت آیت الله دستغیب در ۲۰ آذر ۱۳۶۰ از جانب امام به امامت جمعه شیراز منصوب شد. حاصل سالها امامت جمعه ایشان ایراد خطبههای محققانه و تشکیل جلسات مستمر علمی با اساتید حوزه و دانشگاه حول محور علوم انسانی اسلامی است. تقدیم بیش از ۲۰ عنوان کتاب و ارائه مقالات تخصصی در حوزه اقتصاد اسلامی از دیگر ثمرات این سالیان است.
ایشان در دوره اول و دوم خبرگان رهبری به نمایندگی از مردم فارس به مجلس خبرگان راه یافت و پس از فوت امام راحل به عنوان اولین مخالف شورایی شدن رهبری سخنان مؤثری را در این مجلس ایراد کرد که در نهایت به انتخاب مقام معظم رهبری منجر شد.
از آثار وی می توان به مثلها و پندها (در ۸ جلد)، پول رایج جهانی و احیای پول اسلام، در اسلام پول کار نمیکند، ولایت فقیه، نماز، رمز دوام پیوند، در سایه سار وحی، انسان الهی، سیری در آفاق نور، انسانشناسی، تفسیر سوره حمد، علم و دین، تفکر، اخلاق در اسلام، اخلاق اسلامی، درس سحر (شرح ابیات حافظ)، راه رشد، تبلیغ در جبهه، نکته ها، الولایه، جاری حکم اشاره کرد.
منبع:فارس