در ابتدا، لازم است این موضوع را مطرح کنیم که خداوند در قرآن مجید، محبت و دوستی همه اهل بیت(ع) و همین طور تنها ذخیره و یادگار آل عصمت و طهارت، امام مهدی علیه السلام را بر همگان واجب کرده است و دوستی آنان را اجر و مزد رسالت پیامبر اسلام قرار داده است. خداوند به پیامبر در این باره می فرماید: « قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى؛ بگو: من، از شما، جز مودت و محبت خویشاوندانم، اجر و مزدی برای رسالت نمی خواهم».(شوری: ۲۳)

با توجه به اینکه مودت و دوستی آنان، منفعتی برای ایشان نیست، بلکه نفع آن برای دوست داران است و بهره های بی پایانی را در دنیا و آخرت به همراه دارد، در این مورد نیز می فرماید: «قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ؛ بگو: هر اجر و پاداشی از شما خواسته ام، برای خود شما است».(سباء: ۴۷)

در حقیقت، این دوستی ها، موجب ارتباط روحی و معنوی است که راه سیر به سوی خدا را فراهم می آورد و سلوک انسان را در جهت اراده حق، شکل می دهد، خداوند می فرماید: «قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا؛ بگو: من، در برابر آن [رسالت]، هیچ گونه پاداشی از شما نمی خواهم، مگر کسی که بخواهد راهی به سوی پروردگارش برگزیند».(فرقان: ۵۷)

با محبت امام زمان(عج) است که زمینه های اطلاعت از او فراهم می آید و با اطاعت از اوست که راه کمال انسان هموار می شود.

با توجه به این مطالب، معلوم می شود که دوستی و محبت، اساس و پایه دین، بلکه مساوی دین است. امام صادق علیه السلام می فرماید: «هل الدین إلا الحب؛ آیا دین، چیزی جز دوستی است؟».(تفسیر عیاشی، ج۱، ص۱۶۸.)

امام زمان(عج) فرموده است: «هر یک از شما، باید به آنچه که او را به مقام محبت و دوستی ما نزدیک می کند، عمل کند».(احتجاج، طبرسی، ج۲، ص۵۹۹.)

از این رو، اگر عبادتی یا عملی مستحبی یا دعا و زیارتی خاص بتواند مقدمه ای برای ایجاد محبت بیشتر به امام زمان(عج) باشد، انجام دادن آن، وظیفه خواهد بود و به فرمان صریح آن بزرگوار(عج)، بر عهده شیعیان قرار گرفته است.

بنابر این، اگر ما به تکالیف شرعی خود عمل کنیم و به وظایفی که از سوی ائمه برای شیعیان در دوره ظهور توصیه شده، عمل کنیم، از دوست داران واقعی آن حضرت خواهیم بود.

برای شناخت هرچه بهتر راه های دوستی با امام زمان(عج) فهرست وار، به برخی از آن وظایف اشاره می شود:

1.کسب معرفت و شناخت نسبت به امام زمان(عج)؛

2.مأیوس نشدن در دوره غیبت؛

3.دعا کردن برای امام زمان، به ویژه دعا برای تعجیل فرج آن حضرت(عج)؛

4.تلاش برای فراهم ساختن زمینه ظهور؛

5.تهذیب نفس و تقوا پیشگی و پرهیز از گناه؛

6.دعا برای سلامتی امام زمان؛

برخی علما، نزدیک به 80 وظیفه برای منتظران ذکر کرده اند. (برای اطلاع بیشتر ر.ک: مکیال المکارم؛ میرزا محمدتقی موسوی اصفهانی.)

معرفی منابع برای مطالعه بیشتر

• «راه وصال، وظایف مؤمنین در زمان غیبت امام زمان(عج)»، سید رضا حسینی مطلق؛

• «با انتظار در خیمه اش درآییم»، فصل نامه انتظار، شماره ۵؛

• «در انتظار امام(عج)»، عبدالهادی فضلی؛

• «وظایف منتظران در عصر غیبت»، حسین الهی نژاد.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه