كارشناسان شبكه هاي وهابي لقب ابوتراب حضرت علي (ع) را منكر شدند.
عقیق:ابو تراب در لغت به معناى پدر خاك، يا دمساز خاك، يا پدر و رئيس خاكيان است.
اين لقب از محبوب‌ترين القاب در نزد امام علي (ع) و يكي از زيباترين القاب آن حضرت به شمار مي‌آيد.
شيخ
علاء الدين سكتوارى در «محاضرة الأوائل، ص 113» گويد: نخستين كسى كه به
كنيه (ابو تراب) ناميده شد على بن ابى طالب (ع) است ، اين كنيه را رسول خدا
(ص) به او داد آن گاه كه ديد او بر روى زمين خوابيده و خاك بر پهلوى او
نشسته است، از روى لطف و مهربانى به او فرمود: «برخيز اى ابو تراب».
و
اين محبوب ترين القاب او به شمار مى رفت، و از آن پس، به بركت نفس محمدى
اين كرامتى براى او گرديد، زيرا خاك خبرهاى گذشته و آينده تا روز قيامت را
براى او باز مى گفت. اين را بفهم كه رازى است بى پرده. «الغدير، الشيخ
الأميني، ج 6 ص 337 – 338».
عباية بن ربعى «علل الشرائع، الشيخ
الصدوق، ج 1 ص 156» مي گويد: «به عبد الله بن عباس گفتم: رسول خدا (ص) از
چه رو على (ع) را ابو تراب ناميد؟ گفت : از آن رو كه على (ع) صاحب زمين و
حجت خدا بر اهل آن پس از رسول خداست، و بقاى زمين و آرامش آن به او است، و
از رسول خدا (ص) شنيدم مى فرمود : چون روز قيامت شود و شخص كافر پاداش و
نزديكى و كرامتى را كه خداى متعال براى شيعيان على آماده نموده ببيند گويد :
(اى كاش من ترابى بودم) يعنى كاش از شيعيان على (ابو تراب) بودم. و اين
است معناى اين آيه كه كافر گويد: كاش من تراب (خاك) بودم».
علامه مجلسى رحمه الله در بيان اين جمله در «بحار الأنوار، العلامة المجلسي، ج 35 ص 51» مي گويد:
«ممكن
است ذكر آيه در اينجا براى بيان علت ديگرى در نامگذارى آن حضرت به ابو
تراب باشد، زيرا شيعيان او به جهت تذلل بيش از اندازه و تسليم بودن در
برابر فرمانهاى حضرتش تراب ناميده شده اند؛ و چون آن حضرت صاحب و پيشوا و
زمامدار آنهاست ابو تراب نام گرفته است».
در اين كه پيامبر
اسلام (ص) در چه زماني اين لقب مبارك را به امير المؤمنين (ع) داده است،
روايات متفاوتي نقل شده است. برخي از آن‌ها حاكي از آن است كه اين لقب در
جمادي الأول يا جمادي الثاني سال دوم هجرت در غزوۀ العشيره به آن حضرت داده
شده است. در برخي ديگر آمده است كه در يوم التآخي؛ يعني روزي كه پيامبر
اسلام بين همۀ مسلمان عقد برادري بست و از بين تمام مردم علي را براي خود
برگزيد، به او داده شده است.