به عنوان توصیه می توان گفت که جامعه دینی دست از این شعیره برندارند و با حفاظت و صیانت هر چه بیشتر از این مفهوم مقدس به گروه قلیل از ناآگاهان، آگاهی دینی بدهند.

یکی از همین مداحان مشهور را دعوت کردم مراسم میلاد امام زمان(عج)، هر چه خواند از چشم و خال و ابرو و گیسو و جمال حضرت بوده...

یک روز در خانه ما را زدند و یک پیرمردی بود با دو تا بچه. گفت که من ارمنی هستم و این دو تا بچه می پرسند که این چراغانی ها برای چیست؟

از همان کودکی به همراه پدرم به هیئت محبان المرتضی(ع) می رفتم و گاهی اوقات می خواندم. در این هیئت و در هیئت غریب مدینه در حسینیه موج الحسن (ع) نوکری و عرض ادب می کردم، خلاصه به این ترتیب خمیر مایع مداحی و ستایشگری درون بنده شکل گرفت.