زائران شوق وصال دارند و جاماندگان در آتش هجران می‌سوزند. حرکتی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در تبیین آن می‌فرمایند؛ «پدیده بی‌نظیر و بی‌سابقه‌ای هم در این سال‌های اخیر به‌وجود آمده و آن، پیاده‌روی میان نجف و کربلا یا بعضی از شهرهای دورتر از نجف تا کربلا است؛ بعضی از بصره، بعضی از مرز، بعضی از شهرهای دیگر، پیاده راه می‌اُفتند و حرکت می‌کنند. این حرکت حرکت عشق و ایمان است؛ ما هم از دور نگاه می‌کنیم به این حرکت، و غبطه می‌خوریم به حال آن کسانی که این توفیق را پیدا کردند و این حرکت را انجام دادند:
گرچه دوریم به یاد تو سخن می‌گوییم
بُعد منزل نبوَد در سفر روحانی
این کسانی که این راه را طی کردند و این حرکت عاشقانه را و مؤمنانه را دارند انجام می‌دهند، واقعاً دارند حسنه‌ای را انجام می‌دهند. این یک شعار بزرگ است، لا تُحِلّوا شَعائِرَ الله، این بلاشک جزو شعائرالله است. جا دارد که امثال بنده که محرومیم از این‌جور حرکت‌ها عرض بکنیم که «یا لیتنا کنّا معکم فنفوز فوزاً عظیماً». همان‌طور که عرض کردیم، این حرکت حرکت عشق و ایمان است؛ هم در آن ایمان و اعتقاد قلبی و باورهای راستین، تحریک‌کننده و عمل‌کننده است؛ هم عشق و محبّت.»
آنانکه پای در راه زیارت اربعین می‌گذارند در واقع با آرمان امام حسین(ع) و یارانش تجدید عهد و پیمان می‌کنند و با زبان دل در هر گام می‌گویند؛ یا ابا عبدالله! اگر در روز عاشورای سال ۶۱ هجری نبودیم تا تو را در برابر ظلم و ستم یاری کنیم، اینک در مسیر تو گام برمی‌داریم و از بذل مال و جان خویش دریغ نداریم.
اربعین کلاس درسی در ابعاد جهانی است که استادش حسین(ع) و
دانشجویانش از هر دین و مذهب و رنگ و نژادی هستند. سرمشق این کلاس را به
خون نوشته‌اند؛ «درسی که اربعین به ما میدهد، این است که باید یاد حقیقت و
خاطره شهادت را در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگه‌داشت... اگر
تبلیغات حق نبود دستگاه ظالم جبار یزیدی با تبلیغات خود، حسین‌بن‌علی(ع) را
محکوم میساخت و وانمود میکرد که حسین‌بن‌علی(ع) کسی بود که بر ضد
دستگاه عدل و حکومت اسلامی و برای دنیا قیام کرده است! بعضی هم، این
تبلیغات دروغ را باور میکردند. بعد هم که حسین‌بن‌علی(علیهالسّلام)، با
آن وضع عجیب و با آن شکل فجیع، به وسیله دژخیمان در صحرای کربلا به شهادت
رسید، آن را یک غلبه و فتح وانمود میکردند! اما تبلیغات صحیح دستگاه
امامت، تمام این بافتهها را عوض کرد. حق، اینگونه است.» (رهبر معظم
انقلاب ۲۹ شهریور ۶۸)
این حرکت الهی که هر ساله بر عظمت و شکوه آن
افزوده می‌شود به کابوسی برای دشمن تبدیل شده است. سانسور اولین سیاستی است
که در قبال آن به‌کار بسته‌اند. رسانه‌هایی که کوچک‌ترین و بی‌اهمیت‌ترین
رخدادها را بر صدر اخبار می‌نشانند، چشم خود را بر روی بزرگ‌ترین اجتماع
بشری بسته‌اند و علاقه‌ای به انعکاس آن ندارند.
فتنه‌هایی که پیش از اربعین برای جدایی افکندن میان دو ملت ایران و عراق تدارک دیدند، یکی دیگر از نشانه‌های این کابوس است. فتنه‌هایی که با هوشیاری و بصیرت دو ملت، راه به جایی نبرد و پاسخی دندان‌شکن و عمیق به آن داده شد که؛ حب‌الحسین یجمعنا.
چه زیبا گفت آوینی سید شهیدان اهل قلم در وصف کربلا و نسبت آن با جهان امروز که؛ «کربلا هنوز قلب تپنده تاریخ است. تکه‌ای از عرش اعلی که به حرمت حسین‌بن‌علی به خاک فرش گسترد. تو مپندار که ما عاشقان ثارالله برای تکه‌ای خاک اینگونه فریاد واویلتا سر می‌دهیم. برادر! اگر شوق پرواز داری و زیارت حق را می‌جویی به پا خیز. چکمه‌هایت را بپوش، ره‌توشه‌ات را بردار و هجرت کن. امام حسین(ع) در صحرای کربلا انتظار تو را می‌کشد.
عاشورا هنوز نگذشته است و کاروان کربلا هنوز در راه است و اگر تو را هوس کرب و بلاست، بسم‌الله...
منطق ما منطق حسینی است و اگر دشمن این حقیقت را دریابد، هرگز در انتظار خستگی ما نخواهد بود.
راه قدس از کربلا می‌گذرد، نااهلان پنداشته‌اند که مسلمین را خوابی عظیم فرا گرفته، غافل از آنکه مؤمنین سال‌هاست که فرزندانشان را ابراهیم‌وار برای قربانی شدن در راه حق آماده کرده‌اند. یاران! شتاب کنید، قافله در راه است...
خیل کاروان کربلائیان را انبیا و اولیا و شهدا همراهی می‌کنند. خوشا آنان که همسفر قافله عشقند با نوای کربلا کربلا ما داریم می‌آییم...»
منبع:مشرق