عقیق:امام حسین علیه السلام:
در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیه السلام رخ می دهد: برکت از آسمان به سوی زمین فرو می‌ریزد، تا آن جا که درخت از میوه فراوانی که خداوند در آن می افزاید، می‌شکند.(مردم) میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان می خورند و این معنای سخن خداوند است که:
(و اگر مردمِ آبادی ها ایمان می آوردند و تقوا پیشه می کردند، برکت هایی از آسمان و زمین به روی آنان می گشودیم، لیکن تکذیب کردند).
متن حدیث:
امام حسین علیه السلام: ـ فی بَیانِ ما یَحْدُثُ فی زَمَنِ ظُهورِ الاِْمامِ الْحُجَّةِ علیه السلام ـ : وَ لَتَنْزِلَنَّالْبَرَکَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَی الاَْرْضِ حَتّی اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقْصِفُ مِمّا یَزیدُ اللّه ُ فیها مِنَ الثَّمَرَةِوَ لَتُؤْکَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِی الصَّیْفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّیْفِ فِی الشِّتاءِ وَ ذلِکَ قَوْلُهُ تعالی: «وَ لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُری آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِم بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَلکِن کَذَّبُوا».
پی نوشت:
مختصر بصائر الدرجات، صفحه 51
منبع:مشرق